Τον Μάρτιο του 2001 το Διεθνές Αεροδρόμιο Ελληνικού, ή απλά "Ελληνικό" έκλεισε τις πύλες του για το επιβατικό κοινό.
Μετά το κλείσιμό του και λόγω των Ολυμπιακών αγώνων του 2004, κατασκευάστηκαν δύο
γήπεδα μπέηζμπολ χωρητικότητας 8.700 και 4.000 θέσεων το καθένα, ένα Κέντρο Κάνοε-Καγιάκ Σλάλομ, ένα κλειστό γήπεδο 14.100 θέσεων και μία αίθουσα Ξιφασκίας 5.000 θέσεων.
Επίσης εκεί κατασκευάστηκε αμαξοστάσιo του τραμ της Αθήνας και του ΟΑΣΑ (ΕΘΕΛ).
Παρόλα αυτά, οι αερολιμένες και οι κεντρικές αίθουσες υποδοχής, ο πύργος ελέγχου αλλά και οι λοιποί χώροι υποδομής, έχουν αφεθεί στη φθορά του χρόνου.
Υπενθυμίζεται ότι μετά τις τελευταίες εξελίξεις της προηγούμενης εβδομάδας, η Lamda Development (συμφερόντων Λάτση) είναι ο μοναδικός διεκδικητής του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, καθώς ήταν η μόνη προσφορά που κατατέθηκε κατά τη διαγωνιστική διαδικασία του ΤΑΙΠΕΔ.
Θυμηθείτε ποια είναι η Lamda Development
Την ίδια ώρα, οι κάτοικοι των Δήμων Αργυρούπολης - Ελληνικού κινητοποιούνται κατά της πώλησης του πρώην αερολιμένα και των γύρω χώρων.
"Στα πλαίσια της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας γης, προωθείται και το ξεπούλημα της έκτασης των 6.200 στρεμμάτων του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού και της παραλίας του Αγίου Κοσμά, για την κατασκευή εμπορικών κέντρων, ξενοδοχείων, καζίνο, πολυτελών κατοικιών κλπ, αντί της δημιουργίας ενός Μητροπολιτικού Πάρκου υψηλού πράσινου, με πολιτιστικές, αθλητικές και άλλες κοινωφελείς δραστηριότητες, όπως προβλέπεται από μελέτη του ΕΜΠ που υποστηρίζουν οι δημοτικές αρχές των όμορων Δήμων, και όχι μόνο", αναφέρουν χαρακτηριστικά.
Εδώ, το υπόμνημα που κατέθεσαν στο ΤΑΙΠΕΔ
Ο φωτογράφος Αλέξανδρος Λαμπροβασίλης, πήρε τη φωτογραφική του μηχανή και έκανε ένα αφιέρωμα στο πάλαι ποτέ πολυσύχναστο αεροδρόμιο της Αθήνας.
Και το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό:
"Η περιοχή δεν αντανακλά μόνο την οικονομική κρίση που χτύπα την Ελλάδα. Για μένα, αναδεικνύει και τον τρόπο με τον οποίο οι ελληνικές Αρχές λειτουργούν όσο τις θυμάμαι. Η εγκατάλειψη δεν είναι μονάχα αποτέλεσμα της κρίσης. Είναι η απόδειξη ότι υπάρχει έλλειψη πλάνου και έμπνευσης, με άλλα λόγια ανικανότητα...".
Το αεροδρόμιο άρχισε να κατασκευάζεται το 1938 στη περιοχή Χασάνι, με διάδρομο προσγειώσεως 1.800 μέτρων μετά από απαλλοτρίωση τμημάτων των τότε κοινοτήτων Κομνηνών και Ελληνικού. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος όμως δεν επέτρεψε την ολοκλήρωσή του.
Κατά την περίοδο της Γερμανο-Ιταλικής κατοχής επίσπευσαν οι Γερμανοί την επέκτασή του για δικούς τους σκοπούς.
Αντίθετα, η συμμαχική αεροπορία επεδίωξε να παρεμποδίσει τη συμπλήρωσή του με συνέπεια επιδρομές και κυρίως νυχτερινούς βομβαρδισμούς προς αποφυγή θυμάτων εκ των εργαζομένων εκεί Ελλήνων.
Από τους βομβαρδισμούς εκείνους είχαν προκληθεί πολλές ζημιές ακόμη και στους παρακείμενους οικισμούς. Κατά την αποχώρησή τους όμως οι Γερμανοί κατέστρεψαν και υπονόμευσαν τους διαδρόμους του.
Μετά τη λήξη όμως του πολέμου οι ζημιές αυτές επιδιορθώθηκαν και το 1950 το αεροδρόμιο απέκτησε και δεύτερο διάδρομο με μήκος 2.250 μέτρα, ενώ ο πρώτος αυξήθηκε και αυτός στα 2.250 μέτρα.
Το 1958 ο κύριος διάδρομος αυξήθηκε πάλι, με μήκος τα 3.000 μέτρα. Το 1969 εγκαινιάστηκε ο Ανατολικός Αεροσταθμός, ο οποίος είχε σχεδιαστεί από το γνωστό Φινλανδό αρχιτέκτονα Έρο Ζάρινεν.
Τη δεκαετία του 1970 ο κυρίως διάδρομος επιμηκύνθηκε στα 3.500 μέτρα, ενώ το 1976 η Ελληνική Κυβέρνηση ανέθεσε σε Κοινοπραξία της Aeroports de Paris και του Αεροδρομίου της Φρανκφούρτης την επιλογή της κατάλληλης τοποθεσίας για τη μεταφορά του αεροδρομίου.
Η τοποθεσία που επιλέχθηκε τελικά ήταν τα Σπάτα, αλλά η κατασκευή αναβλήθηκε. Τη δεκαετία του 1990 το αεροδρόμιο εξυπηρετούσε από 10 έως 12 εκατομμύρια επιβάτες το χρόνο.
Έπειτα από τον τερματισμό λειτουργίας του το 2001 το Αεροδρόμιο του Ελληνικού παραμένει κλειστό καθώς ο Νέος Διεθνής Αερολιμένας "Ελευθέριος Βενιζέλος" αποτελεί πλέον το κεντρικό αεροδρόμιο των Αθηνών.
(Με πληροφορίες από Gizmodo, Wikipedia)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου