Η κατάρρευση των συνομιλιών μεταξύ της Ουγγαρίας και της επιτροπής που θα αναθεωρούσε το πρόγραμμα σταθεροποίησης των 20 δισ. ευρώ δεν είναι τόσο απλή υπόθεση. Αρχικά, θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ευρωπαϊκή Ένωση επιδεικνύουν την πυγμή τους έχοντας να αντιμετωπίσουν μία κυβέρνηση η οποία πασχίζει να συμφιλιώσει τις λαϊκίστικες υποσχέσεις της με την οικονομική πραγματικότητα.
Είναι γεγονός ότι άλλα δανειζόμενα κράτη είχαν ευνοϊκότερη μεταχείριση απ’ ό,τι η Ουγγαρία. Ελάχιστα, όμως, τήρησαν τόσο περιφρονητική στάση.
Ένας κυνικός θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι η εσπευσμένη έγκριση του προγράμματος σταθεροποίησης το 2008 υλοποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό λόγω των ανησυχιών για υποτίμηση του εθνικού νομίσματος και των καταστροφικών επιπτώσεων που θα είχε για τις τράπεζες, καθώς πολλοί Ούγγροι έλαβαν ενυπόθηκα δάνεια με ονομαστική αξία σε ξένα νομίσματα.
Ο κ. Orban μπορεί να επιμένει ότι οι τράπεζες πρέπει να μοιραστούν την πολιτική λιτότητας, αλλά παίζει ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι. Η Ουγγαρία δεν χρειάζεται άμεσα τα εναπομείναντα κεφάλαια των 5,5 δισ. ευρώ του προγράμματος. Δεν μπορεί, όμως, να συνεχίσει επ’ αόριστον χωρίς συμφωνία με το ΔΝΤ.
Οι πιέσεις στο φιορίνι και το κόστος δανειοδότησης από την αγορά -που προκύπτει από τη διένεξη μεταξύ της Βουδαπέστης και του ΔΝΤ- θα επιβαρύνουν άμεσα το κόστος χρήματος. Επίσης, πλήττεται σημαντικά η διεθνής αξιοπιστία της Ουγγαρίας, που η προηγούμενη κυβέρνηση ανέκτησε με μεγάλους κόπους.
Ο κ. Orban θα αναγκαστεί, κάποια στιγμή, να αλλάξει τακτική, αλλά όχι πριν από τις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου. Η εναντίωσή του στο ΔΝΤ και στην Ε.Ε. τον βοηθά να ενισχύσει τον έλεγχο της χώρας από το κόμμα του. Αλλά θα είναι μία πύρρειος νίκη. Η Ουγγαρία βυθίζεται και οι όροι που θα επιβληθούν τελικά στο ενδεχόμενο πακέτο στήριξης που θα αναγκαστεί κάποια στιγμή να ζητήσει η Βουδαπέστη θα είναι πιο σκληροί, χωρίς καμία διάθεση συγχώρεσης.
ΠΗΓΗ: FT.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου