Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2022

Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν.Καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος

Δις εις θάνατον

Χαίρεται 
Ο εἰς Θάνατος .
Όταν αποχωριστεί η ψυχή από το σώμα, επέρχεται η νέκρωση του σώματος  ,αυτός είναι ο ορισμός του πρώτου Θανάτου. 
ο πρώτος Θάνατος  και το τέλος της επίγειας ζωής ,το πέρασμα στην αιωνιότητα, εν αναμονή.
Το σώμα ξαναγίνεται  άψυχη ύλη ,χάνοντας την ζωή που του έδινε  η ψυχή ,ενώ η ψυχή αναχωρεί  σε  επιλεγμένο και συγκεκριμένο τόπο αναμονής ,περιμένοντας την κρίση και την τελική  της κατηγορία στην αιωνιότητα .
 
Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν.Καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος.
Η ψυχή  ακούει και βλέπει  εκεί που θα πάει και μάλιστα πολύ πιο καθαρά πλέον και όχι δια της διανοίας ,του εγκεφάλου ,αλλά επικοινωνεί με το δικό της νουν πλέον.
Στον πνευματικό κόσμο  είναι παρόμοια  τα αισθητήρια ,  είναι νοητά και λειτουργούν  με οξύτητα  ,η επικοινωνία  πλέον είναι πνευματική .
Οι δυνατότητες της ψυχής φαίνονται στου αγίους  ,που βλέπουν και ακούν πλέον με άλλα μάτια και αυτιά ,αυτά της ψυχής .
εκεί απλά προσδοκά ,ελπίζει να την θυμηθεί κάποιος ,να νοιαστεί  για αυτήν 
Αν δεν είχε μετάνοια ώστε να πάει στον παράδεισο ,
Αν πήγε στον άδη ,εκεί δεν υπάρχει  μετάνοια,  δεν μπορεί να ξεφύγει  από αυτή την κατάσταση χωρίς βοήθεια από έξω .
 
Αποκ. 7,14         καί οὗτοί εἰσιν οἱ ἐρχόμενοι ἐκ τῆς θλίψεως τῆς μεγάλης, καὶ ἔπλυναν τὰς στολὰς αὐτῶν καὶ ἐλεύκαναν αὐτὰς ἐν τῷ αἵματι τοῦ ἀρνίου.
 
Η ψυχή είτε πάει  σε μέρος φωτεινό , περιμένει  και ταυτόχρονα προοδεύει όλο και περισσότερο πρός την ΑΛΗΘΕΙΑ και το ΦΩΣ .
Μία διαδικασία  και πρόοδος που έχει ξεκινήσει  μέσω της  παιδαγωγίας του Θεού από την επίγεια ζωή  ποιμανεῖ αὐτούς, καὶ ὁδηγήσει αὐτοὺς και συνεχίζεται  στον παράδεισο .
 
Αποκ. 7,17         ὅτι τὸ ἀρνίον τὸ ἀνὰ μέσον τοῦ θρόνου ποιμανεῖ αὐτούς, καὶ ὁδηγήσει αὐτοὺς ἐπὶ ζωῆς πηγὰς ὑδάτων, καὶ ἐξαλείψει ὁ Θεὸς πᾶν δάκρυον ἐκ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν.
 
 
Ο παράδεισος είναι επίγεια αλλά και επουράνια κατάσταση της ψυχής ,ο παράδεισος βιώνεται  εσωτερικά ,είναι κατάσταση εσωτερικής και βαθιάς ειρήνης οὐκ οἶδας πόθεν ἔρχεται καί ποῦ ὑπάγει..
 Δεν είναι ψευδής εξωτερική κατάσταση  που εξαφανίζεται στην πίεση στις θλίψεις .
Αυτοί που μπαίνουν στον παράδεισο επί της γης , μπορεί να θλίβονται ,να πέφτουν ,να παιδαγωγούνται ,να πιέζονται αλλά στην ψυχή ,στην καρδιά τους δεν μπαίνει το κακό ,το πονηρό  .
Κλαίνε ,πονάνε  , από τις παιδαγωγίες ,μετανοούν ,προχωρούν  στον δρόμο για την Βασιλεία των ουρανών .
 
τὴν φλογίνην ῥομφαίαν τὴν στρεφομένην φυλάσσειν τὴν ὁδὸν τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς.
 
Προσέξτε ότι η φλογίνην ῥομφαίαν η στρεφομένη  δεν φυλάσειν το ξύλο της γνώσης ,αλλά τὴν ὁδὸν τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς.
Το δέντρο του ξύλου της γνώσης  είναι προσβάσιμο ,αυτό που έφαγαν  οι πρωτόπλαστοι ,ο παράδεισος είναι προσβάσιμος ,αλλά διά πολλών θλίψεων ,αντιμέτωποι με τὴν φλογίνην ῥομφαίαν τὴν στρεφομένην 
Ο παράδεισος είναι μία κατάσταση που η ψυχή και η  καρδία του ανθρώπου είναι φυλαγμένη ,από οτιδήποτε προσπαθεί να εισέλθει μέσα της .
Οι δοκιμασίες ,οι πειρασμοί του κόσμου τούτου είναι η φλογίνην ῥομφαίαν η στρεφομένη  , είναι μαθήματα που οδηγούν στην μετάνοια και στους καρπούς του  Αγίου Πνεύματος ,στο ξύλο της Ζωής .
Προσέξτε ότι η φλογίνην ῥομφαίαν η στρεφομένη  δεν φυλάσειν το ξύλο της γνώσης ,αλλά τὴν ὁδὸν τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς. 
 
Πραξ. 14,22       ἐπιστηρίζοντες τὰς ψυχὰς τῶν μαθητῶν, παρακαλοῦντες ἐμμένειν τῇ πίστει, καὶ ὅτι διὰ πολλῶν θλίψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.
 
Προσέξτε τι λέει στις Πράξεις των αποστόλων ,για τους μαθητές των αποστόλων ,λέει για την βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.
Δεν μιλά για τον παράδεισο .οι μαθητές είναι πλέον στο παράδεισο και προετοιμάζονται για την βασιλείαν τοῦ Θεοῦ αντιμετωπίζοντας  τὴν φλογίνην ῥομφαίαν τὴν στρεφομένην .
Οι θλίψεις παραχωρούνται από τον Θεό ,όπως  η δοκιμασία  του Αδάμ και της Εύας μέσα στον παράδεισο .
Σε αυτούς που πλέον είναι περιτειχισμένοι μέσα στον παράδεισο  ,διὰ πολλῶν θλίψεων  ,δοκιμασιών ,ταπεινώσεων , θα συντριβεί η αυτοπεποίθηση  τους , η υπακοή ,στις εντολές του Θεού ,η στήριξη  ώστε ἐμμένειν τῇ πίστει,  θα τους οδηγήσει με ασφάλεια εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.
Αποκ. 1,18         καὶ ὁ ζῶν, καὶ ἐγενόμην νεκρός, καὶ ἰδοὺ ζῶν εἰμι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων,
 καὶ ἔχω τὰς κλεῖς τοῦ θανάτου καὶ τοῦ ᾅδου.
 
ἔχω τὰς κλεῖς τοῦ θανάτου καὶ τοῦ ᾅδου.
Η ψυχή όμως μπορεί  να οδηγηθεί  και δέσμια στον άδη ,στο σκοτάδι , να αποστάτησε και να αρνήθηκε την αγάπη του Θεού ,να πλανήθηκε  και εκεί να περιμένει την τελική κρίση ,υποφέροντας  ,πονώντας όπως όταν ήταν και εν ζωή ,αλλά αρνούμενη την μετάνοια . 
Όταν η ψυχή οδηγηθεί στον άδη ,είχε επιλέξει και εν ζωή την αποστασία  ,δεν ήθελε να ακούει για τον Θεό  ,ήθελε το σκότος και εκεί πηγαίνει  ,χωρίς μετάνοια .
Με μόνη ελπίδα πλέον για να βγει  ,να παρακαλέσει κάποιος θερμά και επίμονα τον Χριστό για αυτήν .
Έτσι όταν αποχωριστεί από το σώμα  ,πάει πάλι στο σκοτάδι  ,αυτό που είχε επιλέξει όσο ζούσε στην γή ,πάει στον χώρο του σκότους ,της οδύνης ,του πόνου ,του κλαυθμού ,του οδυρμού ,της δαιμονικής αμετανοησίας και περιμένει την κρίση  .
 
Ζωή είναι , ἐπὶ τὸ ξύλον τῆς ζωῆς.
 
Αποκ. 22,14        Μακάριοι οἱ ποιοῦντες τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ, ἵνα ἔσται ἡ ἐξουσία αὐτῶν ἐπὶ τὸ ξύλον τῆς ζωῆς, καὶ τοῖς πυλῶσιν εἰσέλθωσιν εἰς τὴν πόλιν.
Αποκ. 22,14              Και ο άγγελος επρόσθεσε· “Μακάριοι είναι εκείνοι, που τηρούν τας εντολάς του Χριστού, δια να έχουν έτσι εξουσίαν από τον Θεόν και δικαίωμα να τρέφωνται από το δένδρον της ζωής και να εισέλθουν ελεύθερα από τας πύλας εις την πόλιν του Θεού, εις την βασιλείαν των ουρανών.
 
Θάνατος είναι .
 
η άγνοια ,η αδιαφορία , που μας οδηγεί στο θηρίον, στον ψευδοπροφήτη ,εἰς τὴν λίμνην τοῦ πυρὸς, στον φόβο ,στην κατάθλιψη ,στην αυτοκτονία ,στην ταραχή ,στην αυτοκαταστροφή ψυχής και σώματος ,στα αντικαταθλιπτικά ,στα ναρκωτικά , στα ψυχοφάρμακα  ,στις ουσίες  κ.α ,μα κυρίως στην αποστασία .
Τον Ιούδα τον οδήγησε ο σατανάς στην αυτοκτονία ,εκείνος του έβαλε την θηλεία στο λαιμό ,εκείνος την έσφιξε ,εκείνος  έσπασε το σχοινί  και χόρευε γύρω του ,όταν ο Ιούδας  σωριάστηκε κάτω με τα εντόσθια του  σκορπισμένα .
Πραξ. 1,18         οὗτος μὲν οὖν ἐκτήσατο χωρίον ἐκ μισθοῦ τῆς ἀδικίας, καὶ πρηνὴς γενόμενος ἐλάκησε μέσος, καὶ ἐξεχύθη πάντα τὰ σπλάγχνα αὐτοῦ·
           Αυτός μεν, λοιπόν, απέκτησε με τα χρήματα της προδοσίας του κάποιο χωράφι. Και όταν εκρεμάσθη, έπεσε πρηνής κάτω στο χώμα, διερράγη στο μέσον του σώματός του και εχύθηκαν έξω όλα τα σπλάγχνα του.
Όταν αρνηθείς το απλωμένο  ματωμένο ,τρυπημένο για χάρη σου ,χέρι του Χριστού  ,να σε τραβήξει από τον άδη .αυτό είναι ΘΑΝΑΤΟΣ .
Ο Χριστός τότε δεν μπορεί να κάνει τίποτα ,αν εγώ δεν θέλω ,θα γίνω η χαρά του σατανά εις τους αιώνας εἰς τὴν λίμνην τοῦ πυρὸς τὴν καιομένην ἐν θείῳ  καὶ πρηνὴς γενόμενος ἐλάκησε μέσος, καὶ ἐξεχύθη πάντα τὰ σπλάγχνα αὐτοῦ·
 
Η μετάνοια  είναι αναστροφή που οδηγεί στην  ΑΛΗΘΕΙΑ  ,στην ζωή , νικά τον  θάνατο 
 
Αυτές είναι μερικές ΑΛΗΘΕΙΕΣ από την ΑΛΗΘΕΙΑ ,για την ζωή και τον θάνατο .
ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει .
Δυστυχώς πλανηθήκαμε  , απομακρυνθήκαμε από την ΑΛΗΘΕΙΑ  ,εδώ και αρκετές γενεές .
Η μόνη αληθινή ΑΓΑΠΗ είναι αυτή του Θεού ,που φτάνει σε εμάς δια του Κυρίου μας  Ιησού Χριστού ,Υιού και Λόγου του Θεου ,που μας δημιούργησε .
Ο Θάνατος της ψυχής  είναι που ξεχάσαμε να τρέμουμε και φοβόμαστε τον θάνατο του σώματος ,αδιαφορώντας για την ψυχή .
 
 
ΜΕΤΑΝΟΙΑ ,επιστροφή στον Χριστό είναι η ζωή.
 
Ιω. 1,4              ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων.
 
Ενώ είμαστε μέσα στο άδη στο σκοτάδι της άγνοιας  ,της αδιαφορίας για τα πνευματικά 
Ενώ λιμοκτονούμε από  Πνευματική τροφή ,ενώ πάγωσε η ψυχή μας ,δεν νοιώθουμε τίποτα 
Ενώ είμαστε καταχρεωμένοι απέναντι στον Θεό και στον κόσμο.
Ενώ αγόμαστε και περιφερόμαστε περήφανα από την μία πλάνη στην άλλη ,από τον ένα πλάνο στον άλλον .
Δεν βλέπουμε ότι η επισιτιστική ,η ενεργειακή ,η οικονομική κρίση είναι οι απεικονίσεις της πνευματικής κρίσης ,της αποστασίας ,της  αμετανοησίας ,είναι πνευματικά τα χρέη , η πείνα ,ο πόλεμος είναι τα αποτελέσματα .
 
 
Η νεα εποχή της Βασιλείας .
 
Αποκ. 22,5         καὶ νὺξ οὐκ ἔσται ἔτι, καὶ οὐ χρεία λύχνου καὶ φωτὸς ἡλίου, ὅτι Κύριος ὁ Θεὸς φωτιεῖ αὐτούς, καὶ βασιλεύσουσιν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Και νύκτα δεν θα υπάρχη πλέον εκεί, ούτε και καμμία ανάγκη λύχνου και φωτός ηλίου, διότι Κυριος ο Θεός θα φωτίζη αυτούς με το απρόσιτον υπέρλαμπρον αυτού φως, και θα βασιλεύσουν στους αιώνας των αιώνων.
Η Ζωή και ο Θάνατος είναι έννοιες σωματικές  για όλα τα πλάσματα του Θεού  ,για την φύση ,είναι αρχή και τέλος 
Για τον άνθρωπο όμως ,που είναι κατ εικόνα και καθ ομοίωση του Θεού  , είναι και πνευματικές έννοιες 
Όπως ο Θεός δεν έχει αρχή ούτε τέλος ,έτσι και η εικόνα του μπορεί να έχει αρχή ,αλλά δεν έχει τέλος  .
Επιλέγω ελευθερά την αιώνια κατοικία μου εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ,κοντά του η μακριά του  
Στην βασιλεία του όπου  Κύριος ὁ Θεὸς φωτιεῖ  ,σε ‘έναν νέο κόσμο σε μία νέα εποχή ή έξω από αυτήν στο σκότος μιάς άλλης νέας εποχής .
 
 
Η ζωή είναι στην Ορθοδοξία ,εκεί  υπάρχει και  εργάζεται το Άγιον Πνεύμα ,δια των Μυστηρίων 
θα έλθει η στιγμή που όλος ο κόσμος, τα έθνη,  θα το δουν .άλλοι θα το καταλάβουν και θα μετανοήσουν και άλλοι θα συντριβούν ως σκεύη Κεραμέως 
 
                                    Ποια νέα εποχή θα διαλέξω ; της ζωής ή του δις εις θάνατον…
 
Καλή φώτιση και αρχή μετανοίας 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου