Οικουμενικό Πατριαρχείο: Αγιοκατάταξη του ιερομονάχου Χριστοφόρου (Παπουλάκος)

Αγιοποιήθηκε ο ιερομόναχος Χριστόφορος (Παπουλάκος) με επίσημη ανακήρυξη της αγιοποίησής του από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.

Να σημειωθεί πως τον Μάΐο του 2023, η Συνοδική Επιτροπή Νομοκανονικών και Δογματικών Ζητημάτων σε

συνεδρίασή της, έδωσε θετική εισήγηση στην αγιοκατάταξη του Παπουλάκου από τον Άρμπουνα Καλαβρύτων, κατά κόσμον Χριστόφορου Παναγιωτόπουλου.

Η εισήγηση πήγε στα χέρια της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου και ανέγραψε τον Άγιο Παπουλάκου στις Αγιολογικές Δέλτους της Εκκλησίας και πριν από λίγη ώρα εγκρίθηκε από το Πατριαρχείο.

ΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Συνεχιζομένων τῶν ἐργασιῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, αὕτη ἀπεφάσισεν ὁμοφώνως ὅπως γένηται δεκτή ἡ εἰσήγησις τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος περί κατατάξεως εἰς τό ἁγιολόγιον τῆς Ἐκκλησίας τοῦ μακαριστοῦ ἱερομονάχου Χριστοφόρου Παναγιωτοπούλου τοῦ ἐπιλεγομένου Παπουλάκου, τῆς μνήμης αὐτοῦ ἑορταζομένης κατ᾿ ἔτος τήν 18ην Ἰανουαρίου.

Ἐξ ἄλλου, σήμερον, Παρασκευήν 30ήν τ.μ. Αὐγούστου, ἐγένετο τό Μικρόν καί τό Μέγα Μήνυμα τῆς ἐκλογῆς ὡς Ἐπισκόπου Ἀρίστης τοῦ Πρωτοσυγκέλλου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Αὐστρίας Θεοφ. κ. Μαξίμου (Rudko). 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο Χριστόφορος Παναγιωτόπουλος, γνωστός ως Παπουλάκος (Άρμπουνας Αχαΐας, 1770 – Άνδρος, 18 Ιανουαρίου 1861) ήταν Έλληνας Ορθόδοξος μοναχός και κήρυκας.

Γεννήθηκε το 1770 στο χωριό Άρμπουνας της επαρχίας Καλαβρύτων ως Χριστόφορος Παναγιωτόπουλος και αρχικά εργαζόταν ως κρεοπώλης. Ήταν τελείως αγράμματος, όταν πήρε την απόφαση να ακολουθήσει τον μοναχικό βίο. Αρχικά μόνασε στην Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου, ενώ αργότερα ασκήτεψε σε καλύβι κοντά στο χωριό του. Έμεινε στην απομόνωση για περίπου 20 χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων έμαθε γραφή και ανάγνωση.

Σε ηλικία 80 ετών πήρε την απόφαση να κηρύξει. Η φήμη του διαδόθηκε γρήγορα, αφού είχε τον δικό του τρόπο να συνεπαίρνει το κοινό του. Κυρίως κήρυττε εναντίον της μοιχείας και της κλοπής, και υπέρ της προσευχής. Μέσα από τα κηρύγματα του καυτηρίαζε την πολιτική της Βαυαρικής διακυβέρνησης και την συγκατάβαση σε αυτήν της Συνόδου της Εκκλησίας. Παραπέμφθηκε ενώπιον του Επισκόπου Καλαβρύτων, ο οποίος τον επέπληξε και του ζήτησε να περιορίσει τα κηρύγματα του.

Έξι μήνες αργότερα ο Παπουλάκος ξεκίνησε περιοδεία στην νότια Πελοπόννησο συγκεντρώνοντας χιλιάδες κόσμο στο πέρασμα του. Ύστερα από πιέσεις, ο Όθων υπέγραψε διάταγμα για τον περιορισμό του Παπουλάκου σε μοναστήρι. Ο Παπουλάκος κατέφυγε στην Μάνη για να σωθεί.

Στις 21 Ιουνίου 1852 συνελήφθη από τον στρατό, ύστερα από προδοσία, και μεταφέρθηκε στις φυλακές του Ρίου όπου έμεινε δύο χρόνια στην απομόνωση. Επρόκειτο να δικαστεί από το κακουργιοδικείο Αθηνών ως στασιαστής, αλλά τα γεγονότα του Κριμαϊκού πολέμου υποχρέωσαν τον Όθωνα να του δώσει αμνηστία. Το 1854 εξορίστηκε στη Μονή Παναχράντου της Άνδρου, όπου απεβίωσε στις 18 Ιανουαρίου 1861 και ετάφη. Κατά τη διάρκεια της παραμονή του στο μαναστήρι, δεχόταν πλήθος επισκεπτών.

Η σκέψη του επηρεάστηκε πολύ από τον πνευματικό του δάσκαλο Κοσμά Φλαμιάτο, των οποίων η δράση υπήρξε παράλληλη και η διδασκαλία παρόμοια.

https://orthodoxia.info/news/oikoymeniko-patriarcheio-agiopoiithi/

Ο Παπουλάκος προέτρεπε να πάμε με τον Ρώσο, γιατί η Δύση είναι αφορισμένη


Ο άγιος Χριστοφόρος πράγματι προφήτευε. Πολλές προφητείες του διεσώθηκαν διά της παραδόσεως από γενεά σε γενεά. Κάθε πόλη και κάθε χωριό γνωρίζει και κάποια προφητεία του,
ενώ έχουν διασωθεί πολλά περιστατικά όπου φαίνεται το προορατικό του χάρισμα. Μερικά από αυτά όπως και μερικές από τις προφητείες θα δημοσιεύσουμε:

-Όταν θα δείτε στα φύλλα των δέντρων ζωγραφισμένα φίδια… τότε θα έρθει
-Καταράστηκε τον Όθωνα και τους Βαυαρούς και προέτρεπε να πάμε με τον Ρούσο, γιατί οι Δυτικοί είναι αφορισμένοι
-Ο κόσμος θα πνιγεί στο αίμα…
-Θα ρθει μια μέρα που θα σηκωθούν τα σίδερα να φάνε τους ανθρώπους»!
-Θαρθεί καιρός και η ανθρωπότητα θα δεθεί με μια άστρηφτη κλωνά
-Θαρθεί καιρός που ούλια η Ευρώπη θα γένει ένα


– «Το Κράτος Θα συνδέσει όλες τις επαρχίες του με μία κλωστή»(Το είπε στην Καλαμάτα εννοώντας τον τηλέγραφο και το τηλέφωνο, που φυσικά έγιναν πολύ αργότερα, αλλά όσοι ήξεραν αυτή τη ρήση του Αγίου που τότε δεν ήταν κατανοητή την ερμήνευσαν και την κατενόησαν αργότερα με τη διάδοση του τηλεγράφου και του τηλεφώνου).-

«Θα ’ρθεί εποχή που ο κόσμος Θα γεμίσει από φτερωτά Θεριά». (Εδώ ο άγιος προφήτεψε το αεροπλάνο).«Τα βαπόρια και οι πιο τρανές ακόμη μηχανές που θα σκαρφιστεί ο πλανταγμένος νους του ανθρώπου, δεν είναι δρόμοι, που Θα του χαρίσουν την χαρά της καρδιάς και της ψυχής την γαλήνη. Και όσα περισσότερα βρει, τόσο κοντότερα Θα νοιώσει την κρυάδα του Θανάτου. Και θα ’ρθεί μέρα, όταν το ποτήρι της ανομίας γιομίσει από τέτοια βρεσίματα, που η γη, αντί να γίνει Παράδεισος Θα γίνει Σόδομα και Γόμορρα. Φοβερό και φρικτό Θα ’ναι το τέλος του κόσμου της περηφάνειας. Όλα τούτα μοιάζουν με στολίδια σι σάπιο άνθρωπο… Μην ξιπάζεσθε λοιπόν από τις κα ράτσες του σατανά και μην ξεγελιέστε από τέτοια φτιασίδια. Το ξύπνημα π’ ακολουθεί τούτη τη νάρκωση είναι η κόλαση».

(Ακόμα και το αποτέλεσμα της ωμής τεχνοκρατού-μενης εποχής μας προφήτεψε τόσα χρόνια πριν, σε ένα κήρυγμά του στην Καλαμάτα. Τα λόγια του ηχούν σήμερα που όλα αυτά που είπε έχουν γίνει η καθημερινή, σκληρή πραγματικότητα).

Στο χωριό Λευκοχώματα ο άγιος προφήτεψε την έξωση του Οθωνα από την Ελλάδα, όπως και έγινε.

«Το χωριό σας θα γεμίσει κάποτε με ξένες κατοικίες».

(Λέχθηκε στο χωριό Φελός στο οποίο πράγματι σήμερα έχουν χτίσει σπίτια πάρα πολλοί Άγγλοι).

«Μας περιμένουνε μέρες ζοφερές, μέρες που δεν ξεχωρίζουνε από το κατράμι. Μας περιμένουνε καιροί που χαμόγελο δεν θ’ ανθεί σ’ ανθρώπου χείλη και όλο το σίδερο της γης κι η φωτιά του κόσμου θα κρέμονται πάνω από τα κεφάλια μας. Θα ’ρθει η ώρα που θα πλέξει το αλογοπούλαρο στο αίμα. Οι άνθρωποι θα φωνάζουν: ‘Έβγάτε εσείς οι αποθαμένοι, να μπούμε εμείς οι ζωντανοί”».

(Εδώ ο Παπουλάκος προλέγει κάποια μελλοντική καταστροφή).

«Θα έλθη καιρός που θα βαδίζει ο άνθρωπος μεγάλη απόσταση και δεν θα συναντά άνθρωπο».

(Εννοούσε ο Αγιος άραγε ότι θα γίνει πυρηνικός πόλεμος και θα μείνουν λίγοι άνθρωποι στη γη ή μήπως ότι επειδή όλοι κινούνται με τα αυτοκίνητα, δύσκολα συναντάει κανείς άνθρωπο να βαδίζει με τα πόδια;)

«Τα άθεα γράμματα θα καταστρέψουν τον τόπο μας» (Το είπε την άνοιξη του 1852 στην περιοχή Ζευγολατιό Συκέας έξω από τον Ναό του Αγίου Γεωργίου).

«Δεν θα βρίσκετε άνθρωπο να σας κυβερνήσει». (Λέχθηκε στη Μάνη).


«Θα ’ρθουν δεινά όταν ο άνθρωπος σηκώσει φτερό (αεροπλάνα), γίνει δελφίνι (υποβρύχιο), ντυθεί στα στενά (παντελόνια)».

«Θα έλθει εποχή που τα λεφτά εδώ θα είναι πεταμένα και οι άνθρωποι θα τα κλωτσούν με τα πόδια τους».

(Το είπε στην περιοχή της Μονεμβασίας και πράγματι επαληθεύτηκε το 1941 όταν τα γερμανικά αεροπλάνα βομβάρδισαν το αγκυροβολημένο στην περιοχή της Κουρκούλας πλοίο «Κυδωνίαι».

Με την έκρηξη που έγινε σκορπίσθηκαν έως επάνω στον βράχο, έως το σημείο που μιλούσε ο Παπουλάκος, δεσμίδες με χαρτονομίσματα.

 Τα χρήματα αυτά είχαν τυπωθεί, αλλά r| τότε ελληνική κυβέρνηση δεν πρόλαβε να τα κυκλοφορήσει. Με την κατάρρευση του μετώπου και τη φυγή της κυβερνήσεως τα έπαιρναν μαζί τους στην Κρήτη και από εκεί στην Αίγυπτο. Τα χαρτονομίσματα ήταν κατοστάρικα σε ωραιότατο πρασινωπό χαρτί, που όμως δεν είχαν πλέον καμία αξία και έτσι επαληθεύτηκαν τα λόγια του Παπουλάκου).

«Θα ’ρθει το φράγκικο και θα το πληρώσει πρώτο από το αίμα μου».

(Πραγματοποιήθηκε όταν σκοτώσανε οι Ιταλοί το παιδί του αδελφού του στα Καλάβρυτα το 1943, μπροστά στα μάτια της μητέρας του).

«Το χωριό θα απαρθεί κριθάρι».

(Και εννοεί ότι θα ερημώσουν τα Άρμπουνα, όπως και πράγματι ελάχιστοι κάτοικοι έχουν μείνει).

«Θα έρθει ημέρα που τα λεφτά δεν θα έχουν καμία αξία».

«Το λιμάνι θα γεμίσει πολεμικά καράβια α)Σά δεν θα σας ενοχλήσουν».

(Λέχθηκε στο χωριό Κότρωνα της Μάνης).

«Θα έλθει καιρός που εδώ θα ουρλιάζει ένα μαύρο θηρίο».

(Το είπε στο Λεοντάριο Μεγαλοπόλεως)…

romioitispolis.gr