Επιστροφή και σε μια παράδοξη κανονικότητα...

Του Κώστα Στούπα 

Την εβδομάδα που πέρασε η Fitch αναβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας σε ΒΒ από ΒΒ- και αυτό αναμφίβολα αποτελεί μια ιδιαίτερα θετική εξέλιξη. 

Η Fitch διατηρεί θετικές τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, ενώ επισημαίνει πως η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους συνεχίζει να βελτιώνεται, υποστηριζόμενη από το
σταθερό πολιτικό πλαίσιο, τη διατηρήσιμη αύξηση του ΑΕΠ και το ιστορικό δημοσιονομικής υπεραπόδοσης σε σχέση με τους στόχους. 

Αναφορικά με τους στόχους των πλεονασμάτων, ο οίκος εμφανίζεται βέβαιος ότι θα υπάρξει συμφωνία με τους θεσμούς. 

Όλα αυτά αποτελούν αναμφίβολα  θετικές εξελίξεις υπό την προϋπόθεση πως λαμβάνουν χώρα σε ένα παράδοξο διεθνές περιβάλλον αρνητικών επιτοκίων… όπου πάνω από 10 τρισ. ομόλογα στις διεθνείς αγορές διαπραγματεύονται με αρνητικά επιτόκια… 

Στην πραγματικότητα αρνητικά πραγματικά επιτόκια σημαίνει πως όσο μεγαλύτερο χρέος έχει κάποιος τόσο περισσότερο κερδίζει, ενώ θα έπρεπε να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.

Αν κερδίζει ο δανειζόμενος και όχι ο δανειστής από μια οικονομική συναλλαγή γιατί ο τελευταίος να ρισκάρει να δανείζει το κεφάλαιό του και να μην τρέχει να δανειστεί κι ο ίδιος;

Οι παραλογισμοί όμως δεν συμβαίνουν μόνο στο διεθνές οικονομικό σύστημα.

Την εβδομάδα που πέρασε το αρμόδιο Υπουργείο έδωσε στη δημόσια διαβούλευση το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο. 

 Κατά το ρεπορτάζ τα κύρια σημεία του νομοσχεδίου περιλαμβάνονται στις παρακάτω παραγράφους: "Στα κύρια σημεία του το νομοσχέδιο φέρνει αυξήσεις σε κύριες και επικουρικές συντάξεις αναδρομικά από τον Οκτώβριο του 2019, ένα νέο σύστημα ελεύθερης επιλογής εισφορών για τους επαγγελματίες και τους αγρότες από τον τρέχοντα μήνα, αλλά και  μείωση εισφορών των μισθωτών κατά 0,9% τον ερχόμενο Ιούνιο…"

Όπως μάλιστα τόνισε ο ίδιος ο κ. Βρούτσης περί το 1 εκατ. συνταξιούχοι θα λάβουν αύξηση έως 252 ευρώ τον μήνα. 

Με απλά λόγια προβλέπεται μείωση των εισφορών και αύξηση των συντάξεων.

 Τούτο μοιάζει παράδοξο από οικονομική και λογιστική σκοπιά επίσης.

Διάγουμε μια περίεργη εποχή με τις οικονομίες και τις αγορές να παρουσιάζουν μια εικόνα σαν να βαδίζουν στην επιφάνεια του νερού. Πριν συμβεί αυτό το "θαύμα" αν κάποιος ρωτούσε αν κάτι τέτοιο είναι εφικτό θα τον περνούσαν όλοι για τρελό...

Καθώς όμως συμβαίνει επί αρκετά συναπτά έτη όλοι πλέον είναι πεπεισμένοι πως αυτή είναι η νέα πραγματικότητα (νέα νομισματική θεωρία). 

Επιδείξεις περιπάτου στα κύματα χωρίς βύθιση για τους ανθρώπους που σκέφτονται λογικά είναι οφθαλμαπάτες. 

Αν ρωτήσετε κάποιον "ταχυδακτυλουργό" πως κάνει τα "μαγικά" του θα σας εξηγήσει πως το μυστικό βρίσκεται στην απόσπαση της προσοχής του θεατή...

Η οικονομία είναι μια δραστηριότητα η οποία εξαρτάται κυρίως από τη συμπεριφορά του πλήθους. Αν το πλήθος πιστεύει πως κάποιος μπορεί να περπατά στο νερό χωρίς να βουλιάζει, αυτό θα συμβαίνει μέχρι αυτό να κοιτάξει κάτω τη ρευστή μάζα και να καταλάβει πως βρίσκεται στο κενό...

Τότε ακολουθεί ο πανικός ενώ ο "περιπατητής" έχει προχωρήσει ήδη στα βαθιά..

kostas.stoupas@capital.gr