ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ :
Χαίρε εσύ που ένωσες δύο αντίθετα πράγματα, την παρθενία και την λοχεία. «Χαίρε, η παρθενίαν και λοχείαν ζευγνύσα»
Δηλαδή έναν καινούριο τρόπο, μια καινούρια μέθοδο χρησιμοποιήθηκε σ’ αυτήν τη σύλληψη. Εγεννήθη ο Χριστός άνευ σπέρματος, από μια κοιλία η οποία δεν εσπάρη και ταυτόχρονα γεννηθείς, την άφησε άφθορον. Για να βλέπουμε εμείς αυτό το θαύμα και να την υμνούμε, φωνάζοντάς της.
«Χαίρε, το άνθος της αφθαρσίας»·
Δηλαδή: Χαίρε το άνθος της αφθαρσίας. Πράγματι άφθορος έμεινε.
«Χαίρε, το στέφος της εγκρατείας».
Δηλαδή: Χαίρε εσύ, που στεφανώθηκες για την αγνότητα και την εγκράτεια.
«Χαίρε, αναστάσεως τύπον εκλάμπουσα»·
Δηλαδή; Χαίρε εσύ, που μας δίνεις μια ζωντανή εικόνα, πως θα σωθούμε μετά την ανάσταση. Διότι όπως και αυτή έμεινε άφθορος, έτσι και εμείς άφθαρτοι θα βγούμε από την ανάσταση. Είναι ένας τύπος της αναστάσεως..
Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυξ
(Από Ρήματα Ζωής)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου