Ενδεχομένως φέτος να έχουμε ένα υπολογίσιμο πρωτογενές πλεόνασμα.
Το ισοζύγιο των τρεχουσών συναλλαγών, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, δείχνει να κλείνει –για πρώτη φορά από συστάσεως ελληνικού κράτους– σε θετικό έδαφος.
Εχει σχεδόν ανακτηθεί ολόκληρη η
απολεσθείσα ανταγωνιστικότητα της οικονομίας κατά την περίοδο 2001-2009.
Ο τουρισμός δείχνει σημάδια αισθητής βελτίωσης και αναμένεται έως το τέλος του έτους να κλείσει με έσοδα ρεκόρ 12,2 δισ. ευρώ.
Οι τράπεζες, η αξία των οποίων ενισχύεται πλέον σημαντικά στο χρηματιστήριο και ίσως το κράτος να κερδίσει και χρήματα από τη διάθεση των μετοχών που κατέχει μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί και βρίσκονται σε φάση αναδιοργάνωσης για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις προκλήσεις της επόμενης ημέρας, αλλά και να παράσχουν κεφάλαια-οξυγόνο στην οικονομία.
Οι κίνδυνοι
Μέσα από πολλές προσπάθειες και δυσκολίες, η Ελλάδα καταφέρνει σταδιακά να ξαναβγεί στην επιφάνεια. Βέβαια, το στοίχημα δεν έχει κριθεί ακόμα. Η ανεργία αγγίζει το 28%. Τα ασφαλιστικά ταμεία αντιμετωπίζουν οξύτατα προβλήματα. Οι κοινωνικοί δείκτες παρουσιάζουν επιδείνωση, ενώ σοβεί μια πολιτική ρευστότητα, όπως προκύπτει από τις δημοσκοπήσεις. Ελλοχεύουν, λοιπόν, κίνδυνοι για τη χώρα μας και δεν είναι λίγοι εκείνοι –εντός κι εκτός των συνόρων– που θα είχαν συμφέρον να αποτύχουν οι προσπάθειες που γίνονται.
Ποιοι είναι αυτοί; Σίγουρα υπάρχουν κάποιοι που έχουν βγάλει τα λεφτά τους έξω και περιμένουν να αγοράσουν πιο φθηνά, αν γυρίσουμε στη δραχμή –είναι το επονομαζόμενο «κόμμα της δραχμής».
Επειτα, υπάρχουν τα ξένα κερδοσκοπικά funds που στοιχηματίζουν στην αποτυχία. Μερικοί έκαψαν τα χέρια τους στοιχηματίζοντας στο Grexit πέρυσι το καλοκαίρι, αλλά εξακολουθούν να επιμένουν.
Και μετά υπάρχουν και οι γνωστοί γεωπολιτικοί μας αντίπαλοι. Οι Τούρκοι, λόγω των κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο και νότια της Κρήτης. Οι Σκοπιανοί, λόγω της επικαιρότητας της ονομασίας αυτές τις μέρες. Και, φυσικά, όλοι όσοι επιβουλεύονται τη στρατηγική θέση της Ελλάδας για να εξυπηρετήσουν τις δικές τους σκοπιμότητες.
Με ισχυρές πλάτες
Σε αυτό το πλαίσιο και για την επίτευξη των στόχων τους ορισμένοι δεν φείδονται κόπου και πόρων. Διαθέτουν επαρκή χρηματοδότηση και ισχυρές πλάτες για να προσεγγίσουν ακόμα και τα πιο ισχυρά διεθνή μέσα ενημέρωσης. Χτυπούν στοχευμένα και κατά κύματα για να αποσταθεροποιήσουν τις διάφορες δομές και υποδομές της χώρας και να προωθήσουν έτσι την ατζέντα τους.
Ποιοι στέκονται εμπόδιο στις επιδιώξεις τους; Μα, φυσικά, εκείνοι που κάνουν καλά τη δουλειά τους. Η κυβέρνηση ως προς τα δημοσιονομικά. Η Τράπεζα της Ελλάδος και το ΤΧΣ σε ό,τι αφορά τη διατήρηση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και τις προοπτικές του τραπεζικού συστήματος. Η Δικαιοσύνη. Οι Ενοπλες Δυνάμεις.
Εναντίον όλων αυτών στρέφονται, λοιπόν, όσοι έχουν συμφέρον να αποτύχει η Ελλάδα για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Και είναι κατανοητό αυτό που κάνουν. Ομως, πολλές φορές εκτίθενται και προδίδονται από τον άκομψο τρόπο με τον οποίο ενεργούν. Αν, δηλαδή, αναλύσουμε ένα χτύπημα, θα μπορούσαμε να φτάσουμε ενδεχομένως σε εκείνον που το προκάλεσε.
Η επίθεση
Ας πάρουμε ένα πολύ πρόσφατο παράδειγμα: την προσπάθεια των «New York Times» να επιτεθούν κατά της κυβέρνησης και της Τράπεζας της Ελλάδος. Χρησιμοποιώντας επιχειρήματα εσφαλμένα, αβάσιμα και έωλα ρίχνουν λάσπη στον ανεμιστήρα για να δυσφημίσουν και να σπιλώσουν τους θεσμούς της χώρας και να μειώσουν συνεπώς την αποτελεσματικότητά τους σε μια φάση κρίσιμων και λεπτών διαπραγματεύσεων με την τρόικα. Λένε, για παράδειγμα, ότι είθισται οι πρωθυπουργοί να αλλάζουν τους διοικητές της ΤτΕ με την ανάληψη των καθηκόντων τους.
Τερατώδες…
Μας δείχνει, όμως, ότι οι ρεπόρτερ τους, όπως είναι στη συγκεκριμένη περίπτωση ο κ. Λάντον Τόμας, δεν θα διστάσουν να γράψουν οτιδήποτε τους εξυπηρετεί τη συγκεκριμένη στιγμή για να δημιουργήσουν εντυπώσεις (θα ήταν αφελές να πιστέψει κανείς ότι μετά από τόσα χρόνια στο κουρμπέτι έχουν παντελή άγνοια του τι ισχύει στην ευρωζώνη για την ανεξαρτησία των κεντρικών τραπεζών).
Με ανακρίβειες
Ποιος είναι, όμως, αυτός ο κύριος Λάντον Τόμας που ήδη έχει επιτεθεί αρκετές φορές στη χώρα μας; Κατ’ αρχάς, πρόκειται για έναν δημοσιογράφο που έχει αποδεδειγμένες σχέσεις με την Τουρκία, οι οποίες χρονολογούνται τουλάχιστον από το 1985. Επίσης, όποτε έχει ασχοληθεί με τη χώρα μας, ο Λάντον Τόμας μιλάει για σκάνδαλα και βρόμικες ιστορίες διαφθοράς, χρησιμοποιώντας αοριστίες και ανακρίβειες και κάνοντας επιλεκτική χρήση των πληροφοριών που διαθέτει ώστε να συνθέσει την εικόνα που τον εξυπηρετεί. Και η εικόνα που το εξυπηρετεί είναι αυτή μιας βρόμικης χώρας. Από την άλλη, όποτε ασχολείται με την Τουρκία, ο κ. Τόμας προσπαθεί να χτίσει την εικόνα της. Επί παραδείγματι, σε άρθρο του στις 9 Ιουλίου του 2010, αναφέρεται σε έναν «θεαματικό μετασχηματισμό της τουρκικής οικονομίας» και σε μια «ολοκληρωμένη εξέλιξη της Τουρκίας που είναι πιο κοντά στο να ικανοποιήσει τα κριτήρια για την ένταξη στο ευρώ, από πολλές προβληματικές χώρες της ευρωζώνης».
Το βιβλίο
Το 1990, κατά τη διάρκεια του μεταπτυχιακού του στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins, ο Λάντον Τόμας παρουσίασε ένα βιβλίο, ο συγγραφέας του οποίου πραγματευόταν τη «διευθέτηση των διαφορών Ελλάδας-Τουρκίας στα θέματα της Κύπρου και του Αιγαίου, ώστε να λειτουργήσουν επιτυχημένα στο πλαίσιο μιας οικονομικής συμμαχίας».
Παρουσίασε, δηλαδή, ένα βιβλίο που εμμέσως πραγματεύεται την πάγια θέση των Τούρκων για συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων του Αιγαίου. Εγραφε, λοιπόν, ο Λάντον Τόμας: «[...] Στην Ελλάδα ρυπαρές ιστορίες διαφθοράς και κυκλωμάτων προστασίας έχουν παραλύσει την κυβέρνηση, ενώ η οικονομία υποφέρει από πολλά χρόνια κακοδιαχείρισης… Αν και τα νέα στην Τουρκία δεν είναι όλα τόσο κακά, για παράδειγμα ο Τουργκούτ Οζάλ προχώρησε πρόσφατα στην πλήρη απελευθέρωση του νομίσματος και στη μείωση των δασμών εισαγωγής, το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης αμφιταλαντεύεται ως προς την ικανότητα της Τουρκίας να λειτουργήσει στο πλαίσιο της ΕΟΚ». Πιστεύουμε πως είναι ξεκάθαρη η θέση που παίρνει.
Ο συγκεκριμένος κύριος το 1985 και το 1988 είχε δουλέψει για την «Dateline Turkey», μια αγγλόφωνη εβδομαδιαία έκδοση της εφημερίδας «Hurriyet». Επίσης, λίγα χρόνια αργότερα, από το 1992 έως το 1994, ο Λάντον Τόμας έζησε στην Τουρκία ως οικονομολόγος και υπεύθυνος για πωλήσεις σε θεσμικούς επενδυτές στην Global Securities στην Κωνσταντινούπολη. Ο ίδιος, στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις του, υπερηφανεύεται ότι μιλάει τουρκικά. Στη συνέχεια, εργάστηκε για τη Morgan Stanley Asset Management από το 1994 έως το 1998 ως υπεύθυνος διαχείρισης χαρτοφυλακίου για τη Μέση Ανατολή.
Και χρηματιστής
Η γεωγραφική περιοχή δράσης του δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Με την ιδιότητα αυτήν, άλλωστε, ερχόταν συχνά στη χώρα μας και αγόραζε ελληνικές τραπεζικές μετοχές συνεργαζόμενος με τη Σίγμα Χρηματιστηριακή, ένας εκ των βασικών μετόχων της οποίας κρατείται για το σκάνδαλο της PROTON.
Oταν έσκασε η φούσκα του χρηματιστηρίου το 1999, ο Λάντον Τόμας εγκατέλειψε την καριέρα του στα χρηματιστηριακά και ξεκίνησε την καριέρα του ως δημοσιογράφος. Στο απόγειο της δόξας του έφτασε το 2002, όταν ξεκίνησε τη συνεργασία του με τους «New York Times» που κατά καιρούς δημοσιεύουν τους γνωστούς λιβέλλους του Τόμας για την Ελλάδα.
Ρίχνει πλοκάμια και στην Αθήνα
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν ξετυλίγοντας τον μίτο του Λάντον Τόμας και εξετάζοντας προσεκτικά τη διαδρομή του, μπορούμε να φτάσουμε στο ποιος βρίσκεται από πίσω του. Μήπως κάποιος που έχει συμφέρον να πληγεί η χώρα; Ο καθένας μπορεί να αντλήσει τα συμπεράσματά του.
Πάντως, στην Αμερική εκείνοι που τον γνωρίζουν μιλάνε για έναν εξαιρετικά δικτυωμένο δημοσιογράφο σε διάφορα επίπεδα εξουσίας στην Ουάσινγκτον και τις πρωτεύουσες γειτονικών μας χωρών, αλλά και την Αθήνα, όπου δεν γελάει σχεδόν ποτέ και δεν έχει πολλούς φίλους. Καθώς λανσάρεται ως αυθεντία σε οικονομικά θέματα και με το κύρος των «ΝΥΤ» από πίσω, ορισμένοι στην χώρα μας πέφτουν στην παγίδα και αναπαράγουν τις απόψεις του Λάντον Τόμας και έτσι ακούσια προωθούν τις υπονομευτικές του δράσεις.
Από όσα μαθαίνουμε, οι επαφές του στην Ελλάδα ήδη βρίσκονται στο μικροσκόπιο των αρμόδιων αρχών.
απο το paraskhnio.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου