Έτσι φτάσαμε στην κρίση

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ

Μια ενδελεχής ανάλυση των 4 οικονομικών κύκλων, που έχουμε ζήσει μέχρι σήμερα, μας δείχνει πως και γιατί φτάσαμε στην ύφεση και που βαδίζουμε.

Ιδού οι 4 κύκλοι της οικονομίας, αναλυτικά:

1ος οικονομικός κύκλος:
Ο πρώτος οικονομικός κύκλος, ο οποίος είναι γνωστός και ως Κοντράντιεφ (παράρτημα 1) της ατμομηχανής, άρχισε την ανοδική του πορεία το 1780-90 και έφτασε στη κορυφή του το 1810-17 για να αρχίσει μετά να πέφτει μέχρις ότου ολοκληρώθηκε η περιοδικότητα του, περίπου, το 1850 (πτώση 1810-17 έως 1844-50). Ουσιαστικά, πρόκειται για την περίοδο της πρώτης βιομηχανικής επανάστασης

2ος οικονομικός κύκλος:
Ο δεύτερος κύκλος που διαδέχτηκε το πρώτο, χαρακτηρίσθηκε από τις εφαρμογές του πρώτου: σιδηροδρομική ατμομηχανή, σιδηροδρόμους και βιομηχανία χάλυβος. Άρχισε την ανοδική του πορεία, περίπου, μεταξύ 1844-50, σταθεροποιήθηκε προς τα τέλη της δεκαετίας του 1860 (1870-75), αρχίζοντας μετά την καθοδική του πορεία, μέχρι που έφτασε στο κατώτατο σημείο του το 1896 (πτώση: 1870-75 έως 1890-96). Πρόκειται για την περίοδο της πρώτης τεχνολογικής επανάστασης που τη χαρακτήρισε η διάδοση των μηχανικά παραγμένων ατμομηχανών ως κινητήριου μηχανισμού σε όλους τους βιομηχανικούς κλάδους

3ος οικονομικός κύκλος:
Ο τρίτος κύκλος ξεκίνησε την ανοδική του πορεία, σχηματικά, το 1896. Έφτασε στην κορυφή του το 1920, αρχίζοντας κατόπιν την πτωτική του φάση, σημειώνοντας μετά το κραχ του 1929 απότομη πτώση, την οποία ολοκλήρωσε ουσιαστικά το χρονικό διάστημα 1940-45 (άνοδος: 1890-96 έως 1914-20, πτώση: 1914-20 έως 1940-45). Το τρίτο μακρύ κύμα είναι γνωστό και ως Κοντράντιεφ του ηλεκτρισμού και της μηχανής εσωτερικής καύσεως και πρόκειται για τη δεύτερη τεχνολογική επανάσταση. Οι κύριες τεχνολογίες του εν λόγω αναπτυξιακού κύματος διαφέρουν σημαντικά από τις αντίστοιχες του πρώτου και του δεύτερου. Η έμφαση είναι στις καινοτομίες νέων προϊόντων όπως αυτοκίνητα, τηλέφωνα, γραμμόφωνα, γραφομηχανές, φωτογραφικές μηχανές, αεροπλάνα, ραδιόφωνα κλπ. Για τις χώρες που καινοτομούσαν η αύξηση της παραγωγής ήταν πολύ ταχεία και δημιουργήθηκαν διεθνώς ανάγκες για πρώτες ύλες (χαλκός, λάστιχο, πετρέλαιο), οι οποίες άρχισαν να εισάγονται από τις αποικιακές χώρες μέσω της στυγνής εκμετάλλευσής τους από τις ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις.

4ος οικονομικός κύκλος:
Οι τεράστιες επενδύσεις σε εξοπλισμούς στα τέλη της δεκαετίας του 1930 και στις αρχές της δεκαετίας του 1940, καθώς επίσης και η προηγούμενη σφοδρότητα του οικονομικού κραχ του 1929, μέσω του οποίου εκκαθαρίστηκε η καπιταλιστική οικονομία από τα συσσωρευμένα προβλήματά της, έφεραν το ξεκίνημα του τέταρτου οικονομικού κύκλου, το οποίο ξεκίνησε την ανοδική του πορεία, ουσιαστικά, από το τέλος του δεύτερου Παγκόσμιου Πόλεμου, για ευκολία θα μπορούσαμε να πούμε από το 1945, αναδεικνύοντας τις ΗΠΑ ως κυρίαρχη δύναμη και ως ατμομηχανή της παγκόσμιας οικονομίας. Ο εν λόγω κύκλος, ο οποίος χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη νέων τομέων, όπως της βιομηχανίας χημείας, της ατομικής ενέργειας, του αεροθούμενου, των μεταφορών, των επικοινωνιών, των ηλεκτρονικών κλπ., καθώς επίσης από τη μαζική μεταφορά κεφαλαίων και τεχνολογίας από τις ΗΠΑ προς τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης για την οικονομική τους ανόρθωση από τις καταστροφές που επέφερε ο πόλεμος, όλ’ αυτά έδωσαν ώθηση για μια νέα ταχύρυθμη οικονομική ανάπτυξη. Ποτέ άλλοτε η παγκόσμια οικονομία δεν είχε γνωρίσει τόσο υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Η απαρχή της φάσης ύφεσης του τέταρτου μακρού κύματος χρονολογείται στα τέλη της δεκαετίας του 1960, δηλαδή την εποχή που ο στασιμοπληθωρισμός αρχίζει να αυξάνεται. Επιπλέον, ένας εξωγενής παράγοντας, όπως ήταν οι δύο πετρελαϊκές κρίσεις (η μία το 1973 και η άλλη το 1979), επαύξησαν τα ήδη συσσωρευμένα προβλήματα της διεθνούς οικονομίας. Η μείωση των επενδύσεων και το κλείσιμο επιχειρήσεων, ως αποτέλεσμα της πτώσης του ποσοστού κέρδους και της κρίσης υπερσυσσώρευσης, η οποία, πάλι σχηματικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ξεκινά από το 1974, είχαν άμεσες συνέπειες στην απασχόληση και στην αύξηση της ανεργίας. Ταυτόχρονα, η επιβράδυνση των επενδύσεων συνοδεύτηκε (εξαιτίας της αύξησης του ανταγωνισμού) από υποκατάσταση της εργασίας από κεφάλαιο, λόγω της εισαγωγής των νέων τεχνολογιών στην παραγωγική διαδικασία, η οποία επιδείνωσε ακόμη περισσότερο την κατάσταση στην απασχόληση και στην αγορά εργασίας.