Νουθεσίες προς λαϊκούς (Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης) |
«Ευχόμεθα
και δεόμεθα, πάντοτε να βάζη ο Θεός το χέρι Του και στην Εκκλησία μας
και στο κράτος και στον κόσμο, διότι οι μέρες είναι πολύ πονηρές και
πολύ δύσκολα χρόνια. Ας φωτίζη ο Θεός όλον τον κόσμο.
Ευτυχώς υπάρχουν
και καλοί Χριστιανοί.
Αν (παλαιά) υπήρχαν οι δέκα, δεν θα καταστρέφονταν
τα Σόδομα και τα Γόμορρα, οι πόλεις,
αλλά δεν υπήρχαν.
Ε! τώρα υπάρχουν
εδώ πολλοί Χριστιανοί πιστοί, ευλαβείς, κοντά στον Θεό …
Βλέπω
καθημερινώς πλήθη λαού περνάνε από το Μοναστήρι. Την περασμένη βδομάδα
είχαν περάση επτά πούλμαν.
Πολύς κόσμος, ο κάθε άνθρωπος είχε τον σταυρό
του, άλλος είχε καρδιά, άλλος είχε τον καρκίνο, άλλος είχε το χέρι του,
άλλος είχε το πόδι του, άλλος είχε, με συγχωρείτε, το κεφάλι του,
πολλές αρρώστιες στον κόσμο, πάρα πολλές αρρώστιες αλλά με την βοήθεια
του Θεού, με την προσευχή μας θα τις περάσουμε με πολλή υπομονή.
Και
όταν βλέπουμε τόσα και τόσα θαύματα που κάνει ο Θεός, πρέπει να
πλησιάζουμε περισσότερο κοντά στον Θεό.
Εγώ που ζω μέχρι σήμερα, είμαι
ζωντανός από τους Αγίους, διότι οι Άγιοι έχουν παρρησία στον Θεό,
πρεσβεύουν όπως ο άγιος Δαυΐδ, ο άγιος Ιωάννης ο Ρώσσος, όλοι οι Άγιοι
της Εκκλησίας μας.
Τους τιμούμε, τους ευλαβούμεθα, γι’ αυτό ήρθατε σ’
αυτόν τον άγιο προορισμό και με την θεία Λειτουργία που κάνουμε, τιμούμε
τον Θεό και τους Αγίους. Μου έλεγε ένας ιερομόναχος, ένας ευλαβέστατος
Γέροντας: «Πάτερ, λέει, όταν τελήται θεία Λειτουργία σ’ έναν τόπο, όλος ο
κόσμος εδώ αγιάζεται, όλη η περιφέρεια αγιάζεται από την θεία
Λειτουργία»».
«Προ
ημερών με πήρε μια γυναίκα από την Αθήνα τηλέφωνο και μου λέει: «Πάτερ
μου, μου πονεί η μέση μου, δεν ξέρω αν είναι από τον πονηρό ή από τον
Θεό». Της λέω: «Τέκνο μου, τώρα είτε του πονηρού είναι, είτε ο Θεός
επιτρέπει, να κάνης υπομονή όπως ο Ιώβ. Είδες ο Ιώβ τι υπόμεινε;
Ε!
παιδί μου, κοίταξε. Όσο άρρωστος και να είναι κανείς, με συγχωρείτε, και
να νευριάσης και να πης ωχ! τι έπαθα, μα γιατί παίρνω τα φάρμακα και θα
πάω να σκοτωθώ, τίποτα δεν κάνεις, χειρότερα γίνεσαι…».
Με την ηρεμία,
με την πραότητα, με την προσευχή ιδιαιτέρως, θα σε βοηθήση η χάρις του
Θεού».
Από το βιβλίο: Ο Γέρων Ιάκωβος. Διηγήσεις-Νουθεσίες-Μαρτυρίες. Έκδοση «Ενωμένη Ρωμηοσύνη»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου