Του Λάμπρου Παπαδή
Σκέφτομαι το τελευταίο διάστημα και προσπαθώ να ενεργοποιήσω την φαντασία μου και την πολιτική μου σκέψη, για το ποια θα είναι η υπόσχεση και το κίνητρο ως μετεκλογικό διακύβευμα της επόμενης ημέρα για την Ελλάδα και την Ελληνική κοινωνία..
Σίγουρα δεν είμαστε στην καλύτερη φάση από κάθε άποψη καθώς η οικονομία καταρρέει, η αγορά εκπνέει, η δημοκρατία καραντινοποιειται και η κοινωνική ψυχολογία μαζι με τα
εισοδήματα χορεύουν τον χορό του Ζαλόγγου… Έτσι το μόνο σίγουρο είναι πως μετά το τέλος της πανδημίας θα έχουμε μια αέναη εξελιξη και κορύφωση του άλλου μεγαλύτερου Ιου που θα είναι η φτώχεια, η πείνα, η εξαθλίωση και η κοινωνική ανισότητα. Μέσα στο περιβάλλον αυτό κι αν δεν μεσολαβησουν οι κοινωνικές διεργασίες όπως γίνεται ήδη στην Ευρώπη, το πολιτικό αφήγημα – υπόσχεση και ταξιμο της επόμενης ημέρας θα είναι πραγματικά Οργουελικό, αφού οποίος κι αν είναι ο επόμενος διαχειριστής της ήδη υπάρχουσας οξυνουσας κατάστασης, ως επόμενος υποψήφιος Πρωθυπουργός για πρώτη φορά ρεαλιστικά δεν θα μπορέσει να υποσχεθεί ούτε να τάξει κάτι το ρεαλιστικό σε αριθμούς..Μην ξεχνάμε ότι εδώ και χρόνια τα ασημικά της χώρας έχουν ξεπουλήσει σε ένα ξένο Fund και λογικά αφού πάμε σε ενεργειακή συνεκμεταλλευση στο Αιγαίο δεν θα μπορέσουμε να πάρουμε ούτε το 10% των κερδών, γιατί πολύ απλά τα χρωστάμε ήδη στο Ευρωπαϊκό ταμείο ανάκαμψης και τα χρήματα που δεν πήραμε αλλά δώσαμε για Εμβόλια που δεν έχουμε…. Φαύλος-Φιλελευθερος – Ακατανόητος κύκλος χωρίς τέλος.. Έτσι όσοι δεν αυτοκτονησουν η’ δεν κάνουν χαρακίρι από το Εθνικό τους Φιλότιμο, στο μεσοδιάστημα μέχρι το 2024 θα δουν μπροστά στα μάτια τους και θα ακούσουν με τα αυτιά τους το άνθρωπο που θα υπόσχεται να φέρει τη Ελπίδα (*οποίος και να είναι αυτός..) ότι ως νέος Πρωθυπουργός θα φέρει την πολυπόθητη “Κανονικότητα” για την οποία μιλάμε από το 2011 κι όλοι την ερμηνεύουν με άλλα μάτια..
Θα δει τον επόμενο “Σωτήρα” να μην υπόσχεται ούτε αύξηση μισθών και συντάξεων, ούτε διαγραφή χρέους και εξορισμό της Τρόικας, ούτε νέες δουλειές και διασφάλιση της κοινωνικής οικονομίας, ούτε μείωση της ανεργίας, ούτε καν μια δημοκρατική διέξοδο στα αδιέξοδα των τελευταίων 12 ετών… Αλλά θα τον δουν και θα τον ακούσουν να υπόσχεται την υλοποίηση του αυτονόητου ως κανονικότητα για την επόμενη μέρα… Την “Ελευθερία” του να βγαίνεις έξω χωρίς μήνυμα, να πηγαίνεις για καφέ ή ποτό με παρέα, να φωνάζεις συγγενείς και φίλους σπίτι σου, να μαζεύεσται όσα άτομα θέλετε σε πλατείες και δρόμους, να πηγαίνεις στα μπουζούκια ως το πρωί και να ταξιδεύεις ελεύθερα χωρίς περιορισμούς.. Το θέμα είναι με τι λεφτά και τι δουλειές θα τα κάνεις όλα αυτά αλλά τέλος πάντων…
Μοιάζει πραγματικά Οργουελικό ότι θα βρεθεί κάποιος να σου υποσχεθεί μια επιστροφή στην φυσιολογικότητα.. Να σου επιστρέψει μια ελευθερια πανανθρώπινη και αυτονόητη που είχες μεχρι πριν μερικούς μήνες… Είναι Οργουελικό να σου παίρνουν το ρολόι για να σου πουν την ώρα και στο τελος να στο γυρίζουν και να σου λένε:”Κρατα το να βλέπεις και εσύ την ώρα…”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου