“Οι ΛΟΑΤΚΙ, οι άλλοι και μια μυκονιάτικη ιστορία”- Πρόδρομος Εμφιατζόγλου

Γράφει ο

Δρ. ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ Σ. ΕΜΦΙΕΤΖΟΓΛΟΥ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ.Σ.

ΟΜΙΛΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ

Όλοι, πλην ολίγων εξαιρέσεων, αναγνωρίζουμε το δικαίωμα οποιουδήποτε να ορίζει την σεξουαλική του επιλογή. Ομοίως ότι όλοι, ανεξαρτήτως, πρέπει να έχουν ίσες ευκαιρίες, ίσα δικαιώματα και ίσες υποχρεώσεις, ώς άλλωστε ορίζει και το Σύνταγμα των Ελλήνων στο Άρθρο 4, παρ. 2:  Oι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις.

Τελευταία όμως παρατηρείται μια τάση των ανηκόντων στους ΛΟΑΤΚΙ (ήτοι Λεσβίες, Ομοφυλόφιλοι, Αμφιφυλόφιλοι, Trans, Queer, Intersex) για αυτοπροβολή. Είναι περήφανοι για ότι είναι και το

διαδηλώνουν με περισσότερη αυτοπροβολή, παρά υπερηφάνεια. Ακόμη, σε κάθε περίπτωση επιδιώκουν να εμφανισθούν ως οι καλλίτεροι. Γιατί π.χ. πρέπει να μας δηλώνουν Υπουργοί και Σύμβουλος του Πρωθυπουργού ότι είναι ΛΟΑΤΚΙ; Αν είναι οι καλλίτεροι για τη δουλειά, καλά έκανε ο Πρωθυπουργός και τους διάλεξε και ας είναι ο,τι θέλουν.

Φοβάμαι όμως ότι δημιουργείται μια αλληλοϋποστήριξη, είναι είδος μασονίας που προωθεί τους ανήκοντες στους ΛΟΑΤΚΙ. Αυτή η τάση είναι μερικές φορές επικίνδυνη, διότι δημιουργεί εξαρτήσεις και κάποτε καταναγκασμούς.

Σχεδόν όλοι μας στην Ελλάδα είμαστε σε κάποιο βαθμό κομπλεξικοί, έχουμε τις μειονεξίες μας. Αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό. Πολλές φορές βοηθά στην ανάπτυξη ιδιαίτερων ικανοτήτων, στην δημιουργία, στο να γίνεσαι καλλίτερος.

Η αξιοποίηση όμως της συγκεκριμένης ή άλλης ιδιαιτερότητας για ειδική μεταχείριση ή αξιολόγηση, αντιστρατεύεται την αρχή ίσης μεταχείρισης του άρθρου 4 του Συντάγματος. Εκπλήσσει ακόμη και η πρόσκληση της κας Προέδρου της Δημοκρατίας ονομαστικά στους ΛΟΑΤΚΙ, στην εκδήλωση της 24^ης Ιουλίου. Να καλέσει όλους όσους το αξίζουν, ή έστω και όποιους θέλει. Γιατί όμως η συγκεκριμένη διάκριση;

Θα διηγηθώ περιστατικό που κάνει τα παραπάνω περισσότερο κατανοητά. 

Συγκεκριμένα, μπροστά από το κτήμα μου στο Αγράρι Μυκόνου, υπάρχει μία από τις ελάχιστες παραλίες χωρίς ομπρέλες. Πολλές οικογένειες με τα παιδάκια τους έρχονται να κολυμπήσουν και να παίξουν ελεύθερα, χωρίς οι γονείς να αναγκάζονται να πληρώνουν ακριβά για ομπρέλες και άλλες παρόμοιες παροχές. 

Ένα μεσημέρι, πηγαίνοντας προς τη θάλασσα, είδα έναν γυμνό άνδρα να προσπαθεί να στερεώσει στην άμμο ένα κοντάρι με την γνωστή πολύχρωμη σημαία τους. Τον φώναξα και του είπα ότι δεν είναι σωστό να υψώνει την σημαία του μπροστά από το σπίτι μου. Αφού με περιέλουσε με τα γνωστά, ότι είμαι καθυστερημένος, κομπλεξικός κλπ, μου ζήτησε τον λόγο, γιατί και εγώ έχω υψώσει την σημαία μου. «Δεν είναι η σημαία μου κύριε, του απήντησα, είναι η Ελληνική Σημαία, στον δικό μου τον χώρο, δίπλα στο εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου». Η αντιπαράθεση είχε ενταθεί και πολλοί είχαν πλησιάσει και παρακολουθούσαν τους διαξιφισμούς. Συνέχισε ισχυριζόμενος ότι έρχεται πολλά χρόνια στην Μύκονο και έχει ξοδεύσει πολλά στο νησί και ότι δεν δέχεται να του στερούν την ελευθερία του. Με απείλησε μάλιστα και με καταγγελία. 

Όταν τον ρώτησα αν αυτή τη σημαία την έχει μπροστά από το σπίτι του στην Γερμανία και εάν θα δεχόταν να έρθω να τοποθετήσω όποια σημαία θέλω δίπλα, μου τόνισε έντονα ότι δεν θα το ανεχόταν και ότι εδώ είναι Μύκονος.

Πολλοί είχαν πλέον εκνευρισθεί με την συμπεριφορά του. Ένας οικογενειάρχης Μυκονιάτης του απήντησε στα Αγγλικά: «Εδώ είναι το νησί μου και η ελευθερία σου δεν μπορεί να καταπατεί την δική μου και της οικογενείας μου. Και τί να πω στα παιδιά μου, που με ρωτάνε «Μπαμπά κοίτα, αυτοί παίζουν την μακριά γαϊδούρα;»

ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΙ ΛΟΑΤΚΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ;

militaire.gr