Τα ελληνικά δάση πληρώνουν ακόμα το έγκλημα Σημίτη

Το 1998 ο Σημίτης παρά την αντίθεση των επιτροπων της βουλής πήρε την ευθύνη της δασοπυρόσβεσης από το Δασαρχείο και την ανέθεσε στην Πυροσβεστική. Πρόσχημα για αυτό ήταν οι παθογένειες του Δασαρχείου.

Προβλήματα το Δασαρχείο είχε (ποια υπηρεσία δεν έχει;) Για παράδειγμα θυμάμαι τρία άτομα να φυλάνε έναν ξέμπαρκο πεύκο που κάπνιζε για πέντε μέρες για να γράφουνε υπερωρίες. Παρόλα αυτά η

δουλειά γινόταν.

Από την άλλη η Πυροσβεστική ανέλαβε ένα έργο για το οποίο δεν ήταν προετοιμασμένη σε μέσα, εκπαίδευση και δικαοδοσία. Ερχόντουσαν πυροσβέστες από Αθήνα και πάρκαραν οχήματα κάτω από πεύκα για να έχουν ίσκιο. (Όποιος ξέρει τι σημαίνει πεύκος λογικά ανατρίχιασε τώρα).

Το Δασαρχείο τώρα για να αποδείξει την χρησιμότητα του και το πόσο λάθος ήταν η απόφαση εκείνη έχει καταντήσει μια γραφειοκρατική υπηρεσία η οποία τιμωρεί ντόπιους και δάσος. Κάποτε οι υλοτόμοι καθάριζαν το δάσος για να περνούν τα μουλάρια. Τώρα δεν μπορείς ούτε κλαρί να κόψεις.

Και όχι μόνο αυτό. Πολλές φορές δεν συνεργάζεται με την Πυροσβεστική στην δασοπυρόσβεση. Μια πυρκαγιά σε πευκόδασος δεν σταματάει μέσα στα δέντρα. Χρειάζεσαι κενά, δρόμους, ζώνες για να μπορέσεις να την κωλώσεις. Πρέπει να ξέρεις τοπογραφία, σύσταση δάσους κλπ.

Αυτά δεν τα ξέρει ο πυροσβέστης, τα ξέρει ο δασάρχης. Και δεν μπορεί να περιμένει από τους ντόπιους να ενημερωθεί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στις Καματριάδες που ο υπεύθυνος της πυροσβεστικής δεν γνώριζε πως πάνω από το χωριό αρχίζει το δρύινο που καίγεται πολύ δύσκολα.

Και να μην πω για τις περιπτώσεις που δεν επέτρεπαν να κοπούν δέντρα για να γίνουν ζώνες. Ευτυχώς στις περισσότερες φορές ήταν σε φάση: “Κόφτε ότι θέλετε”. Ευτράπελα όμως δεν έλειψαν. Ειδικά από κάτι χαρτογιακάδες.

Δεν γίνεται να μαίνεται μια καταστροφή και κρατικές υπηρεσίες να ανταγωνίζονται μεταξύ τους. “Αυτό είναι δικό μου, αυτό είναι δικό σου”.

Δεν μπορεί για μια φωτιά που την περιμέναμε τρεις μέρες σε ένα χωριό να σκάνε οι υπεύθυνοι όταν είναι στα 100 μέτρα για να ενημερωθούν.

Αυτή η καταστροφή έδειξε για ακόμη μια φορά τις παθογένειες στην προετοιμασία και τον συντονισμό.
Αν μερικοί χωριάτες με αλυσοπρίονα και υδροφόρες κατάφεραν να σώσουν τα σπίτια τους τότε με καλύτερη οργάνωση θα μπορούσαν να γίνουν περισσότερα.
Ας είναι η τελευταία φορά.

Πηγη: https://threadreaderapp.com/thread/1427554959210471439.html