THN άμεση προώθηση επιπλέον ρηξικέλευθων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα αναδείξουν τις αναμφισβήτητες αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας, θέτει ως βασική προϋπόθεση η Alpha Bank προκειμένου να περιοριστούν σημαντικά οι αρνητικές επιπτώσεις από την αναπόφευκτη μεγάλη μείωση της εγχώριας ζήτησης στο πλαίσιο της δημοσιονομικής προσαρμογής στην επόμενη τριετία.
Ειδικότερα, απαιτείται: α) Η προώθηση της υλοποίησης ενός εκτεταμένου προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων και η αποτελεσματική διαχείριση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, από τα οποία εκτιμάται ότι μπορεί να εισπραχθούν επιπλέον έσοδα (μειωτικά του δημοσίου χρέους) ύψους άνω των 3 δισ. ευρώ ετησίως έως το 2014 αλλά και στα επόμενα έτη της δεκαετίας του 2010.
β) Η άμεση προώθηση των Συμπράξεων Δημοσίου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔIT) για την αναζωπύρωση των επενδύσεων σε κρίσιμους τομείς της ελληνικής οικονομίας (λιμένες, τοπικά αεροδρόμια, νοσοκομεία, ενέργεια, τουριστικά και περιβαλλοντικά έργα, διαχείριση απορριμμάτων κ.ά.). Για παράδειγμα, δεν είναι δυνατόν έργα τεράστιας σημασίας για το περιβάλλον της πόλης των Αθηνών όπως η εκμετάλλευση του χώρου στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού, που ευρίσκεται σε μία από τις ακριβότερες περιοχές της Αθήνας, ή η ανάπλαση του Βοτανικού, να παραμένουν στάσιμα για δεκαετίες, εξαιτίας κυρίως της λογικής ότι τέτοια έργα μεγάλης σημασίας για την ανάπτυξη της χώρας και για την αναβάθμισή της μπορεί κάποτε να χρηματοδοτηθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό.
γ) Η άμεση εφαρμογή των χωροταξικών σχεδίων και σχεδίων χρήσεων γης σε κάθε περιοχή της χώρας για να διευκολυνθεί η εγκατάσταση των αναγκαίων υποδομών και των επενδύσεων για την ανάπτυξη σε όλους τους τομείς της ελληνικής οικονομίας. Δεν είναι δυνατόν να υπονομεύεται το μέλλον των ιδιωτικών επενδύσεων ύψους άνω των 10 δισ. ευρώ σε υπεράκτια αιολικά πάρκα ή μεγάλων επενδύσεων στον τουρισμό και σε άλλους τομείς, ή η δυνατότητα της καθιέρωσης της Ελλάδας (μιας από τις πιο όμορφες χώρες του κόσμου) ως τουριστικού προορισμού και ως περιοχής οικιστικής ανάπτυξης υψηλών ποιοτικών προδιαγραφών, λόγω της μεγάλης ασάφειας που επικρατεί στον χωροταξικό σχεδιασμό, άστοχων ενεργειών για τη δημιουργία νέων γραφειοκρατικών διαδικασιών και μικροπολιτικών τοπικών διενέξεων.
δ) Η άμεση οριστικοποίηση του ενεργειακού σχεδιασμού της χώρας για τις επόμενες δεκαετίες με ελαχιστοποίηση στην πράξη των περιβαλλοντικών του επιπτώσεων, λαμβάνοντας υπόψη και την ανάγκη εξασφαλίσεως της ενεργειακής ασφάλειας της χώρας σε προσιτό κόστος. Δεν είναι δυνατόν να υπονομεύεται το ενεργειακό μέλλον της χώρας με καθυστέρηση των επενδύσεων σε νέους, λιγότερο ρυπογόνους σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, λόγω των παρεμβάσεων τοπικών ομάδων πίεσης και συμφερόντων ανεξέλεγκτη επίκληση του κινδύνου των αρνητικών επιπτώσεων στο περιβάλλον.
ε) Η αποτελεσματική αξιοποίηση της προαναφερθείσας δημόσιας ακίνητης περιουσίας που ανέρχεται ύψους άνω των 350 δισ. ευρώ. Η αξιοποίηση μπορεί να σημαίνει διαχείρισή της σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα ή ιδιωτικοποίηση της περιουσίας αυτής.
στ) Η άσκηση μιας αποτελεσματικής κοινωνικής πολιτικής για την αποτροπή κατά το δυνατό των δυσμενών επιπτώσεων της μεγάλης δημοσιονομικής προσαρμογής που έχει ανάγκη η χώρα και ήδη εφαρμόζεται. Από την άλλη πλευρά, με την πρώτη ευκαιρία θα πρέπει να επιδιωχθεί η άρση των ουσιαστικών επιβαρυντικών για την επιχειρηματικότητα μέτρων που συμπεριλαμβάνει ο φορολογικός νόμος και τα οποία ήταν ενδεχομένως αναγκαία στην περίοδο της μεγάλης ανάγκης για δραστική μείωση των ελλειμμάτων το 2010 και το 2011. Γενικά, θα πρέπει να προσδιορισθούν με σαφήνεια τα δημοσιονομικά μέτρα που είναι προσωρινού χαρακτήρα, ιδιαίτερα εκείνα που επιβαρύνουν την επιχειρηματικότητα και αποθαρρύνουν τις επενδύσεις, και να τονισθεί με συγκεκριμένα μέτρα η έμφαση που η οικονομική πολιτική θα πρέπει να δίδει στην επιχειρηματικότητα και στην προσέλκυση παραγωγικών επενδύσεων σε όλους τους τομείς της ελληνικής οικονομίας.
Eυρωζώνη - ΔΝΤ
Ειδικότερα, με το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής και μεταρρυθμίσεων επιβάλλονται νέα μέτρα αύξησης των φορολογικών εσόδων (ύψους 1,25 δισ. ευρώ) και μείωσης των δημοσίων δαπανών (ύψους 4,55 δισ. ευρώ) με συνολική δημοσιονομική επίπτωση το 2010 ύψους 5,8 δισ. ευρώ (2,5% του ΑΕΠ). Τα μέτρα αυτά είναι πρόσθετα εκείνων που περιελάμβαναν τα προηγούμενα πακέτα μέτρων που προαναφέρθηκαν, τα οποία συνεπάγονταν μείωση του ελλείμματος γενικής κυβέρνησης το 2010 κατά 16,1 δισ. ευρώ (6,5% του ΑΕΠ).
Ειδικότερα, η επίπτωση των νέων μέτρων στη μείωση του ελλείμματος το 2011 εκτιμάται στα 9,15 δισ. ευρώ ή στο 3,83% του ΑΕΠ. Ωστόσο, το πρόγραμμα εκτιμά ότι το έλλειμμα θα μειωθεί ελάχιστα το 2011 στο 7,6% του ΑΕΠ (κατά 0,5 π.μ.). Η επίπτωση του προγράμματος στη μείωση του ελλείμματος το 2012 εκτιμάται στα 5,58 δισ. ευρώ ή στο 2,3% του ΑΕΠ, και για το 2013 στα 4,78 δισ. ευρώ ή στο 1,9% του ΑΕΠ.
Αναπτυξιακές
προοπτικές
Oσον αφορά την υπόθεση ότι η μέση ετήσια αύξηση του ονομαστικού ΑΕΠ της Ελλάδας στην περίοδο 2010-2014 θα είναι αρνητική, αυτή στηρίζεται στα ακόλουθα: α) Η προσπάθεια μειώσεως του ΕτΓΚ κατά 10 π.μ. του ΑΕΠ μέσα σε λίγα έτη θα έχει ως συνέπεια τη δραματική μείωση της εγχώριας ζήτησης και θα οδηγήσει την οικονομία σε κατάσταση αρνητικού πληθωρισμού (deflation). β) Η ελληνική οικονομία παρουσιάζεται ως η λιγότερο ανταγωνιστική οικονομία στην Ε.Ε.-27. Μάλιστα, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ελλάδα αποτελεί μοναδική περίπτωση ("is in a league of its own"), αφού συνδυάζει τα μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα με τη συνεχή απώλεια ανταγωνιστικότητας. γ) Η Ελλάδα μειονεκτεί διότι δεν μπορεί να υποτιμήσει το νόμισμά της. Οι ισχυρισμοί αυτοί δεν στηρίζονται στα πραγματικά στοιχεία για την ανάπτυξη της Ελλάδας και άλλων χωρών.
Δημοσιονομική προσαρμογή, ανταγωνιστικότητα και ανάπτυξη: Οι εκτιμήσεις ότι η δημοσιονομική προσαρμογή στην Ελλάδα θα οδηγήσει αναγκαστικά σε μεγάλη πτώση ακόμη και του ονομαστικού ΑΕΠ δεν ευσταθούν για τους ακόλουθους λόγους:
H Ελλάδα δεν είναι ΗΠΑ. Είναι μία πολύ μικρή οικονομία, με τον τομέα των διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων της (δηλαδή των προϊόντων που δύνανται να εισαχθούν από το, ή να εξαχθούν στο, εξωτερικό) να υπερβαίνει το 60% του ΑΕΠ.
Είναι μία οικονομία που λαμβάνει τις διεθνείς τιμές των προϊόντων που εισάγει ή εξάγει ως δεδομένες. Σε αυτή τη χώρα η μείωση της εγχώριας ζήτησης δεν επηρεάζει τις τιμές των προϊόντων, ούτε την εγχώρια παραγωγή, παρά μόνο στους παραγωγικούς τομείς που δεν αντιμετωπίζουν τον ανταγωνισμό από το εξωτερικό. Αντιθέτως, η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των διεθνώς εμπορεύσιμων εγχώριων προϊόντων αυξάνει την παραγωγή τους με αύξηση των εξαγωγών και υποκατάσταση εισαγωγών. Η πτώση της εγχώριας ζήτησης επηρεάζει κυρίως τις εισαγωγές και σε μικρότερο βαθμό την εγχώρια παραγωγή.
Δεύτερον, η προηγούμενη εμπειρία δείχνει ότι η δημοσιονομική προσαρμογή στην Ελλάδα μπορεί να συνεπάγεται εξυγίανση και μείωση του δημόσιου τομέα της χώρας και ενίσχυση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.
Τρίτον, η πτώση των συνολικών επενδύσεων το 2010 αναμένεται να είναι σημαντική, αλλά πολύ πιο περιορισμένη (περίπου στο -7,5%, από -13,9% το 2009) σε σχέση με αυτήν που εκτιμάται από τη ΣΔΠ&Μ (-11,5%). Επιπλέον, από το 2011 αναμένεται μικρή ανάκαμψη των επενδύσεων από τα πολύ χαμηλά επίπεδα του 2010 (έναντι πτώσεως κατά -11,8% που προβλέπει το πρόγραμμα). H απορρόφηση των επιχορηγήσεων από την Ε.Ε.-27 για την υλοποίηση του ΕΣΠΑ 2007-2013 δεν ξεπέρασε το 3% στο τέλος του 2009. Επομένως, στην περίοδο 2010-2013 η Ελλάδα θα πρέπει να εισπράξει τουλάχιστον 16 δισ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Eνωση για τη συγχρηματοδότηση του ΕΣΠΑ, που συνεπάγονται επενδύσεις ύψους άνω των 35 δισ. ευρώ στην ίδια περίοδο.
Τέταρτον, οι εξαγωγές και η ανταγωνιστικότητα της εγχώριας παραγωγής ενισχύονται από τη σημαντική εσωτερική υποτίμηση (δραστική μείωση του κόστους εργασίας) που είναι ήδη σε εξέλιξη, ενώ οι εισαγωγές θα έχουν πτωτική πορεία λόγω της πτώσης της εγχώριας ζήτησης, όπως προαναφέρθηκε. Με αυτά τα δεδομένα, ακόμη και εάν υποθέσουμε ότι η αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ θα μειωθεί σημαντικά κατά 3% το 2010 (1ο 3μηνο του 2010: -2,5%), οι προοπτικές για ανάκαμψή του από το 2011, με κινητήριο μοχλό και πάλι τις επενδύσεις και τις καθαρές εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών, είναι πολύ σημαντικές.
Πολύ δε περισσότερο, ο ανωτέρω ισχυρισμός δεν επαληθεύεται από το γεγονός ότι η μέση ετήσια αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ της Ελλάδας στη 15ετή περίοδο 1995-2009 υπερέβη κατά 1,6 π.μ. τη μέση ετήσια αύξηση των χωρών της Ε.Ε.-16. Εάν η υψηλή ανάπτυξη απαιτεί υψηλή ανταγωνιστικότητα τότε η υπεροχή της ανάπτυξης της Ελλάδας για 15 ολόκληρα έτη σημαίνει μάλλον ικανοποιητική ανταγωνιστικότητα.
Ο ισχυρισμός ορισμένων αναλυτών ότι η εντυπωσιακή ανάπτυξη της Ελλάδας για μία ολόκληρη 15ετία οφείλεται στην υψηλή αύξηση της εγχώριας ζήτησης και τα μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα και ότι συνέβη παρά τη μειωμένη ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, οφείλεται προφανώς στην άγνοια των πραγματικών δεδομένων και στη μεγάλη σύγχυση που υπάρχει μεταξύ των διεθνών αναλυτών σχετικά με την έννοια της ανταγωνιστικότητας (με βάση το κόστος εργασίας) και τη σχέση της με τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της κάθε χώρας.
Πέμπτον, ακόμη και με μείωση του πραγματικού ΑΕΠ κατά 3% το 2010, ο αποπληθωριστής του ΑΕΠ κατά το έτος αυτό θα αυξηθεί κατά 3,8% πράγμα που θα συνεπάγεται αύξηση (και όχι μείωση) του ονομαστικού ΑΕΠ κατά 0,8% περίπου. Επιπλέον, ο πληθωρισμός στην Ελλάδα θα εξακολουθήσει να είναι υψηλότερος από αυτόν της ζώνης του ευρώ και στα επόμενα έτη, δεδομένου ότι θα συνεχισθεί η αύξηση των τιμών των υπηρεσιών που προσφέρει το κράτος (αύξηση του βαθμού ανακτήσεως του κόστους αυτών των υπηρεσιών) στο πλαίσιο της προσπάθειας για δημοσιονομική προσαρμογή.
Η ανάπτυξη θα επιταχυνθεί περαιτέρω από το 2013 όταν η χώρα θα έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο στον τομέα της δημοσιονομικής προσαρμογής και η εμπιστοσύνη των καταναλωτών και των επιχειρήσεων θα έχει επανέλθει σε φυσιολογικά επίπεδα. Επίσης, το 2013, με την εφαρμογή των μέτρων που συμπεριλαμβάνονται στο πρόγραμμα η διεθνής ανταγωνιστικότητα της χώρας θα έχει αυξηθεί ουσιαστικά και το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών θα τείνει να εξαφανισθεί.
Eκτον, τα πρώτα στοιχεία από την εξέλιξη των δεικτών της συγκυρίας στην Ελλάδα δεν δείχνουν μεγάλη πτώση του πραγματικού ΑΕΠ, ενώ επιβεβαιώνουν τη μεγάλη αύξηση του πληθωρισμού και, επομένως, του ονομαστικού ΑΕΠ. Από την άλλη πλευρά, η αναμενόμενη μικρή ανάκαμψη ορισμένων κατηγοριών επενδύσεων από το 2011 (από τα εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα του 2010) εκτιμάται ότι μπορεί να αποτρέψει την αρνητική αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ από το 2011.
ΠΗΓΗ:express.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου