Στα όρια της φτωχοποίησης 3 στους 10 εργαζομένους

Ποιοι οι αδύναμοι κρίκοι

Ενας άνεμος απαισιοδοξίας σαρώνει τις αγορές εργασίας της Δύσης, καθώς ένα μεγάλο ποσοστό των εργαζομένων, κυρίως των νέων και των χαμηλόμισθων, ζει καθημερινά με τον φόβο ότι θα χάσει τη δουλειά του.

Συγκεκριμένα, 3 στους 10 εργαζομένους φοβούνται ότι το τέλος του 2019 δεν θα τους βρει στη
δουλειά που εργάζονται σήμερα.
Αυτά τα εξόχως αγχώδη για τους εργαζομένους του 21ου αιώνα, πολλοί από τους οποίους ακροβατούν μεταξύ επιβίωσης και φτώχειας ανεξάρτητα αν έχουν ή δεν έχουν απασχόληση, δείχνουν έρευνες που διενεργήθηκαν στις ΗΠΑ και στη Γαλλία.

Οπως αναφέρει το Βήμα της Κυριακής, η έρευνα της HarrisPoll και της Glassdoor δείχνει καθαρά ότι οι αδύναμοι κρίκοι των σύγχρονων κοινωνιών, οι κατηγορίες εργαζομένων, δηλαδή, που αισθάνονται ότι είναι πιο ευάλωτοι και ότι τους απειλεί περισσότερο η φτωχοποίηση, είναι οι νέοι και οι χαμηλόμισθοι.

Ετσι, το 37% των ερωτηθέντων νέων από 18 έως 34 ετών φοβούνται ότι εφέτος θα χάσουν τη δουλειά τους. Μόνο το 16% των άνω των 55 ετών ζουν με τον ίδιο φόβο στη Γαλλία, παρά το ότι είναι γνωστό ότι η εξεύρεση νέας δουλειάς είναι πολύ δύσκολη υπόθεση για όσους πλησιάζουν το τέλος του εργασιακού τους βίου.

«Ο φόβος ότι δύσκολα θα ξαναβρεί κάποιος δουλειά είναι μεγαλύτερος στους νέους διότι έχουν λιγότερη εμπειρία και δεν έχουν χτίσει ακόμη την καριέρα τους» εξηγεί ο διευθυντής επικοινωνίας της Glassdoor Τζόε Ουίγκινς και επισημαίνει ότι «η ανησυχία όσων ξεκινούν την επαγγελματική τους καριέρα έχει να κάνει με τη σκέψη ότι σε μια νέα δουλειά η καριέρα τους θα πάει πίσω, ότι δεν θα συνεχιστεί ομαλά ή ακόμα και ότι θα καταστραφεί».

Ετσι εξηγείται και το γεγονός ότι το 43% των νέων σκέπτονται ότι πρέπει να μειώσουν ή έχουν ήδη μειώσει τις καταναλωτικές δαπάνες τους εν όψει μιας ενδεχόμενης απόλυσης, που ίσως τους αναγκάσει να αλλάξουν ακόμη και επάγγελμα.

Ακόμα επιφυλακτικότεροι καταναλωτές λόγω ανασφάλειας είναι οι χαμηλόμισθοι (στη Γαλλία χαμηλόμισθοι θεωρούνται όσοι κερδίζουν λιγότερα από 20.000 ευρώ ετησίως), που συνήθως είναι και εργαζόμενοι χαμηλής εξειδίκευσης.
«Οι εργαζόμενοι στην κατηγορία αυτή αισθάνονται ότι κινδυνεύουν να τα χάσουν όλα. Είναι οι πλέον ευάλωτοι αφού δεν έχουν τη δυνατότητα να αποταμιεύσουν και γνωρίζουν ότι αν απολυθούν μπορεί να βρεθούν ακόμα και στον δρόμο, να κοιμούνται δηλαδή κάτω από τις γέφυρες» εξηγεί ο αμερικανός αναλυτής.