Ζητούνται «Αντιφρονούντες»

του Laurène Jacquerez - Μετάφραση: Ευάγγελος Δ. Νιάνιος

[Η πρώτοι Αντιφρονούντες έκαναν ήδη την παρουσία τους στην Ελλάδα: άνθρωποι που αρνούνται να εμβολιαστούν και οι οποίοι, λόγω του υγειονομικού δεσποτισμού του πρωθυπουργού,  κινδυνεύουν να στερηθούν και το ψωμί τους. Έχουμε την ελπίδα ότι, όταν απομακρυνθεί ο κορωνοϊός – η Σουηδία αποτελεί ελπιδοφόρο παράδειγμα – θα καταργηθούν και τα ανελεύθερα μέτρα. Αλλά σήμερα, στην Ευρώπη πλανάται το φάσμα ενός θεσμικού πλέον δεσποτισμού με πρόσχημα την υπεράσπιση των ευρωπαϊκών αξιών: τουτέστιν την προώθηση της ομοφυλοφιλίας στα παιδιά μέσω της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. Ευρωπαϊκή αξία, αν καταλάβαμε καλά, η ομοφυλοφιλία!!! 

Η Ουγγαρία καλείται ήδη να απολογηθεί στα όργανα της ΕΕ γιατί θέλησε να προστατέψει τους νέους της από τις

διαστροφές και η κυβέρνησή μας εισάγει, σε όλη την κλίμακα της εκπαίδευσης το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής. Ουσιαστικά αποτελεί επίθεση της «προοδευτικής» Ευρώπης στις χριστιανικές αξίες. (Για μια μικρή «γεύση» του μαθήματος: Δύο Γαλλίδες ψυχολόγοι χαρακτήρισαν τα μαθήματα σεξουαλικής εκπαίδευσης, που μετέδιδε η Εκπαιδευτική Τηλεόραση στη Γαλλία κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού των κατοίκων: ΠΟΡΝΟΠΑΝΔΗΜΙΑ! βλ https://www.lefigaro.fr/vox/societe/le-programme-d-education-sexuelle-de-france-televisions-expose-nos-enfants-a-des-contenus-pornographiques-20210511).

Τώρα είναι η ώρα για Αντιφρονούντες, κατά το παράδειγμα του Αγίου Λουκά του ιατρού, του Σολτζενίτσιν και, παλιότερα, των Νεομαρτύρων. Αλλά γι’ αυτό χρειάζεται να κλείσουμε την Τηλεόραση και να πιάσουμε στα χέρια μας τον Συναξαριστή. Ε.Δ.Ν.]

Ο Rod Dreher βλέπει να ανασυστήνεται στη Δύση η κομουνιστική δικτατορία της πρώην ΕΣΣΔ, εξαφανίζοντας κάθε χριστιανική κληρονομιά.

Ο Αμερικανός συγγραφέας Rod Dreher* καλεί τους πιστούς σήμερα να εμβαθύνουν την πνευματικότητά τους και να ξαναδιαβάσουν τα ιερά κείμενα για να καταλάβουν πώς και γιατί ο κόσμος της απεριόριστης προόδου, με την ομφαλοσκόπησή του, την αναζήτηση της ευτυχίας και την απόρριψη κάθε υπερβατικής αξίας και τάξης, είναι μια αντίπαλη θρησκεία του αυθεντικού χριστιανισμού. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αυτό το έργο, μια συντομογραφία προβληματισμού σχετικά με την αντίσταση, είναι για να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο για την καταπολέμηση του ψεύδους και της καταστροφής. Όπως γνωρίζουμε, οι αντιφρονούντες των μαρτυρικών κοινωνιών, με ένα διαγραμμένο παρελθόν και ένα αβέβαιο αύριο, διατρέχουν τον κίνδυνο να βιώσουν μια καταστροφική μοίρα, όπως υπενθυμίζεται από αυτό το διαχρονικό τραγούδι με καυστικό τόνο, υπογεγραμμένο από τον Guy Béart:

«Ο πρώτος που μιλάει θυσιάζεται πάντοτε

Πρώτα τον σκοτώνουν και μετά συνηθίζουν

Του κόβουν τη γλώσσα, τον λένε τρελό για δέσιμο

Ακολουθεί ο δεύτερος χωρίς κανένα πρόβλημα

Ο πρώτος που λέει την αλήθεια, πρέπει να εκτελεστεί. "

Δεν υπάρχουν ημίμετρα για το έγκλημα της σκέψης κατά τον Τζορτζ Όργουελ! Και ας μην τρέμετε τα δικαστήρια: η ενοχή του κατηγορουμένου είναι βέβαιη και αμετάκλητη! Όπως στις κοινές συνοπτικές πρακτικές της ΕΣΣΔ, αυτό το αθώο ρεφρέν του Γάλλου πλανόδιου ηθοποιού μεταμορφώθηκε  σε όργιο σφαγών Ορθόδοξων Χριστιανών. Κατά τρία τέταρτα χριστιανική στις αρχές του 20ού αιώνα, η χώρα είδε την εγκατάσταση μιας έντονα αντιθρησκευτικής κομμουνιστικής κυβέρνησης μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, η οποία, στο όνομα της δικαιοσύνης και της αλήθειας, έστειλε θάνατο 1 εκ. Χριστιανούς μεταξύ 1917 και 1939. Η καταστολή ήταν εξίσου καταστροφική στο αρχιτεκτονικό επίπεδο: από τις 30.000 Ορθόδοξες εκκλησίες, το 1940 δεν υπήρχαν ούτε 500. Το μπολσεβίκικο σχέδιο διάλυσης των εκκλησιαστικών θεσμών, αλλά και της θρησκευτικής διάστασης ως θεμελιώδους συστατικού της κοινωνίας και της κοινότητας, παρέμεινε, ακόμη και μετά το 1939, ένας από τους τελικούς στόχους της εξουσίας.

Όμως, παρά τις αιματηρές διώξεις, του μονοπωλίου του δημόσιου λόγου από την  προπαγάνδα που προσπαθούσε να αποκόψει τις μάζες από τον πραγματικό κόσμο και του αθεϊσμού ως της μόνης θρησκείας, βασανισμένοι με αταλάντευτη πίστη, όπως ο Alexander Ogorodnikov στη Ρωσία, ο Silvo Krčméry στην Τσεχοσλοβακία, ο Jerzy Popiełuszko στην Πολωνία και ο Richard Wurmbrand στη Ρουμανία, συνέβαλαν ηρωικά στη διατήρηση της πολιτιστικής και θρησκευτικής κληρονομιάς, αλλά και στην προώθηση της μεγάλης λαϊκής ορμής που έφερε το τέλος του κομμουνισμού. 

Η διαδήλωση με τα αναμμένα κεριά στη Σλοβακία τον Μάρτιο του 1988 είναι το τέλειο παράδειγμα: οργανωμένη από τους αρχηγούς της υπόγειας εκκλησίας, προκάλεσε την Βελούδινη Επανάσταση η οποία απελευθέρωσε τη χώρα από τη σοβιετική κυριαρχία ένα χρόνο αργότερα.

 

Ο Rod Dreher καλεί τους χριστιανούς «να αντισταθούν στο ψέμα και να ζήσουν ως αντιφρονούντες» αίροντες το Σταυτό τους.

Εάν ο κομμουνισμός εξαφανίστηκε με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, ο Ροντ Ντρέιρ, ο οποίος αφηγείται τις εμπειρίες αυτών των σοβιετικών αντιφρονούντων, μας προειδοποιεί για την ύπουλη άνοδο ενός πολιτικο-οικονομικού καθεστώτος που μοιάζει με το σοβιετικό δικτατορικό σύστημα. 

«Η διαρκής πλειοδοσία μετατρέπει την ανησυχία των θυμάτων σε μια ολοκληρωτική διαταγή, μια μόνιμη έρευνα», προειδοποίησε ο Ρενέ Ζιράρ στις αρχές του 21ου αιώνα, ενώ οι προοδευτικές φωνές  καλούσαν στο γκρέμισμα έναν προς έναν των πυλώνων της παραδοσιακής κοινωνίας, στον έλεγχο όλων των πτυχών της, συμπεριλαμβανομένου του ορισμού της πραγματικότητας. Απορρίπτοντας οποιαδήποτε υπερβατική και δεσμευτική τάξη, είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί το δόγμα του ξύπνημα είναι αντιχριστιανικό στην ουσία.

 Οι αξίες, το καθήκον, η αίσθηση της θυσίας, είναι όλες οι καταπιέσεις που πρέπει να απορριφθούν στο όνομα της ιεράς εγωιστικής ευχαρίστησης. Προσθέτοντας σε αυτά έναν αρμαθό προοδευτικών διατάξεων, η υγειονομική επίστρωση - σε συνδυασμό με τον νόμο βιοηθικής - με τρόπο που να στερεί από τη ζωή την αληθινή της ουσία, ακριβώς γι’ αυτό σήμερα πρέπει να αγωνιστούμε κατά του δικαιώματος στο κακό, όπως ο Ιωάννης ο Αγριος** από τον Θαυμάσιο καινούριο κόσμο του Aldous Huxley. Αλλά το να αρνηθούμε να υποφέρουμε, να κακοπάθουμε ή να πεθάνουμε δεν σημαίνει μόνο ότι ξεχνάμε την ανθρώπινη φύση μας αλλά και την αξία της ζωής. Αντίθετα, ο φόβος παραλύει και οδηγεί πολλούς ανθρώπους σε υποταγή. Η παράδοση στο φόβο σημαίνει εκούσια εγκατάλειψη της αλήθειας. Η αλήθεια αντικείμενο αντίστασης στην πίστη και στη χριστιανοσύνη.

Σε αυτή την αναφορά ο Rod Dreher αφιερώνει το βιβλίο του. Εξηγεί ότι αυτό που διδάσκει η χριστιανική θρησκεία δεν είναι να υποφέρουμε για να υποφέρουμε, αλλά να πάρουμε το δρόμο του θάρρους και όχι της δειλίας και της υποταγής. Σε αυτό το σημείο η θρησκεία αποτελεί προπύργιο ενάντια στην ολοκληρωτική ιδεολογία που φέρουν οι νέοι «αφυπνισμένοι» καθοδηγητές. Είναι να αντισταθούμε στην περιρρέουσα παρακμή αλλά και στον διεστραμμένο Χριστιανισμό, - εκεί κατάντησε ο  «Χριστιανισμός χωρίς δάκρια» για τον οποίο μίλησε ο Huxley -, δηλαδή μια επιφανειακή αίρεση που αποβλέπει στην προσωπική ευημερία και την απελευθέρωση από ατομικές ανησυχίες.

Επιπλέον, σήμερα αυτό που προέχει, δεν είναι τόσο η νίκη στη μάχη των ιδεών όσο η διατήρηση του κινδυνεύοντος με εξαφάνιση πολιτισμού μας. Η πίστη και η πρακτική της θρησκείας θα σπείρουν τους σπόρους της ανανέωσης και θα μας θυμίσουν ποιοι είμαστε και από πού ήρθαμε.

 Όπως γράφει ο Rod Dreher, «Η μνήμη, είτε ιστορική είτε άλλη, είναι ένα όπλο της νόμιμης πολιτιστικής άμυνας. Η ιστορία δεν είναι μόνο αυτό που μπορούμε να διαβάσουμε σε εγχειρίδια. Βρίσκεται επίσης στις ιστορίες που λέμε μεταξύ μας για το ποιοι είμασταν και ποιοι είμαστε. Βρίσκεται στη γλώσσα που χρησιμοποιούμε, στο τι παρασκευάζουμε, στις τελετές που σεβόμαστε." Το να θυμάσαι για να ζεις, να ζεις για να θυμάσαι, ως οικογένεια, σύμφωνα με τις παραδόσεις και την ιερή και κοσμική ιστορία μας, όλα αυτά αποτελούν μια εξαιρετικά ισχυρή κόλλα και μια πράξη αντίστασης στη σκέψη ότι το παρελθόν δεν έχει σημασία. 

Η κομμουνιστική δικτατορία της πρώην ΕΣΣΔ κατάφερε, φαινομενικά, να καταστρέψει τις λαϊκές πνευματικές και πολιτιστικές παραδόσεις. Αλλά η σαρκική και ζωική αίσθηση συμμετοχής σε μια οικογένεια, μια κοινότητα, σ’ ένα λαό δεν πεθαίνει ποτέ, εφόσον υπάρχουν δύο γνήσια πλάσματα που μπορούν να την αναπαραγάγουν. Η συλλογική μνήμη, η αναγνώριση της κοινότητας, οι ρίζες είναι επομένως ένα εκλεκτό όπλο ενάντια στη δικτατορία της εξαφάνισης. 

Ο Rod Dreher μας δείχνει ότι η άρνηση του ψεύδους είναι δυνατή χάρη σ’ αυτές τις εστίες αντίστασης τις εδραιωμένες στην πραγματικότητα: την οικογένεια και τη θρησκεία. Η εκμάθηση, η διδασκαλία και η ενσάρκωση αυτής της πίστης είναι κάτι περισσότερο από μια αντικειμενική πραγματικότητα, είναι η προϋπόθεση για την επιβίωση της ανθρώπινης κληρονομιάς.

* Ο Rod Dreher (γεν. 1967) σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Λουϊζιάνας και ορθόδοξος το θρήσκευμα. Είναι Αμερικανός δημοσιογράφος και συγγραφέας και εκδότης του l'American Conservative.

** Οι Αγριοι είναι απομονωμένοι ως οπαδοί των παλιών αρχών και απροσάρμοστοι στον Θαυμαστό Καινούριο Κόσμο. Εντύπωση προκαλεί ότι επικεφαλής αυτής της παγκόσμιας δικτατορίας είναι μουσουλμάνος ονόματι Μουσταφά Moντ και πολλοί υποστηρίζουν ότι πρότυπο του συγγραφέα ήταν ο σφαγέας των χριστιανών Μουσταφά Κεμάλ!

 

Πηγή: https://www.polemia.com/la-religion-chretienne-un-contre-pouvoir-puissant-face-au-totalitarisme-progressiste/