Το δολάριο συνεχίζει και πέφτει και έχει φτάσει στο 1,35 με το ευρώ. Εν μέρει έχει να κάνει με την
αλλαγή στάσης της Fed, να μην μειώσει τις μηνιαίες αγορές ομολογιακών χρεογράφων και εν μέρει νομίζω είναι με το ότι η Ευρώπη γενικά έχει ισοσκελισμένο το κομμάτι των τρεχουσών συναλλαγών.
Σας έχω πει πολλές φορές ότι άσχετα με το πόσο μπάχαλο είναι η Ευρώπη και η Ιαπωνία, αν είναι ισοσκελισμένες οι τρέχουσες συναλλαγές, at the margin, το νόμισμα δεν επηρεάζεται.
Ο χρυσός συνεχίζει και πέφτει. Δεν κατάφερε τελικά να κάνει ράλι πάνω από τα $1.350 όπως πολλοί εκτιμούσαν. Άσχετα από τις βραχυπρόθεσμες διακυμάνσεις, έχω πει πολλές φορές την άποψή μου για τον χρυσό. Τούτη είναι ότι πιο μακροπρόθεσμα θα τον δούμε και κάτω από $1.000. Όπως έχω πει, όχι μόνο ο χρυσός δεν είναι επενδυτικό όχημα, αλλά είναι το άκρον άωτον της σπέκουλας, με όλο το νόημα της λέξεως. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με το speculation, απλά να γνωρίζουμε περί τίνος πρόκειται.
Η αμερικανική αγορά έχει χωριστεί σε μετοχές που είναι από φτηνές έως τζάμπα και σε μετοχές όπως οι Tesla, Solar City, LinkedIn, Worday και πολλές άλλες, που είναι φούσκες ισάξιες της εποχής του 1999, αν όχι και μεγαλύτερες.
Η μόνη εξήγηση που έχω για την αποτίμηση αυτών των
μετοχών είναι η ρευστότητα της Fed. Απορρίπτω όλα τα νέα μοντέλα
αποτίμησης που διαβάζω από διάφορους αναλυτές, όπως είχα απορρίψει το
1999 το δικαίωμα της Microsoft να διαπραγματεύεται με ένα Price/Sales
40.
Το πότε θα φάνε μια σφαλιάρα όλα αυτά τα χαρτιά, που η μισή θα πάει χαμένη δεν το ξέρω, το μόνο που μπορώ να σας πω είναι ότι το έχω δεδομένο.
Γυρνώντας πίσω στο θέμα του αδιεξόδου στις ΗΠΑ, μπορεί ο τωρινός γύρος μάχης να έχει να κάνει με τον προϋπολογισμό και το πρόγραμμα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης του προέδρου Ομπάμα, αλλά ακόμα κάτι πιο σοβαρό είναι στο ορίζοντα και τούτο είναι το όριο χρέους που έχει επιτρέψει το κογκρέσο να έχει το αμερικανικό κράτος.
Ουσιαστικά, η αμερικανική κυβέρνηση έχει πιάσει το ανώτατο όριο χρέους εδώ και μερικούς μήνες. Αν πάει κανείς στο site του αμερικανικού υπουργείου οικονομικών (link εδώ), θα δει ότι το χρέος είναι σταθερό εδώ και σχεδόν ένα χρόνο.
Ο λόγος για αυτό έχει να κάνει με τακτικές δημιουργικής λογιστικής που χρησιμοποιεί το αμερικανικό υπουργείο οικονομικών. Από ό,τι διαβάζω, αυτά τα δημιουργικά εργαλεία θα φτάσουν στα όριά τους σε λίγες εβδομάδες.
Ή το αμερικανικό κογκρέσο λοιπόν θα επιτρέψει στο αμερικανικό κράτος να αυξήσει τον δανεισμό του, ή το αμερικανικό κράτος θα πρέπει να κάνει κάποιου είδους στάσης πληρωμών, αφού δεν θα μπορεί να αυξήσει τον δανεισμό του, προκειμένου να αποπληρώσει παλιότερα ομόλογα που λήγουν.
Που σημαίνει ότι μόλις λήξουν οι τωρινοί διαξιφισμοί, ετοιμαστείτε για την μάχη του αιώνα στο αμερικανικό νομοθετικό σώμα, διότι αυτό που βλέπουμε αυτές τις μέρες είναι μόνο ο... πρωινός καφές.
Το πότε θα φάνε μια σφαλιάρα όλα αυτά τα χαρτιά, που η μισή θα πάει χαμένη δεν το ξέρω, το μόνο που μπορώ να σας πω είναι ότι το έχω δεδομένο.
Γυρνώντας πίσω στο θέμα του αδιεξόδου στις ΗΠΑ, μπορεί ο τωρινός γύρος μάχης να έχει να κάνει με τον προϋπολογισμό και το πρόγραμμα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης του προέδρου Ομπάμα, αλλά ακόμα κάτι πιο σοβαρό είναι στο ορίζοντα και τούτο είναι το όριο χρέους που έχει επιτρέψει το κογκρέσο να έχει το αμερικανικό κράτος.
Ουσιαστικά, η αμερικανική κυβέρνηση έχει πιάσει το ανώτατο όριο χρέους εδώ και μερικούς μήνες. Αν πάει κανείς στο site του αμερικανικού υπουργείου οικονομικών (link εδώ), θα δει ότι το χρέος είναι σταθερό εδώ και σχεδόν ένα χρόνο.
Ο λόγος για αυτό έχει να κάνει με τακτικές δημιουργικής λογιστικής που χρησιμοποιεί το αμερικανικό υπουργείο οικονομικών. Από ό,τι διαβάζω, αυτά τα δημιουργικά εργαλεία θα φτάσουν στα όριά τους σε λίγες εβδομάδες.
Ή το αμερικανικό κογκρέσο λοιπόν θα επιτρέψει στο αμερικανικό κράτος να αυξήσει τον δανεισμό του, ή το αμερικανικό κράτος θα πρέπει να κάνει κάποιου είδους στάσης πληρωμών, αφού δεν θα μπορεί να αυξήσει τον δανεισμό του, προκειμένου να αποπληρώσει παλιότερα ομόλογα που λήγουν.
Που σημαίνει ότι μόλις λήξουν οι τωρινοί διαξιφισμοί, ετοιμαστείτε για την μάχη του αιώνα στο αμερικανικό νομοθετικό σώμα, διότι αυτό που βλέπουμε αυτές τις μέρες είναι μόνο ο... πρωινός καφές.
Του Γιώργου Καισάριου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου