Ποιος ήταν ο τελευταίος Παλαιολόγος;
Ο λόγος για τον Θεόδωρο Παλαιολόγο, ανιψιό του τελευταίου αυτοκράτορα της Ανατολικής Αυτοκρατορίας Κωνσταντίνου ΙΑ’ Παλαιολόγου. Ήταν ο γιος του Θωμά Παλαιολόγου, αδελφού του αυτοκράτορα, ο οποίος ακολούθησε το δρόμο του προγόνου του, του αυτοκράτορα Μανουήλ Β’ Παλαιολόγου στη Γηραιά Αλβιώνα.
Ο Θεόδωρος Παλαιολόγος διέφυγε από τον Μυστρά κι εγκαταστάθηκε στην Αγγλία όπου έζησε ως το 1636, οπότε και απεβίωσε σε βαθύ γήρας. Τάφηκε στον μεσαιωνικό ναό του Αγίου Λεονάρδου, στην περιοχή Λάνταλφ της νοτιοανατολικής Κορνουάλης.
Ο τάφος σήμερα δυστυχώς είναι χαμένος κάτω από το δάπεδο του Ναού, αλλά μια μπρούτζινη αναμνηστική πλάκα ενημερώνει τους προσκυνητές για το σχετικό ιστορικό.
Πάντως οι τοπικοί εκκλησιαστικοί παράγοντες εκεί, έχουν γνώση και συνείδηση της μεγάλης σημασίας που έχει για εμάς τους Έλληνες το σημείο εκείνο, κι έτσι αντιμετωπίζουν με σεβασμό και ευγένεια την συγκίνηση που μας δημιουργεί η επίσκεψή μας στο Ναό αυτό.
Θαυμασμός για τον τελευταίο Παλαιολόγο
Όπως προαναφέραμε, οι σχέσεις της Ανατολικής Αυτοκρατορίας με τη Μεγάλη Βρετανία έφθασαν στο απόγειό τους όταν ο Μανουήλ Β’ Παλαιολόγος έφτασε στην αυλή του Ερρίκου του Δ’ τον Δεκέμβριο του 1400. Ο αυτοκράτορας έτυχε πολύ θερμής υποδοχής στο πλαίσιο διεθνούς περιοδείας του για να αντιμετωπίσει τον οθωμανικό κίνδυνο.
Σύμφωνα με τον ιστορικό Ντόναλντ Νίκολ, ο Παλαιολόγος προσέλκυσε την προσοχή της αριστοκρατίας του Λονδίνου και το θαυμασμό των διανοουμένων. Στην ιστορία έχουν μείνει τα Χριστούγεννα του 1400 στην Αγγλία όταν «ο ηγέτης των Ρωμιών δίδαξε ότι η αλήθεια της ορθοδοξίας είναι η πίστη στην αγάπη, θυμίζοντας ότι οι αρχαίοι Έλληνες δίδαξαν πως “παν μέτρον άριστον” για να έρθει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος να συμπληρώσει ότι “παν μέτρον άριστον ο άνθρωπος” δίνοντας την πρώτη αναλαμπή της Αναγέννησης», όπως είπε σε μια ιστορική ομιλία του ο Σερ Στήβεν Ράνσιμαν, ο διασημότερος βυζαντινολόγος του 20ου αιώνα.
Δυστυχώς όμως δεν εξασφάλισε υλική βοήθεια ούτε από τον Άγγλο βασιλιά ούτε από τούς ηγέτες της Καστίλης, της Πορτογαλίας και της Αραγωνίας που συνάντησε αργότερα στο Παρίσι, όταν επέστρεψε τον Φεβρουάριο του 1401.
Από τη Χίο στην Βρετανία
Το 1594, ο Θεόδωρος Παλαιολόγος παντρεύτηκε στη Χίο την Ευδοξία Κομνηνού η οποία του έδωσε μια κόρη την Θεοδώρα. Αναγκάστηκε να μεταναστεύσει για να γλυτώσει από την εχθρότητα του Πάπα Παύλου Ε’ και του διαδόχου του Γρηγορίου του ΙΕ’.
Στη Βρετανία ξαναπαντρεύτηκε, την ντόπια Μαίρη Μπωλς ενώ υπηρέτησε ως μισθοφόρος στην υπηρεσία διαφόρων ευγενών στην Αγγλία.
Απεβίωσε στις 21 Ιανουαρίου 1636 στο Λάνταλφ. Το 1795 κατά λάθος άνοιξαν τον τάφο του όπου και βρήκαν έναν σκελετό υψηλού αναστήματος με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τη γαμψή μύτη και τη μακριά λευκή γενειάδα η οποία έφτανε κάτω από το στήθος.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο γιος του, Ιωάννης πολέμησε και έπεσε μαχόμενος στο πλευρό του βασιλιά της Αγγλίας κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου στη μάχη του Νέισμπι. Ο άλλος γιος του, ο Φερδινάνδος πολέμησε και αυτός στο πλευρό του Βρετανού βασιλιά και μετά τη νίκη των κοινοβουλευτικών, αυτοεξορίστηκε στο μακρινό και εξωτικό Μπαρμπάντος όπου και είχε περιουσία από τη μεριά της μητέρας του. Το 1649 έγινε επικεφαλής της ενορίας του Αγίου Ιωάννη και τελικά πέθανε το 1678
Ο λόγος για τον Θεόδωρο Παλαιολόγο, ανιψιό του τελευταίου αυτοκράτορα της Ανατολικής Αυτοκρατορίας Κωνσταντίνου ΙΑ’ Παλαιολόγου. Ήταν ο γιος του Θωμά Παλαιολόγου, αδελφού του αυτοκράτορα, ο οποίος ακολούθησε το δρόμο του προγόνου του, του αυτοκράτορα Μανουήλ Β’ Παλαιολόγου στη Γηραιά Αλβιώνα.
Ο Θεόδωρος Παλαιολόγος διέφυγε από τον Μυστρά κι εγκαταστάθηκε στην Αγγλία όπου έζησε ως το 1636, οπότε και απεβίωσε σε βαθύ γήρας. Τάφηκε στον μεσαιωνικό ναό του Αγίου Λεονάρδου, στην περιοχή Λάνταλφ της νοτιοανατολικής Κορνουάλης.
Ο τάφος σήμερα δυστυχώς είναι χαμένος κάτω από το δάπεδο του Ναού, αλλά μια μπρούτζινη αναμνηστική πλάκα ενημερώνει τους προσκυνητές για το σχετικό ιστορικό.
Πάντως οι τοπικοί εκκλησιαστικοί παράγοντες εκεί, έχουν γνώση και συνείδηση της μεγάλης σημασίας που έχει για εμάς τους Έλληνες το σημείο εκείνο, κι έτσι αντιμετωπίζουν με σεβασμό και ευγένεια την συγκίνηση που μας δημιουργεί η επίσκεψή μας στο Ναό αυτό.
Θαυμασμός για τον τελευταίο Παλαιολόγο
Όπως προαναφέραμε, οι σχέσεις της Ανατολικής Αυτοκρατορίας με τη Μεγάλη Βρετανία έφθασαν στο απόγειό τους όταν ο Μανουήλ Β’ Παλαιολόγος έφτασε στην αυλή του Ερρίκου του Δ’ τον Δεκέμβριο του 1400. Ο αυτοκράτορας έτυχε πολύ θερμής υποδοχής στο πλαίσιο διεθνούς περιοδείας του για να αντιμετωπίσει τον οθωμανικό κίνδυνο.
Σύμφωνα με τον ιστορικό Ντόναλντ Νίκολ, ο Παλαιολόγος προσέλκυσε την προσοχή της αριστοκρατίας του Λονδίνου και το θαυμασμό των διανοουμένων. Στην ιστορία έχουν μείνει τα Χριστούγεννα του 1400 στην Αγγλία όταν «ο ηγέτης των Ρωμιών δίδαξε ότι η αλήθεια της ορθοδοξίας είναι η πίστη στην αγάπη, θυμίζοντας ότι οι αρχαίοι Έλληνες δίδαξαν πως “παν μέτρον άριστον” για να έρθει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος να συμπληρώσει ότι “παν μέτρον άριστον ο άνθρωπος” δίνοντας την πρώτη αναλαμπή της Αναγέννησης», όπως είπε σε μια ιστορική ομιλία του ο Σερ Στήβεν Ράνσιμαν, ο διασημότερος βυζαντινολόγος του 20ου αιώνα.
Δυστυχώς όμως δεν εξασφάλισε υλική βοήθεια ούτε από τον Άγγλο βασιλιά ούτε από τούς ηγέτες της Καστίλης, της Πορτογαλίας και της Αραγωνίας που συνάντησε αργότερα στο Παρίσι, όταν επέστρεψε τον Φεβρουάριο του 1401.
Από τη Χίο στην Βρετανία
Το 1594, ο Θεόδωρος Παλαιολόγος παντρεύτηκε στη Χίο την Ευδοξία Κομνηνού η οποία του έδωσε μια κόρη την Θεοδώρα. Αναγκάστηκε να μεταναστεύσει για να γλυτώσει από την εχθρότητα του Πάπα Παύλου Ε’ και του διαδόχου του Γρηγορίου του ΙΕ’.
Στη Βρετανία ξαναπαντρεύτηκε, την ντόπια Μαίρη Μπωλς ενώ υπηρέτησε ως μισθοφόρος στην υπηρεσία διαφόρων ευγενών στην Αγγλία.
Απεβίωσε στις 21 Ιανουαρίου 1636 στο Λάνταλφ. Το 1795 κατά λάθος άνοιξαν τον τάφο του όπου και βρήκαν έναν σκελετό υψηλού αναστήματος με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τη γαμψή μύτη και τη μακριά λευκή γενειάδα η οποία έφτανε κάτω από το στήθος.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο γιος του, Ιωάννης πολέμησε και έπεσε μαχόμενος στο πλευρό του βασιλιά της Αγγλίας κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου στη μάχη του Νέισμπι. Ο άλλος γιος του, ο Φερδινάνδος πολέμησε και αυτός στο πλευρό του Βρετανού βασιλιά και μετά τη νίκη των κοινοβουλευτικών, αυτοεξορίστηκε στο μακρινό και εξωτικό Μπαρμπάντος όπου και είχε περιουσία από τη μεριά της μητέρας του. Το 1649 έγινε επικεφαλής της ενορίας του Αγίου Ιωάννη και τελικά πέθανε το 1678
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου