Η τελική δοκιμή το Σεπτέμβρη...
Κανείς ποτέ δεν κέρδισε και κράτησε τα κέρδη του στο χρηματιστήριο, μην γνωρίζοντας τι ακριβώς θέλει και τι περίπου πρέπει να κάνει για να διατηρήσει αυτό που θέλει. Ούτε τζάμπα κέρδισε κάποιος, γιατί η διατήρηση των κερδών απαιτεί την καταβολή πολλών διδάκτρων σε χρήμα και χρόνο. Συνήθως ο δεύτερος έχει στοιχίσει περισσότερο από τα πρώτα.
Το γεγονός ότι εδώ και πολλά χρόνια οι αγορές επιβράβευσαν όσους πωλούσαν στην πρώτη ανοδική ευκαιρία έχει εθίσει το κοινό των αγορών σε μια κυκλική συνήθεια που μοιραία κάποτε θα φτάσει στο τέλος. Όσοι έχουν γράψει δεκαετίες στο κοντέρ των αγορών θυμούνται ότι μια πηγή πολλών βασικών λαθών είναι να πουλάει κάποιος νωρίς.
Οι συνθήκες της περιόδου που διανύουμε δείχνουν ότι είναι θέμα χρόνου να αλλάξουν αυτές οι συνήθειες της αγοράς.
Φυσικά οι “τουρίστες” των αγορών δεν έχουν την ευκαιρία να αναλογιστούν όλα αυτά. Οι “τουρίστες” θα εμφανιστούν στις κορυφές των επόμενων 10-20 ετών με αποκορύφωμα των αφίξεων στην τελευταία και μεγαλύτερη κορυφή, όπου θα χάσουν τα εύκολα κέρδη που αποκομίσαν εν τω μεταξύ...
“Εύκολα” στο χρηματιστήριο είναι τα κέρδη που δίνουν οι αυτοτροφοδοτούμενες εισροές ρευστότητας. Όταν συμβαίνει αυτό, το ταμπλό του χρηματιστηρίου μοιάζει με τεράστιο στόχο για βελάκια. Σ΄ όποια μετοχή και να πέσει το βελάκι κερδίζεις. Οι χειρότερες μετοχές από άποψη ποιοτικών χαρακτηριστικών μάλιστα είναι και αυτές που δίνουν τα μεγαλύτερα κέρδη.
Το χρηματιστήριο λοιπόν είναι αβυσσαλέα χαώδες γιατί έτσι μοιάζει η ανθρώπινη συμπεριφορά. Η οποία αποφεύγει τη λογική και τη ισορροπία και αναζητεί ευκαιρίες να ευφρανθεί την ένταση και τις συγκινήσεις εκτός των ορίων.
Το βασικό χαρακτηριστικό του ανώριμου επενδυτή είναι ότι φοβάται να αναλάβει το κόστος οποιασδήποτε απόφασης. Γι’ αυτό ψάχνει πάντα να στηρίξει τις ευθύνες στις πλάτες κάποιου άλλου.
Η νοοτροπία αυτή φυσικά τον εμποδίζει να μάθει από τα λάθη του, γιατί απλούστατα δεν τα αναγνωρίζει σαν λάθη του.
H τραγωδία του μέσου επενδυτή του χρηματιστηρίου έχει να κάνει με το γεγονός ότι αρκείται να οικτίρει τον εαυτό του για ό,τι δεν έκανε στο παρελθόν και δεν πράττει τα δέοντα να μην τον οικτίρει στο μέλλον. Αντ’ αυτού αναλώνεται σε τηλεφωνήματα στις χρηματιστηριακές όπου προσπαθεί να υποβάλει στο χρηματιστηριακό του σύμβουλο τη συμβουλή που θέλει να ακούσει.
ΠΗΓΗ:capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου