Δευτέρα 19 Ιουλίου 2021

Έκαναν "αλεύρι" τις επιχειρήσεις και τώρα τις "κοσκινίζουν"...

Του Γιώργου Κράλογλου

Το 2009 χρεοκοπήσαμε από το κράτος μπαταχτσή. Από 900.000 επιχειρήσεις με το ζόρι μένουν 300.000. Και αν δεν είναι βιώσιμες (λέει) δεν έχει δανεισμό...

Ελάτε ξανά τον Σεπτέμβρη... με τα γραπτά σας, γιατί κατά πώς τα βλέπουμε σήμερα περνάνε δεν περνάνε, (στα δάνεια για τα προγράμματα ανάκαμψης) 160.000 από τις 300.000 βιώσιμες επιχειρήσεις. Και να ξέρετε πως μόνο γραπτά βιωσιμότητας δεχόμαστε. Όχι "κηδεμόνες", όπως τις

γνωστές εγγυήσεις του δημοσίου, τις οποίες απορρίπτουμε από εδώ και στο εξής.

Κάπως έτσι ετοιμάζονται να απαντήσουν κυβέρνηση και Τράπεζες, στους ιδιώτες που θα αναζητήσουν χρηματοδοτήσεις από τα λεφτά του Ταμείου Ανάκαμψης,  μέχρι να οριστικοποιηθούν οι απόψεις τους, στο τέλος Αυγούστου. 

Το υπουργείο Οικονομικών ξεκαθάρισε στις Τράπεζες ότι θα πρέπει να εξαντληθούν τα περιθώρια, να χρηματοδοτηθούν όσο περισσότερες βιώσιμες επιχειρήσεις και βιώσιμα επιχειρηματικά σχέδια, ώστε να αξιοποιηθεί η ευκαιρία του Ταμείου Ανάκαμψης για ανάπτυξη για να γίνει αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου (Σε διελκυστίνδα κυβέρνηση –Τράπεζες για την χρηματοδότηση). 

Tα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ..., από το υπουργείο Οικονομικών και μπράβο μας...

Μπράβο μας για τη "στροφή" προς την ελεύθερη οικονομία και τους κανόνες της, που δεν καταλαβαίνουν από "προστάτες" και συμπεριφορές της σοβιετίας.

Είναι όμως τόσο απλά όλα,  όχι τόσο για τις επιχειρήσεις που ακόμη στέκουν στα ποδάρια τους, αλλά για την οικονομία, την κοινωνία και την ανεργία μας, ώστε να πούμε,  εδώ και τώρα, το (αναμφίβολα αναγκαίο) σταθείτε στην αγορά μόνο όσοι μπορείτε και μην υπολογίζετε στη χρηματοδότηση που ξέρατε ή όπως την ξέρατε... 

Για να θυμηθούμε πως έχουν τα πράγματα. 

Από το 2008 και για 12 ολόκληρα χρόνια ζούμε μόνο με δανεικά, με μνημόνια και τις προβλεπόμενες,  από τα μνημόνια προσφορές... από τους δανειστές (μετά το 2010,  της επίσημης αποδοχής της χρεοκοπία μας).

Από το 2008, με κορύφωση το 2010, ως σήμερα έχουμε ασταμάτητη αποεπένδυση και ανεργία (μόνο στον ιδιωτικό τομέα) μέχρι και 2.000.000 άτομα. 

Το κράτος το κρατήσαμε στο μέγεθός του και το μεγαλώσαμε κατά 280.000 (μετακλητούς και άλλους) κρατικούς υπαλλήλους. 

Το 2011, οι 900.000 επιχειρήσεις του 2008 μειώθηκαν κατά 100-150.000. 

Το 2015 με τα capital controls της δίκαιης ανάπτυξης της αριστεράς και της προόδου..., ξενιτεύτηκαν και απολύθηκαν 500.000. Οι περισσότεροι από 250.000 απολυμένους "στήριξαν" τη μαύρη αγορά εργασίας (συνδυάζοντας επιδόματα ανεργίας και μαύρα λεφτά).

Από το 2016 της αριστερής δίκαιης ανάπτυξης..., η παραγωγή και η εργοδοσία περνάει στα χέρια των μικρομεσαίων. Το 98,5% της παραγωγής είναι βιοτεχνική (μικρή και ολίγον μεσαία).

Τα νούμερα του τέλους του 2016 δείχνουν αποβιομηχάνιση (οι 250-300 μονάδες που παραμένουν είναι ή με το ένα πόδι στην Ελλάδα ή με το μισό... σε δράση, μέχρι να πουληθούν).

Η αγορά δείχνει πως μόνο 300.000 από τις 800.000 βιοτεχνίες μαγαζιά και εφοδιαστική αλυσίδα παραμένουν για κανονικό κύκλο εργασιών φόρων και εισφορών. 

Αυτές οι 300.000 που κάπως κάθονται, έχουν αναλάβει και τον (επί της ουσίας) ρόλο της ελληνικής ιδιωτικής εργοδοσίας που μέχρι και το 2008 ήταν στα χέρια της βιομηχανίας (η οποία και δεν έχανε την ευκαιρία να προβάλλει και την εργοδοτική της αξία στην κοινωνία).

Μέγας εργοδότης λοιπόν, σε ποσοστό 86%, η ελληνική βιοτεχνία μαζί με τη μικρή επιχείρηση τουρισμού, εμπορίου υπηρεσιών που προσφέρουν κάποια δουλειά της προκοπής σε 350.000, άντε 400.000 επιχειρήσεις.

Το φορολογικό ξετίναγμα στις 800.000 μεσαίες, μικρές και ατομικές επιχειρήσεις που άφησε σε κατάστασης βιωσιμότητας (σύμφωνα με τα κριτήρια του λεγόμενου νέου παραγωγικού μοντέλου) μόνο τις 300.000, το επιβεβαίωσαν οι δυνάμεις της αριστεράς και της προόδου..., όταν έχασαν την κυβέρνηση το 2019 και (εξ ανάγκης) ζήτησαν συγγνώμη για την κακοποίηση που τους προκάλεσαν. 

Μετά τη δεδομένη λοιπόν ομολογία της προηγούμενης, αριστερής κυβέρνησης, για τον τυφώνα που έφερε η πολιτική της για τους μικρομεσαίους, συν την ομολογία της σημερινής (αυτό δείχνουν τα 40 δισ. επιχειρηματικά "χαρτζιλίκια", 2020-2021,) παραμονής του ίδιου τυφώνα, λόγω πανδημίας, είναι ώρα τώρα (ακόμη και στο όνομα του νέου παραγωγικού μοντέλου) για κριτήρια βιωσιμότητας (προέκυψαν στις συζητήσει ) που θα καλύπτουν δανεισμό μόνο 160.000 από τις 300.000!!! Μήπως να ξανασκεφτούμε λίγο ότι οι μικρομεσαίοι απασχολούν σχεδόν το σύνολο, των ιδιωτών στην αγορά εργασίας; 

george.kraloglou@capital.gr 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου