εγκαταλείπεται μόνο από τους άλλους.
Επιδημιολογία : Κυμαίνεται μεταξύ 1-5% του γενικού πληθυσμού και είναι συχνότερη στις γυναίκες και σε άτομα με χρονία σωματική νόσο κατά τη παιδική ηλικία.
Διάγνωση: Tα διαγνωστικά κριτήρια είναι τα ακόλουθα (θα πρέπει να πληρούνται τουλάχιστον 4 από αυτά):
Eνθαρρύνει ή επιτρέπει στους άλλους να παίρνουν τις πιο σημαντικές αποφάσεις για τη ζωή του.
Υπαγωγή των αναγκών του σε αυτές των άλλων από τις οποίες το άτομο εξαρτάται και υπερβολική συμμόρφωσή του με τις επιθυμίες των άλλων.
Απροθυμία να έχει ακόμα και λογικές απαιτήσεις από τα άτομα τα οποία εξαρτάται.
Νιώθει δυσαρέσκεια ή αβοήθητος όταν είναι μόνος λόγω των υπερβολικών φόβων ότι είναι αδύναμος να φροντίσει τον εαυτό του.
Ενασχόληση με φόβους ότι ξέμεινε να φροντίσει τον εαυτό του.
Περιορισμένη δυνατότητα να παίρνει καθημερινές αποφάσεις χωρίς υπερβολικές συμβουλές και διαβεβαίωση από τους άλλους.
Περιορισμένη ικανότητα λήψης καθημερινών αποφάσεων, χωρίς να προηγείται υπερβολικός αριθμός συμβουλών και διαβεβαιώσεων από τους άλλους.
Αίτια: Aναπτυξιακό ιστορικό:
Πιθανή απώλεια γονέα σε πρώιμη ηλικία.
Άλυτες συγκρούσεις αποχωρισμού.
Πιθανοί αμυντικοί μηχανισμοί σε υπερπροστασία ή περιορισμών καθήλωση ή παλινδρόμηση στο στοματικό στάδιο
Άλλες πιθανές παρόμοιες παθήσεις : Καταστάσεις συναισθηματικής ή κοινωνικοικονομικής εξάρτησης, αγοραφοβία ή κοινωνική φοβία
Θεραπεία: Aτομική ψυχοθεραπεία (υποστυρικτική, ψυχοδυναμική, συμπεριφορική/γνωσιακή), εκπαίδευση σε κοινωνικές δεξιότητες, εκμάθηση θετικής συμπεριφορά, οικογενειακή ψυχοθεραπεία, ομαδική ψυχοθεραπεία. Φαρμακοθεραπεία, αν συνυπάρχει άγχος ή κατάθλιψη
Από το σύγραμμα Κλινική Ψυχιατρική του Μιχάλη Μαδιάνου, Εκδόσεις Καστανιώτη
http://www.boro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου