Πόσο βαρύ κι ασήκωτο να είναι ένα χαλί για να τα κρύψει όλα από κάτω;
Κάποια στιγμή βγαίνουν όλα από πάνω και το χαλί μάς δείχνει το... χάλι. Κάπως έτσι γίνεται πολλές φορές, όταν οι υπεύθυνοι γίνονται ανεύθυνοι κι όταν γίνει η στραβή, τρέχουν με δικαιολογίες του δεκάρικου, να ωρύονται μπροστά στις κάμερες και να
ξεστομίζουν πιασάρικες ατάκες του τύπου «εμείς τα λέγαμε, αλλά δεν μας άκουγαν» ή «εμείς κάναμε ό,τι ορίζει ο νόμος, αλλά δυστυχώς…».Ναι, όλα αυτά ακούγονται τόσο γλυκά και λογικά που φλερτάρουν ακόμη και με τη συμπάθεια, αλλά όταν κανείς ψάξει πραγματικά τα δεδομένα, τότε προκύπτει πως η... στραβή είναι απλώς θέμα χρόνου.
Στο πρώτο πόδι της Χαλκιδικής, βέβαια, μέσα σε διάστημα λίγων ημερών, δεν είχαμε απλώς στραβές, αλλά δύο τραγωδίες και ακόμα ένα άγριο περιστατικό που από τύχη δεν εξελίχθηκε σε τραγωδία.
Τη μια με τον τραγικό χαμό της 8χρονης στην πισίνα στην κατασκήνωση της Κρυοπηγής, όπου υποτίθεται δούλευαν όλα ρολόι και είχαν ελεγχθεί και μετά την τραγωδία ήρθαν τα λουκέτα, αρχικά στις πισίνες και σε δεύτερη φάση το σφράγισμα γενικώς στην κατασκήνωση. Μετά, ήρθε το πιστολίδι στο σούπερ γνωστό beach bar της Χανιώτης, με τους Βούλγαρους επιχειρηματίες, νονούς και κορλεόνε της περιοχής. Κι εκεί λουκέτο, μετά το γκανγκστερικό βράδυ, τους τραυματισμούς και τις σκηνές τρόμου που θα μείνουν αξέχαστες σε όσους έζησαν μπροστά στα μάτια τους. Κι εδώ είχαν γίνει οι έλεγχοι μας είπαν, αλλά… Δυστυχώς η κακιά τριπλέτα, συμπληρώθηκε προχτές το βράδυ με την τραγωδία στο λούνα παρκ στο Πευκοχώρι. Ένα παλικάρι 19 χρόνων έσβησε όταν εκσφενδονίστηκε αφού έσπασε η καρέκλα σε παιχνίδι που διασκέδαζε, σε ένα λούνα παρκ που επί της ουσίας λειτουργούσε χωρίς άδεια.
Και κάπου εκεί αρχίζει το μπαλάκι με τις ευθύνες. Η δήμαρχος, Αναστασία Χαλκιά, έδειξε ως αρμόδιο το υπουργείο Ανάπτυξης, το οποίο πολύ γρήγορα την άδειασε, τονίζοντας ότι για τη χορήγηση των αδειών και τον έλεγχο της τήρησης των απαιτήσεων λειτουργίας των λούνα παρκ, υπεύθυνος είναι ο δήμος Κασσάνδρας.
Ο δήμος, λέει, είχε ήδη κινήσει τη διαδικασία επιβολής προστίμων. Ωστόσο, όπως αναγράφεται στο άρθρο 15 της ΚΥΑ, η δημοτική αρχή μπορούσε -δεδομένου ότι η αστυνομία είχε κάνει τη δουλειά της- μαζί με την έκδοση προστίμου να προχωρήσει σε προσωρινή διακοπή λειτουργίας της δραστηριότητας, εφόσον υπήρχε άμεσος κίνδυνος για το δημόσιο συμφέρον και ιδίως για την υγεία και την ασφάλεια χρηστών, επισκεπτών, θεατών ή εργαζομένων.
Θα ήταν πολύ καχύποπτος κάποιος αν υπέθετε ότι η «διαδικασία επιβολής προστίμων» θα ολοκληρωνόταν κάπου τον Σεπτέμβριο, στο τέλος δηλαδή της τουριστικής περιόδου; Τα τραγικά αυτά περιστατικά, λοιπόν, αναδεικνύουν, πέρα από το σαθρό πλαίσιο λειτουργίας των λούνα παρκ, που είμαστε βέβαιοι ότι το ίδιο ασυντήρητα και επικίνδυνα είναι και σε άλλες περιοχές της χώρας, και ένα μείζον θέμα για την κάποτε πανέμορφη περιοχή στο πρώτο πόδι της Χαλκιδικής.
Το Πευκοχώρι έχει παραδοθεί στον βωμό του υπερτουρισμού και του εύκολου χρήματος, χωρίς υποδομές, χωρίς νερό στις περιόδους αιχμής, χωρίς θέσεις στάθμευσης, χωρίς δρόμους, πνιγμένο στα σκουπίδια και στα τραπεζοκαθίσματα.
Μια «χαβούζα», όπως τη χαρακτηρίζει σε μία πολύ εύστοχη ανάρτησή του στο facebook o Αλέξανδρος Παπουτσής, πολιτικός επιστήμονας – σύμβουλος επικοινωνίας και αρθρογράφος της Voria, ο οποίος μεταφέρει την προσωπική του εμπειρία μετά από χρόνια θερινών διακοπών στο Πευκοχώρι:
«Σε αυτό το λούνα παρκ στο Πευκοχώρι, πηγαίνουμε κάθε μέρα με την μπέμπα να ψαρέψει πάπιες και να κερδίσει ένα παιχνιδάκι. Όμως οποίος έχει στοιχειώδη αντίληψη βλέπει ότι όλη η ΥΠΟΔΟΜΗ και ο εξοπλισμός των άλλων παιχνιδιών, όχι μόνο αυτού του λούνα παρκ ΑΛΛΑ ΤΟΥ 99% όσων λειτουργούν σε παραθεριστικα μέρη, είναι ΑΠΑΡΧΑΙΩΜΕΝΟΣ έως επικίνδυνος. Είναι ένας θύλακας των ‘70s στο 2024. Χρονοκάψουλα. Εμείς πάμε μόνο στο ψαρεματάκι που είναι safe και στο έδαφος. Είναι ΑΔΙΑΝΌΗΤΟ να μην υπάρχει μια στοιχειώδης πιστοποίηση, ένας έλεγχος κλπ. 19 χρόνων το παλικαράκι σκοτώθηκε επειδή έσπασε το κάθισμα.... Μιλάμε για ένα μέρος, συνολικά το 1ο πόδι Χαλκιδικής που αν και πανέμορφο, έχει χιλιοβιαστεί από όλες τις μπάντες και έχει διαμορφωθεί μια συνθήκη φαρ ουεστ. Μαγαζιά, τραπεζοκαθίσματα, έλλειψη νερού, απορρίμματα, ανύπαρκτοι δρόμοι, χώροι στάθμευσης πουθενά. Μια χαβούζα με πράσινο και καλές παραλίες. Κρίμα. Απελπισία. Και η σκέψη μας στους γονείς/ οικείους του νεαρού. ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΘΟΥΝ ΕΝΑ ΠΡΟΣ ΕΝΑ. ΟΛΑ»
Εξίσου εύστοχη είναι και η παρέμβαση του καθηγητή Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ Νικόλα Σεβαστάκη. Λέει ο καθηγητής: «Μια οικολογική-κοινωνική Δημοκρατία θα είχε προ πολλού αναγνωρίσει πολλές περιοχές της χώρας (όπως ένα τμήμα της Χαλκιδικής, το Πευκοχώρι κλπ) ως περιβαλλοντικά και κοινωνικά σε δραματική κατάσταση. Αυτό φυσικά σημαίνει βαθιά παρέμβαση στην ''αναρχία'' της αγοράς, σε όλο το εύρος των υπηρεσιών και των χρήσεων, απαγορεύσεις δόμησης, άρση αδειών για πλήθος καταστημάτων που ελέγχονται από μαφίες και υπεργολάβους και πολλά άλλα μέτρα σε μόνιμη βάση. Για να μεταρρυθμίσεις πρέπει να κάνεις ρήξεις, όχι όμως 'φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις' αλλά το αντίθετο. Η αυτοάμυνα του δημόσιου συμφέροντος έναντι όλων των ιδιωτικών και μερικών συμφερόντων και κυρίως των επαγγελματικών-ταξικών πιέσεων από ιδιοκτήτες, αλλοδαπούς ή ντόπιους, είναι πια επώδυνα επείγουσα».
Το Πευκοχώρι εκπέμπει SOS και οι ευθύνες για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί ξεκινούν από την τοπική αυτοδιοίκηση και φθάνουν μέχρι την κεντρική εξουσία. Κανείς, πλέον, δεν μπορεί να σφυρίζει αδιάφορα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου