Εορτάζοντες την 16ην του μηνός Ιουλίου

"στον Αθηνογένη οφείλουμε το γνωστό κατανυκτικό εσπερινό ύμνο, “Φως ίλαρόν αγίας δόξης..."

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΘΗΝΟΓΕΝΗΣ, επίσκοπος Πηδαχθόης, και οι ΔΕΚΑ ΜΑΘΗΤΕΣ του: ΡΙΓΙΝΟΣ, ΜΑΞΙΜΙΝΟΣ, ΠΑΤΡΟΦΙΛΟΣ, [ΑΘΗΝΟΓΕΝΗΣ, ΑΝΤΙΟΧΟΣ], ΑΜΜΩΝ, ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΣ, ΚΛΕΟΝΙΚΟΣ, ΠΕΤΡΟΣ και ΗΣΥΧΙΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΦΑΥΣΤΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΙΟΧΟΣ, αδελφός του Αγίου Πλάτωνα, και ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ, ο δήμιος

ΟΙ ΑΓΙΟ115.000 ΜΑΡΤΥΡΕΣ, οι εν Πισιδία

ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΘΗΝΟΓΕΝΗΣ

ΜΝΗΜΗ Δ’ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ εν Χαλκηδόνι (451) και των 630 ΠΑΤΕΡΩΝ αυτή

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ και ΕΥΞΙΘΙΟΣ (ή ΕΥΔΟΞΙΟΣ), Επίσκοπος Θεσσαλονίκης

Αναλυτικά

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΘΗΝΟΓΕΝΗΣ, επίσκοπος Πηδαχθόης, και οι ΔΕΚΑ ΜΑΘΗΤΕΣ του: ΡΙΓΙΝΟΣ, ΜΑΞΙΜΙΝΟΣ, ΠΑΤΡΟΦΙΛΟΣ, [ΑΘΗΝΟΓΕΝΗΣ, ΑΝΤΙΟΧΟΣ], ΑΜΜΩΝ, ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΣ, ΚΛΕΟΝΙΚΟΣ, ΠΕΤΡΟΣ και ΗΣΥΧΙΟΣ
Πατρίδα του ήταν η Σεβάστεια της Καππαδοκίας. Η μόρφωσή του, η θερμή πίστη του, καθώς και η γενναία φιλανθρωπική του δράση, τον ανέδειξαν επίσκοπο Πηδαχθόης. Σαν επίσκοπος, ήταν φωτεινό πνευματικό λυχνάρι για το ποίμνιό του. Μάλιστα, τόσο πολύ ήθελε να συνεχιστεί το έργο του Ευαγγελίου, ώστε με ιδιαίτερη φροντίδα κατάρτισε ικανότατους βοηθούς του. Όμως, όταν έγινε ο διωγμός επί Διοκλητιανού, ο Αθηνογένης με δέκα μαθητές του συνελήφθη από τον ηγεμόνα Φηλίμαρχο, και αφού όλοι ομολόγησαν τον Χριστό, αποκεφαλίσθηκαν. 

Αξίζει να αναφέρουμε ότι στον Αθηνογένη οφείλουμε το γνωστό κατανυκτικό εσπερινό ύμνο, “Φως ίλαρόν αγίας δόξης, αθανάτου Πατρός, ουρανίου, αγίου, μάκαρος, Ιησού Χριστέ, έλθόντες επί την ηλίου δύσιν, ιδόντες φως έσπερινόν, ύμνοϋμεν Πατέρα Υίόν και Άγιον Πνεύμα, Θεόν. Αξιον σε εν πάσι καιροίς ύμνείσθαι φωναίς αϊσίαις, Υιέ Θεού, ζωήν ό διδούς διό ό κόσμος σε δοξάζει”. 

Που σημαίνει: Ιησού Χριστέ, συ που είσαι το χαρούμενο φως του Αθανάτου, Ουρανίου, Άγιου και μακαρίου Πατρός, αφού φθάσαμε στη δύση του ήλιου και είδαμε το εσπερινό φως, υμνούμε τον Πατέρα, τον Υιόν και το Άγιο Πνεύμα, δηλαδή τον Τριαδικό Θεό. Είναι άξιο να σε υμνούμε σε κάθε ώρα με μελωδικές φωνές, Υιέ του Θεού, εσύ που δίνεις ζωή. Γι’ αυτό ο κόσμος σε δοξάζει.

Απολυτίκιο. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.
Χρίσμα ανιόν, είσδεδεγμένος, Μάρτυς ένθεος, του Λόγου ώφθης, Άθηνόγενες άθλήσας στερρότατα, και ως θυσίαν αυτώ προσενήνοχας των φοιτητών σου δεκάδα την πάνσεπτον μεθ’ ων πρέσβευε, δοθήναι τοις σε γεραίρουσι, πταισμάτων ίλασμόν και μέγα έλεος.

Ο ΑΓΙΟΣ ΦΑΥΣΤΟΣ
Έζησε στα χρόνια του άλλου άγριου διώκτη των χριστιανών, του αυτοκράτορα Δεκίου (249-251). Μέσα σε σκληρούς διωγμούς, δημεύσεις, εξορίες, φυλακίσεις και μαρτυρικούς θανάτους, ο Φαϋστος, ψυχή τολμηρή και γενναία, παρουσιάστηκε κηρύττοντας τον Χριστό. Οι διώκτες τον συνέλαβαν και τον καταδίκασαν σε σταύρωση. Τη φρικτή αυτή τιμωρία υπέμεινε με αξιοθαύμαστη καρτερία. Το μαρτύριό του κράτησε πέντε μέρες, μετά ευλογώντας και ευχαριστώντας το Θεό, παρέδωσε το πνεύμα του.

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΙΟΧΟΣ, αδελφός του Αγίου Πλάτωνα, και ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ, ο δήμιος

Καταγόταν από την Σεβάστεια της Καππαδοκίας και ήταν γιατρός. Πήγαινε από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό και γιάτρευε τους ασθενείς όχι μόνο κατά το σώμα αλλά και κατά τη ψυχή. Τον συνέλαβε ο ηγεμόνας Αδριανός και τον υπέβαλε σε μια σειρά φρικτών βασανιστηρίων. Τον κρέμασε επάνω σ’ ένα ξύλο και του ξέσχισε τα πλευρά, κατόπιν τον άφησε μέσα στη φωτιά, έπειτα τον έριξε μέσα σ’ ένα καζάνι με βραστό λάδι και στη συνέχεια τον άφησε τροφή στ’ άγρια θηρία. Απ’ όλα αυτά όμως, ο Αντίοχος, με τη θεία χάρη βγήκε αβλαβής και όχι μόνο. Με την προσευχή του συνέτριψε τα είδωλα και έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου δια αποκεφαλισμού. Ο δήμιος όμως, Κυριάκος, που τον αποκεφάλισε, είδε να τρέχει από το λαιμό του αντί για αίμα, γάλα. Τότε και αυτός με θάρρος ομολόγησε τον Χριστό και αποκεφαλίστηκε επί τόπου.

olympia.gr