Στο εννεάμηνο Ιανουαρίου - Σεπτεμβρίου του 2022 τα φορολογικά έσοδα κατέγραψαν υπέρβαση κατά 13,7% ή 4,9 δισ. ευρώ, φτάνοντας τα 40,644 δισ. ευρώ.
Σε συνδυασμό και με την υστέρηση κατά 605 εκατ. ευρώ στις δαπάνες καταλήγουμε για το
9μηνο σε πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 37 εκατ. ευρώ, έναντι στόχου για πρωτογενές έλλειμμα 5,943 εκατ. ευρώ και πρωτογενούς ελλείμματος 5,960 εκατ. ευρώ για την ίδια περίοδο το 2021.2019
Την περίοδο Ιανουαρίου - Σεπτεμβρίου 2019, τα συνολικά έσοδα από φόρους ανήλθαν σε 36.232,99 εκατ. ευρώ, αυξημένα κατά 467,12 εκατ. ευρώ ήτοι 1,31% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2018.
Το πρωτογενές αποτέλεσμα διαμορφώθηκε σε πλεόνασμα ύψους 4.479 εκατ. ευρώ, έναντι στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 1.467 εκατ. ευρώ και πρωτογενούς πλεονάσματος 2.523 εκατ. ευρώ για την ίδια περίοδο το 2018 προβλεπόταν στον προϋπολογισμό.
Μια πρώτη παρατήρηση είναι πως στο 9μηνο του 2022 με φορολογικά έσοδα 40,6 δισ. ευρώ, δηλ. 4,4 δισ. υψηλότερα, έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα μόνο 37 εκατ. και πανηγυρίζουμε γιατί δεν έχουμε έλλειμμα 5,9 δισ. ευρώ.
Δεν αμφιβάλλω πως οι συνθήκες του 2022 είναι εντελώς διαφορετικές από εκείνες του 2019. Το 2020 και το 2021 είχαμε την πανδημία που ανέτρεψε πολλά πράγματα σε σχέση με την οικονομική δραστηριότητα και το 2022 έχουμε τον πόλεμο στην Ουκρανία και την ενεργειακή κρίση.
Αρκετοί υποστηρίζουν πως βρισκόμαστε σε μια περίοδο που μοιάζει με τις περιόδους που προηγούνται μεγάλων κοινωνικών, πολιτικών και γεωπολιτικών εντάσεων και ανατροπών. Αρκετοί δεν διστάζουν να παρομοιάσουν την περίοδο με αυτές που προηγήθηκαν μεγάλων πολεμικών αναμετρήσεων.
Ένα σημαντικό μέρος της αύξησης που παρουσιάζουν φέτος τα φορολογικά έσοδα με βάση τη λογική οφείλεται στον πληθωρισμό. Αν π.χ. το πάνω από το 70% της λιανικής τιμής της βενζίνης αφορά φόρους τότε ο διπλασιασμός της τιμής της λογικά έχει και αντίστοιχο αποτέλεσμα στα φορολογικά έσοδα...
Η Ελλάδα έχει από τους υψηλότερους συντελεστές έμμεσης φορολογίας, ειδικούς φόρους και ΦΠΑ και αυτό την καθιστά μια χώρα με ακριβό κόστος διαβίωσης.
Από την άλλη πλευρά η χαμηλή ανταγωνιστικότητα που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην παρουσία ενός υψηλού κόστους και χαμηλής απόδοσης κρατικού μηχανισμού λόγω κομματοκρατικής αναξιοκρατίας κρατάει τους μισθούς σε χαμηλά επίπεδα.
Το πολιτικό προσωπικό όλων των παρατάξεων αρέσκεται παντού και πάντα να μοιράζει χρήματα που εισπράττει από τους μεν για να τα μοιράζει στους δε. Με τον τρόπο από αυτό αποκτά αντίτιμο προκειμένου να συνδιαλλαγεί και συναλλαχθεί με το εκλογικό σώμα.
Το υψηλό κόστος ζωής σε συνδυασμό με τους χαμηλούς μισθούς αποτελεί ένα εκρηκτικό κοινωνικό και πολιτικό μείγμα οι συνέπειες του οποίου δεν θα αργήσουν να εμφανιστούν...
Του Κώστα Στούπα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου