Tα βάγια γίνανε καρφιά και τα χειροκροτήματα μετατράπηκαν σε ραπίσματα.
Αλλιώς τον περίμεναν τον Χριστό. Τους απογοήτευσε. Περίμεναν έναν θεό με χρήμα, δόξα και εξουσία και αντίκρισαν ταπείνωση, αγάπη και λόγια για Βασιλεία των Ουρανών. Κάποιοι λίγο
καλοπροαίρετοι περίμεναν κάποιος να τους μιλήσει για Αλήθεια, αλλά τελικά ήρθε η Αλήθεια ως πρόσωπο.Γι’ αυτό και συνέχεια Τον κατηγορούμε: «Γιατί σ’ μένα; Γιατί μου το κάνεις αυτό;». Θέλουμε τη ζωούλα μας κομμένη και ραμμένη στα μέτρα μας κι έναν θεό να μας υπηρετεί τα σχέδιά μας. Θέλουμε καλό γάμο, καλά παιδάκια ήρεμα και σπουδαγμένα, εξοχικό , χρήματα και υγεία μέχρι τα 100. Αν κάτι χαλάσει από αυτό το σενάριο φταίει ο Θεός. Μας απογοητεύει ο Χριστός διότι δεν μας κάνει. Θα θέλαμε έναν θεό είδωλο του εαυτού μας.
Αν ήμασταν στα Ιεροσόλυμα το ίδιο θα κάναμε. Χειροκροτήματα για κάποιον που θέλουμε να μας βγάλει από τα μνημόνια, να αυξήσει τις συντάξεις, να κάνει διορισμούς στο δημόσιο κλπ. Τι, όχι ; Βασιλεία των Ουρανών ; Τι είναι αυτά; Δεν τα θέλουμε! Δεν μας κάνεις! Άρον, άρον σταύρωσον αυτόν!
Να προσέχουμε λοιπόν, τα πολλά μπράβο, τους ενθουσιασμούς και τα χειροκροτήματα.
Πολλές φορές πίσω από όλα αυτά μπορεί να κρύβονται πολλά. Αυτοί που σε χειροκροτούν τις περισσότερες φορές θέλουν κάτι από εσένα. Εύκολα τα χέρια που σε αγκαλιάζουν καταλήγουν να έχουν μαχαίρι και να σε πληγώσουν στην πλάτη. Μην περιμένεις αδερφέ τίποτα από αυτόν τον κόσμο ακόμα και από τη μητέρα που σε γέννησε. Ο κόσμος είναι αχάριστος και πάντα ό,τι δίνει το προσφέρει σε μορφή δολώματος για ν’ αρπάξει κάτι μεγαλύτερο.
Δεν μας νοιάζει τι λέει ο κόσμος.
Μας αρκεί τι λέει ο Θεός. . .
Μου αρέσει που ο Χριστός απογοητεύει την κοσμική μας πλευρά, αλλά γοητεύει την πνευματική. .
Το λες και ελπίδα …
Καλή Μεγάλη Εβδομάδα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου