Από τον Howard Silverblatt
Την περασμένη εβδομάδα οι επιστήμονες στο Ηνωμένο Βασίλειο καθόρισαν το αν η κότα έκανε το αυγό ή το αντίστροφο. Είπαν πως ήταν η κότα. Αλλά η εκδοχή της Wall Street για το αν οι πωλήσεις κάνουν την απασχόληση είναι ακόμα ανοιχτή. Οι καταναλωτές δεν θέλουν να δαπανήσουν, επειδή δεν αισθάνονται άνετα σχετικά με το μέλλον, ειδικά την οικονομία και την εργασία τους. Οι εταιρείες δεν επεκτείνονται -δε θα επενδύσουν σε εργοστάσια και κεφαλαιουχικές δαπάνες, σε εργαζομένους (πλήρους ή μερικής απασχόλησης) έως ότου οι πωλήσεις τους ενισχυθούν.
Η εταιρεία δε βρίσκει το λόγο για τον οποίο να επενδύσει για να παράξει περισσότερα, όταν δεν πουλά αυτά που παράγει τώρα, ιδιαίτερα αν τα κέρδη τους πάνε καλά (για να μην αναφέρουμε στο ότι έχουν περισσότερα μετρητά στο χέρι από κάθε άλλη στιγμή στην ιστορία). Από την πλευρά του καταναλωτή, ακόμη και εκείνοι οι οποίοι αισθάνονται ασφαλείς με τη δουλειά τους, παρακολουθούν τα έσοδά τους, και τα χρήματα που παραμένουν περιορισμένα (και δεν εξετάζουν καν τα χρήματα για τα ιδιωτικά τους πακέτα σύνταξης). Έτσι, πως θα σπάσουμε τον κύκλό του ‘δεν ξοδεύω’ και άρα ‘δεν κατασκευάζω;’
Για αρχή υπήρχαν τα κρατικά προγράμματα στήριξης. Αλλά αφού δαπανήθηκαν τρισεκατομμύρια δεν υπάρχει απασχόληση. Ίσως τα πράγματα να ήταν ακόμα χειρότερα αν δεν είχαμε τα πακέτα στήριξης-όλοι έχουν μια θεωρία. Αλλά ό, τι κάνουμε, όπου και αν βρισκόμαστε στη διαδικασία, δεν λειτουργεί ακόμα, και οι Αμερικανοί δεν είναι γνωστοί για την υπομονή τους. Έτσι, αν δεν αρχίσουμε να βλέπουμε κάποια πραγματική βελτίωση σύντομα τα πράγματα θα είναι δύσκολα.
Το παραπάνω σχόλιο είναι δικό μου βέβαια, και δεν αποτελεί μέρος της ανσκόπησής μου των αποτελεσμάτων παρακάτω, αλλά αυτά τα δύο μπλέκονται. Ισως πρέπει αναζητήσω μεροληψία στις αναφορές μου, ή ίσως μια αύξηση των κερδών κατά 38% δεν είναι όλη η ιστορία.
Μέχρι τις 21 Ιουλίου είχε ανακοινωθεί το 24,9% των αποτελεσμάτων δευτέρου τριμήνου. Μέχρι στιγμής, τα κέρδη φαίνονται ενθαρρυντικά. Με βάση τις εταιρείες που έχουν ανακοινώσει, τα κέρδη είναι 14,5% πάνω από τις εκτιμήσεις, με το 65,8% των εταιρειών να είναι καλύτερες των εκτιμήσεων. Οι πωλήσεις, ωστόσο, είναι μια διαφορετική ιστορία. Ενώ το 73,4% των εταιρειών έχουν ξεπεράσει τις εκτιμήσεις, αυτό συμβαίνει σε μικρό βαθμό, με το συνολικό άθροισμα των πωλήσεων να είναι 4,4% πάνω από τις εκτιμήσεις - πολύ μικρότερο από το 14,5% για τα κέρδη. Η αύξηση των κερδών σε σχέση με το 2ο τρίμηνο του περασμένου έτους είναι εξίσου εντυπωσιακή, με τα κέρδη 38,4% υψηλότερα (εκτός από την Citigroup η οποία είχε μια μαζική απώλεια πέρυσι), αλλά οι πωλήσεις είναι μόλις 6,7% πάνω.
Πιστεύω ότι οι συγκρίσεις πρέπει να επικεντρώνονται στα τριμηνιαία αποτελέσματα για τον προσδιορισμό της προόδου της ανάκαμψης, καθώς και της υποκείμενης δυναμικής της οικονομίας. Και επειδή εγώ πιστεύω πως οι θέσεις εργασίας είναι το σημαντικότερο, και δεδομένου ότι οι εταιρείες είναι γενικά σε καλή οικονομική κατάσταση με υπερβάλλοντα αποθέματα μετρητών και μπορούν να ξεπεράσουν οποιαδήποτε βραχυπρόθεσμη διαταραχή, θεωρώ τις πωλήσεις ως μελλοντικό δείκτη. Σε αυτή τη βάση, τα κέρδη είναι καλύτερα από το πρώτο τρίμηνο του 2010, αλλά οι πωλήσεις είναι σταθερές, και αυτό είναι το πρόβλημα. Είναι καταπληκτικό που οι εταιρείες έχουν βελτιώσει τα κέρδη, αλλά οι βελτιώσεις αυτές οφείλονται σε υψηλά περιθώρια κέρδους, το οποίο ήταν το προϊόν περικοπών δαπανών- ειδικότερα μειώσεων θέσεων εργασίας, το ίδιο το πράγμα που χρειάζεται να βελτιώσουμε τώρα.
Μέχρι οι επιχειρήσεις και οι καταναλωτές να αρχίσουν να ξοδεύουν περισσότερο, το μέτωπο εργασίας δεν θα αποδώσει καλύτερα, αλλά δεν θα ξοδεύουν περισσότερο, μέχρι να πιστέψουν ότι τα πράγματα πηγαίνουν καλύτερα. Τα προγράμματα στήριξης της οικονομίας υποτίθεται πως θα έδιναν ώθηση στην οικονομία και θα σταματούσαν το φαύλο κύκλο πείθοντας τις δύο ομάδες ότι έρχονται καλύτερες μέρες. Αλλά μέχρι τώρα δεν βλέπουμε πωλήσεις ή θέσεις εργασίας. Αλλά τα κέρδη είναι καλά, τουλάχιστον για τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου