Μάλλον έτσι είναι, όπως επίσης και το γεγονός ότι η πτώση ενός δεινόσαυρου από ουρανοξύστη στις ΗΠΑ δύσκολα θα προκαλέσει καταιγίδα στις αγορές, αν είναι αναμενόμενη...».
Στην ελληνική περίπτωση όσο είμαστε πεπεισμένοι πως τα χειρότερα είναι μπροστά, η αγορά θα
συνεχίσει να σκαρφαλώνει στον τοίχο της αγωνίας.
Εμείς κοιτάμε την πραγματική οικονομία και το 1,5 εκατ. ανέργους.
Πως δηλαδή θα δημιουργηθούν 30.000 μικρές επιχειρήσεις που θα τους απορροφήσουν και πως θάρθουν άλλες 50 επενδύσεις σαν την Cosco και τη ZTE οι οποίες θα δημιουργήσουν εμπορικό πλεόνασμα και επαναλαμβανόμενες εισροές...
Αυτοί που αγοράζουν κοιτάζουν πως στην Ελλάδα έχουν μείνει 20 όμιλοι που αντέχουν και κερδίζουν τα μερίδια των χιλιάδων που βάζουν λουκέτο και θα συνεχίσουν να βάζουν.
Αυτοί που αγοράζουν έχουν ζήσει την τελευταία 15ετία 3-4 χρεοκοπίες και έχουν κερδίσει απ’ αυτές.
Η τελευταία χρεοκοπία στην Ελλάδα έγινε το ’32 και μόνο όσοι ασχολούνται με την ιστορία τη θυμούνται.
Όπως έχουμε ξαναγράψει, τα χειρότερα της πρόσφατης χρεοκοπίας βρίσκονται στην περίοδο 2012 όταν η χώρα κινδύνεψε με αποπομπή από το ευρώ και μια κυβέρνηση της «παλαβής» αριστεράς με συνιστώσες μαοϊκών, τροτσκιστών και σταλινικών να ανταγωνίζονται πως θα στήσουν στην Ελλάδα αυτό που κατέρρευσε στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία...
Αφού δεν κέρδισαν τις εκλογές τότε, δύσκολα θα τις κερδίσουν στο μέλλον. Το σώμα παρά το αδιέξοδο έχει αποκτήσει αντισώματα στην δημαγωγία. Είναι στη φύση της παρελθοντοπληξίας της αριστεράς τα επόμενα 50 χρόνια να αναλύουν και να συζητούν τη μεγάλη ευκαιρία που χάθηκε. Αυτό το έχουμε ζήσει τα τελευταία 50 χρόνια.
Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές αρχίζει να μην μοιάζει με τον προ εκλογών ΣΥΡΙΖΑ. Μοιάζει με το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα, χωρίς δανεικά και επιδοτήσεις για να αναδιανείμει.
Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποκλείει πλέον τις μονομερείς ενέργειες για το χρέος, μιλά για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και όχι για ελλείμματα που φέρνουν ευημερία και ανάπτυξη.
Ο Ανδρέας όταν κέρδισε τις εκλογές είχε σαφώς πιο αριστερό πρόγραμμα και αυτό δεν τον εμπόδισε να το προσαρμόσει ανάλογα.
Μένει η εθνικοποίηση των τραπεζών.
Ποια εθνικοποίηση; Αφού οι τράπεζες είναι ήδη κρατικές.
Θα αλλάξει διοικήσεις. Όλοι το κάνουν στις βασικές τράπεζες. Θα τις αναγκάσει να δίνουν δάνεια σε ημετέρους ή να δίνουν δάνεια από ρευστότητα που δεν έχουν.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα εισαγωγών διαρθρωμένη και εξαρτημένη από γειτονικές και συμμαχικές δυτικές χώρες. Κανείς δεν μπορεί να τις αλλάξει προσανατολισμό και εξάρτηση... Ούτε καν με εμφύλιο δεν έγινε εφικτό αυτό όταν η σοβιετία έφτανε στα σύνορά της και αποτελούσε λαμπερό ιδεολογικό όραμα.
Ούτε μια ακροδεξιά κυβέρνηση μπορεί να αλλάξει δραστικά το γεωπολιτικό προσανατολισμό της χώρας.
Πρόσκαιρες αντιδράσεις μιας κοινής γνώμης που πάσχει από χρόνιο παλιμπαιδισμό είναι. Ούτε καν αυτό που εννοούσαν οι Αιγύπτιοι ιερείς με το «Έλληνες αει παίδες εισί», που χαρακτηρίζει τα ανήσυχα πνεύματα της δημιουργικής καταστροφής.
Αυτά ενάμισι χρόνο μετά τις εκλογές έχουν αρχίσει να γίνονται φανερά.
Και βοηθούν στην αλλαγή του κλίματος στο χρηματιστήριο που ως συνήθως προηγείται. Βέβαια η κυβέρνηση δεν έχει κάποιο σχέδιο που περιορίζεται σε σπασμωδικές κινήσεις.
Μια άλλη αδυναμία της κυβέρνησης είναι πως δεν μπορούν να μας βγάλουν από τη χρεοκοπία αυτοί που μας χρεοκόπησαν. Η αλλαγή φρουράς και ο επανασχεδιασμός του πολιτικού σκηνικού είναι το ζητούμενο.
Μέχρι στιγμής οι όποιες αλλαγές συνέβησαν στο πολιτικό σκηνικό έχουν να κάνουν με γραφικές εμφανίσεις νέων σχημάτων, κενές περιεχομένου και πολιτικού λόγου που αγγίζει τα όρια της αστειότητας.
Η αγορά αφού απεφεύχθη η κατάρρευση πιστεύει πως η πραγματικότητα σιγά-σιγά θα επιβάλει τις ενδεδειγμένες λύσεις.
Στο ερώτημα τι βλέπουν οι ξένοι που δεν βλέπουμε εμείς, η απάντηση είναι δεν βλέπουν κυβέρνηση της "παλαβής" αριστεράς και της θεοπάλαβης δεξιάς...
απο το capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου