Πώς «ξεθύμανε» το κρασί της Τσάνταλης

Ένα βήμα πιο κοντά στην αβεβαιότητα, αλλά ταυτόχρονα και ένα βήμα πιο μακριά από τις λαμπρές ημέρες του ένδοξου παρελθόντος βρίσκεται πλέον η εμβληματική οινοποιία Τσάνταλης, μετά την

κατάθεση αίτησης πτώχευσης στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης. Μια αίτηση πτώχευσης που επιβεβαιώνει τους χειρότερους φόβους της αγοράς και θα συζητηθεί στο Πρωτοδικείο στις 11 Οκτωβρίου.

Μετά και τις τελευταίες εξελίξεις, το μέλλον μοιάζει εξαιρετικά δυσοίωνο για μια εταιρεία - συνώνυμο της ισχυρής ανάπτυξης του εγχώριου οινοποιητικού κλάδου για πάρα πολλές δεκαετίες, αλλά πολύ περισσότερο για τους δεκάδες εργαζομένους της που βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας κι ενώ τις αμέσως επόμενες ημέρες αναμένεται να συμπληρωθεί ένας χρόνος από τη διακοπή της παραγωγής της ιστορικής επιχείρησης.

Όπως έχει γράψει το insider.gr, σήμερα 27 του μήνα και ώρα 9.00 οι εργαζόμενοι της Τσάνταλης που διεκδικούν τα δεδουλευμένα πολλών μηνών και έχουν γίνει αποδέκτες εξωδίκων από τη διοίκηση της εταιρείας, αναμένεται να καθορίσουν τις επόμενες κινήσεις τους στο πλαίσιο της γενικής τους συνέλευσης. Μιας γενικής συνέλευσης που ήταν από καιρό προγραμματισμένη και τελικώς συνέπεσε χρονικά με την κατάθεση της αίτησης πτώχευσης…

Η συσσώρευση των οικονομικών προβλημάτων

Η αίτηση πτώχευσης της Τσάνταλης μπορεί να «θολώνει» τις προοπτικές για το σύνολο της εγχώριας αγοράς κρασιού, ωστόσο δεν αιφνιδίασε τον κλάδο, δεδομένου ότι η εμβληματική εταιρεία με έδρα τον Άγιο Παύλο Χαλκιδικής αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα τα τελευταία χρόνια. Η αναστολή δε της παραγωγής στην οποία προχώρησε τον Αύγουστο του 2023 ήρθε ως αποτέλεσμα της έλλειψης της αναγκαίας ρευστότητας για την προμήθεια πρώτων υλών και υλικών εμφιάλωσης.

Ήταν λίγο μετά το ξέσπασμα του κορονοϊού και δη τον Απρίλιο του 2020 όταν η Τσάνταλης προχώρησε στην υπογραφή συμφωνίας βασικών όρων αναδιάρθρωσης των οφειλών της με τις πιστώτριες τράπεζες (Alpha Bank, Εθνική Τράπεζα, Τράπεζα Πειραιώς, Eurobank και Attica Bank), προκειμένου να ρυθμιστούν τα δάνειά της. Στο πλαίσιο δε της εν λόγω συμφωνίας είχε αποφασιστεί και η παροχή νέων πρόσθετων εξασφαλίσεων ως προς τις τράπεζες. Όπως όριζε η εν λόγω συμφωνία, είχε αποφασιστεί η εξεύρεση στρατηγικού επενδυτή προκειμένου να εταιρεία να προχωρήσει σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. Ωστόσο, αυτή η συμφωνία δεν στάθηκε δυνατή να ανατρέψει το αρνητικό κλίμα που είχε αρχίσει να διαφαίνεται στον ορίζοντα της ιστορικής επιχείρησης.

Παράγοντες της αγοράς μιλούν για σειρά λαθών ως προς την οικονομική διαχείριση της Τσάνταλης, ενώ ως«κορυφή του παγόβουνου» φέρεται να λειτούργησε ο πόλεμος της Ρωσίας, καθώς χάθηκε για την εταιρεία η πρόσβασή της στη ρωσική αγορά, όπου διέθετε σημαντικές ποσότητες κρασιού, με αποκορύφωμα την προμήθεια του Κρεμλίνου με κρασιά προερχόμενα από το Άγιον Όρος.

Οι ίδιοι δε παράγοντες εφιστούν την προσοχή στο ιδιαίτερα βαρύ κλίμα που δημιουργεί για την επόμενη ημέρα της εταιρείας η διακοπή της παραγωγής της και άρα η πλήρης αδυναμία εμφιάλωσης και διάθεσης στην αγορά κρασιού.

Η «βόμβα» της αίτησης πτώχευσης της εταιρείας σκάει επί των ημερών του Άγγελου Δημητριάδη, Διευθύνοντος Συμβούλου της Τσάνταλης και συζύγου της μιας εκ των δύο θυγατέρων του Ευάγγελου Τσάνταλη που έφυγε από τη ζωή το 1996.

Σύμφωνα με τις τελευταίες οικονομικές καταστάσεις της εταιρείας – αφορούν στη χρήση 2022 και δημοσιεύθηκαν με μεγάλη καθυστέρηση στο ΓΕΜΗ πριν από έναν μήνα – οι ζημιές ανήλθαν σχεδόν στα 4 εκατ. ευρώ, ενώ και οι πωλήσεις υποχώρησαν σχεδόν 15% έναντι της προηγούμενης χρονιάς, διαμορφούμενες πέριξ των 20 εκατ. ευρώ, όταν προ δεκαπενταετίας, ο κύκλος εργασιών ξεπερνούσε τα 40 εκατ. ευρώ. Ειδικότερα, το 2022 οι προ φόρων ζημιές ανήλθαν στα 3,87 εκατ. ευρώ έναντι 2,19 εκατ. ευρώ το 2021, ενώ το μικτό κέρδος υποχώρησε στα 8,72 εκατ. ευρώ έναντι 10,67 εκατ. ευρώ την αμέσως προηγούμενη χρονιά. 

Οι υποχρεώσεις δε της εταιρείας ξεπερνούν τα 65 εκατ. ευρώ και αφορούν σε οφειλές προς πέντε τράπεζες, την εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία και τους εργαζομένους.

«Η γενική ρευστότητα της εταιρείας δεν βρίσκεται σε ικανοποιητικά επίπεδα. Όσον αφορά στη σωστή διαχείριση της ρευστότητας, αυτή πραγματοποιείται με τον συνδυασμό ρευστών διαθεσίμων, εγκεκριμένων τραπεζικών πιστώσεων και αυστηρή παρακολούθηση των ταμειακών ροών. Η εταιρεία πλέον δεν διασφαλίζει επαρκή πιστωτικά όρια χρηματοδότησης», σημειώνεται χαρακτηριστικά στην τελευταία οικονομική έκθεση. «Με δεδομένη τη διαφαινόμενη διατήρηση του υφιστάμενου αρνητικού κλίματος, η διοίκηση της εταιρείας παρακολουθεί διαρκώς τις εξελίξεις και προσαρμόζει τις κινήσεις της. Ο κυριότερος στόχος της διοίκησης είναι η συνέχιση λειτουργίας της εταιρείας και για τον λόγο αυτόν βρίσκεται σε συνεχείς διαπραγματεύσεις με σοβαρό υποψήφιο επενδυτή προκειμένου να λύσει όλες τις παθογένειες του παρελθόντος», τονίζεται ακόμη.

Η ύστατη προσπάθεια διάσωσης

Την Τσάνταλης διεκδικούσε εδώ και καιρό η Ελληνικά Οινοποιεία, μια εταιρεία συμμετοχών που έχει συστήσει, από κοινού με τον αδελφό του Θωμά, ο Ελληνοσουηδός επιχειρηματίας Ηλίας Γεωργιάδης, επικεφαλής της Sterner Stenhus Greece και βασικός μέτοχος της Premia Properties ΑΕΕΑΠ. Η Ελληνικά Οινοποιεία συστάθηκε με στόχο να αποτελέσει ορμητήριο για επενδύσεις στον κλάδο του ελληνικού κρασιού, ενώ τον Απρίλιο του 2022 έδωσε το «φιλί της ζωής» στην οινοποιία Μπουτάρη.

Ένα φιλί ζωής που μάλλον δεν στάθηκε ικανό να σώσει και την Τσάνταλης, καθώς η πρόταση της Ελληνικά Οινοποιεία που είχε κατατεθεί για τη σωτηρία της Τσάνταλης δεν βρήκε σύμφωνες τις πιστώτριες τράπεζες.

Μια μακρά ιστορία 134 ετών

Ήταν το μακρινό 1890 στη Βορειοανατολική Ελλάδα όταν η οικογένεια Τσάνταλη -μια από τις παλαιότερες οικογένειες οινοποιών της χώρας- ξεκίνησε να καλλιεργεί αμπέλια, να οινοποιεί σταφύλια και να κάνει αποστάξεις ούζου και τσίπουρου.

Ο Ευάγγελoς Τσάνταλης, αν και ουσιαστικά ήταν η δεύτερη γενιά της οικογένειας που ασχολήθηκε με την οικογενειακή επιχείρηση, ήταν αυτός που ουσιαστικά έβαλε τα θεμέλια, ενέπνευσε το όραμα και τη φιλοσοφία της μπράντας ΤΣΑΝΤΑΛΗΣ. Η διορατικότητα και το ένστικτό του οδήγησε στο στήσιμο από την αρχή όλων των υποδομών με έναν εξωστρεφή προσανατολισμό, μια κίνηση πρωτάκουστη για τη… δεκαετία του ’40. Ο ίδιος άνοιξε το πρώτο οινοποιείο στις Σέρρες το 1938 και ακολούθησε δέκα χρόνια αργότερα το οινοποιείο στη Νάουσα.

Το Α και το Ω για τον Ευάγγελο Τσάνταλη ήταν η ποιότητα του αμπελώνα: με αυτό ως γνώμονα, προχώρησε σε τεράστιες επενδύσεις για την αναβίωση αμπελώνων, στήριζε τους αμπελουργούς και τους παρότρυνε στην καλλιέργεια γηγενών ποικιλιών.

Έτος ορόσημο αποδείχθηκε το 1965 με την πραγματοποίηση των πρώτων εξαγωγών της Τσάνταλης, ενώ το 1971 η ατομική επιχείρηση μετατρέπεται σε Ανώνυμη Εταιρεία, με τον Ευάγγελο Τσάνταλη να μετατρέπει τη μικρή οικογενειακή επιχείρηση σε ένα δυναμικά αναπτυσσόμενο brand name.

Τα χρόνια περνούσαν και η φήμη της εταιρείας στην αγορά του κρασιού ολοένα και μεγάλωνε και παρά τον θάνατο του οραματιστή της, του Ευάγγελου Τσάνταλη, το 1996.

Το 2005 η εταιρεία έφτασε να παράγει έως και 20 εκατ. λίτρα κρασιού ετησίως, με την εξαγωγική της δραστηριότητα να ισχυροποιείται διαρκώς και να φτάνει σε 50 χώρες του κόσμου, αναβιώνοντας μερικούς από τους πιο ξεχωριστούς αμπελώνες της Βόρειας Ελλάδας, όπως το Άγιο Όρος, η Νάουσα, η Χαλκιδική, η Ραψάνη και η Μαρώνεια στη Θράκη.