Του Δρ. Ευάγγελου Στεργιούλη
Η 23η Αυγούστου ανακηρύχθηκε το 2009 από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως ευρωπαϊκή ημέρα μνήμης για τα θύματα του Σταλινισμού και του Ναζισμού.
Από την ανακήρυξή της μέχρι και σήμερα, έχει συχνά αποτελέσει αντικείμενο πολιτικής διαμάχης σχετικά με το μέτρο σύγκρισης αυτών των δυο αποτρόπαιων καθεστώτων και τον αριθμό των εκατομμυρίων θυμάτων που προκάλεσαν στη
χρονική περίοδο που επικράτησαν.Σε αυτή την πολιτική διαμάχη, που εν πολλοίς εξυπηρετεί κομματικές και πολιτικές σκοπιμότητες, παραγνωρίζεται ότι όλες οι μορφές απολυταρχικών καθεστώτων υπόκεινται στην έννοια του ολοκληρωτισμού που είναι ενιαία, παρά τις εκάστοτε προβαλλόμενες πολιτικό-ιδεολογικές διαφοροποιήσεις.
Και, βεβαίως, κοινός παρονομαστής όλων των απολυταρχικών καθεστώτων είναι ο εξανδραποδισμός του ανθρώπου, ο ευτελισμός της ανθρώπινης ζωής και κάθε ανθρώπινης αξίας.
Η ευρωπαϊκή και παγκόσμια πολιτική ιστορία βρίθουν καθεστώτων απολυταρχικής διακυβέρνησης στα οποία ο άνθρωπος, χωρίς καμία απολύτως αίσθηση δικαιοσύνης, μεταβάλλεται στο χειρότερο και καταστροφικότερο ζώο, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Αριστοτέλης και συμπεριφέρεται στον συνάνθρωπό του σύμφωνα με τη λατινική ρήση "homo homini lupus est” που σημαίνει "ο άνθρωπος για τον άνθρωπο είναι λύκος".
Αναλογίζεται κανείς λοιπόν ποια είναι η πρόοδος της ανθρώπου στον 21ο αιώνα μ. Χ. όταν ο κόσμος μαστίζεται από απολυταρχικές μορφές διακυβέρνησης λαών στις οποίες καθημερινά κατακρεουργούνται ανθρώπινες ζωές, καταλύονται ανθρώπινες αξίες, ενώ οι οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες επαναπαύονται στην ευφορία της υλικής τους ευμάρειας.
Δυστυχώς, μετά από δύο παγκόσμιους πολέμους με ανείπωτες καταστροφές και δεκάδες εκατομμύρια θυμάτων, η διεθνής κοινότητα συχνά φαίνεται ανήμπορη να επιβάλλει τη θέλησή της σε απολυταρχικά καθεστώτα που μαστίζουν πολλές χώρες του κόσμου, όπου η ανθρώπινη ζωή δεν έχει κανένα απολύτως νόημα και τα ανθρώπινα δικαιώματα παραμένουν λέξεις άγνωστες.
Τέλος, το γεγονός που προϊδεάζει αρνητικά για το μέλλον της ανθρωπότητας είναι η υποστήριξη που συχνά προσφέρουν μεγάλες και οικονομικά ισχυρές χώρες σε απολυταρχικά καθεστώτα, χάριν πολιτικών και οικονομικών σκοπιμοτήτων, ενώ δεν είναι τυχαίο ότι το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, ακόμη και σήμερα, δεν τυγχάνει της αναγνώρισης και υποστήριξης από ένα μεγάλο αριθμό χωρών μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ρωσία.-
* Ο κύριος Ευάγγελος Στεργιούλης είναι Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και Υποστράτηγος ε.α. της Ελληνικής Αστυνομίας. Έχει διατελέσει προϊστάμενος των εθνικών υπηρεσιών Europol και Interpol και είναι απόφοιτος των Σχολών Εθνικής Άμυνας και Εθνικής Ασφάλειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου