Μάλιστα. Ένα νέο κορίτσι απ' τα Χανιά καταφέρνει το στόχο του και θα κάνει πραγματικότητα τ' όνειρό του και την ίδια στιγμή όλοι οι υπόλοιποι «μαλώνουμε» διαδικτυακώς για το αν πρέπει να γίνει μια εγκλωβισμένη γιατρός με σταθερή δουλειά ή μια ευτυχισμένη και δημιουργική αισθητικός.
Αποφάσισα να τη βρω για να μάθω πώς σκέφτεται εκείνη και διαβάζοντας τις
απαντήσεις της σκέφτομαι πόσο γενναίο και αναζωογονητικό είναι ν' ακούς πάντα το ένστικτό σου.
Κατ' αρχάς συγχαρητήρια για την εντυπωσιακή επίδοσή σου! Θα ήθελα να μου περιγράψεις αυτή τη χρονιά προετοιμασίας για τις Πανελλήνιες.
Η φετινή χρονιά ήταν αρκετά δύσκολη. Για να πετύχει κάποιος στις πανελλαδικές χρειάζεται αρκετή προσπάθεια και επιμονή. Στη δική μου περίπτωση δεν απαιτούνταν υπερβολικές ώρες διαβάσματος (περίπου 2 ώρες ήταν το καθημερινό διάβασμα εκτός απ' τις ημέρες που έπρεπε να κάνω επανάληψη, οπότε και χρειαζόμουν παραπάνω ώρες). Το πρόγραμμα είναι αναγκαίο, όμως δυστυχώς δεν αρκεί μόνο αυτό. Μέσα στη χρονιά, πολλές φορές απογοητεύτηκα και ένιωθα το άγχος να με κυριεύει και νομίζω ότι η διαχείριση τους άγχους και της πίεσης είναι απ' τις δυσκολότερες καταστάσεις που αντιμετωπίζουν οι μαθητές. Σε τέτοιες καταστάσεις, χρειάζεται πείσμα, ενώ η υποστήριξη των κοντινών μας ανθρώπων είναι αναγκαία.
Μίλησε μου για τη διαδικασία και το σύστημα των Πανελληνίων. Παραμένει μια ψυχοφθόρα διαδικασία όσο τη θυμάμαι απ' τη δική μου εμπειρία; Ποιο ήταν το άγχος των συμμαθητών σου;
Οι πανελλαδικές παραμένουν μια ψυχοφθόρα διαδικασία η οποία κατά κάποιον τρόπο σε στιγματίζει. Οι περισσότεροι απ' τους συμμαθητές μου είχαν αποφασίσει πως δεν ήθελαν να δώσουν εξετάσεις οπότε ήταν αρκετά χαλαροί και το κλίμα στην τάξη ευχάριστο. Απ' ό,τι έβλεπα, όμως, απ' τους φίλους μου, οι οποίοι βρίσκονταν στην ίδια διαδικασία, ήταν εξαιρετικά αγχωμένοι. Είχαν γίνει περισσότερο ευέξαπτοι και υπήρχε ένα κλίμα έντασης. Απ' τα κύρια θέματα συζήτησης ήταν πάντα οι πανελλαδικές και ο φόβος που είχαμε για να μην χαραμιστεί στο τέλος όλη αυτή η προσπάθεια.
Όταν βγήκαν τα μόρια, 19.065 συγκεκριμένα, ποια ήταν η αιφνίδια σκέψη και σε ποιον άνθρωπο το ανακοίνωσες πρώτα;
Όταν είδα τα αποτελέσματα ένιωσα πως δικαιώθηκα και ο πρώτος άνθρωπος που μίλησα ήταν η μητέρα μου, η οποία συγκεκριμένα άρχισε να κλαίει απ' τη χαρά της.
Διάβασα στο ρεπορτάζ του zarpanews.gr ότι η υποδιευθύντρια του σχολείου, αλλά και οι καθηγητές «τραβούσαν τα μαλλιά τους» γιατί δε δήλωσες πρώτη την Ιατρική Σχολή (στην οποία περνούσες) αλλά το Τμήμα Αισθητικής και Κοσμητολογίας. Ισχύει; Προσπάθησαν όντως να σε μεταπείσουν;
Οι καθηγητές μου δεν προσπάθησαν σε καμία περίπτωση να με μεταπείσουν. Μου είπαν απλά να το σκεφτώ καλά πριν πάρω την απόφαση μου. Ήταν δίπλα μου σ' όλο αυτό και δεν θεωρώ σε καμία περίπτωση πως «τραβούσαν τα μαλλιά τους» όπως γράφτηκε...
Γονείς, συγγενείς και φίλοι πώς αντέδρασαν αρχικά στην εντυπωσιακή επίδοση και μετά στην απόφασή σου να μην διαλέξεις μια «πρωτοκλασάτη», όπως λέμε, Σχολή;
Οι γονείς μου εντυπωσιάστηκαν με τη βαθμολογία μου καθώς δεν περίμεναν να είναι τόσο υψηλή. Η μητέρα μου ήταν πολύ θετική στην απόφαση που πήρα και με υποστήριξε. Αντίθετα, ο πατέρας μου ήταν αρκετά αρνητικός, καθώς θεωρούσε πως μία άλλη σχολή (όχι απαραίτητα η Ιατρική) θα μου προσέφερε ένα καλύτερο μέλλον. Οι φίλοι μου εντυπωσιάστηκαν επίσης με την επίδοσή μου, όμως πίστευαν πως αυτό που μου ταιριάζει και πρέπει ν' ακολουθήσω είναι η Αισθητική οπότε δεν τους έκανε εντύπωση η τελική μου απόφαση.
Μίλησε μου για την απόφαση ν' ακολουθήσεις το όνειρό σου και να σπουδάσεις αυτό που θέλεις. Είναι λιγάκι αμήχανο να πρέπει ν' «απολογείσαι» κάπως γι' αυτό;
Από σχετικά μικρή ηλικία ήξερα τι ήθελα ν' ακολουθήσω. Μ' ευχαριστούσε και μ' ευχαριστεί να κάνω τους ανθρώπους γύρω μου πιο όμορφους. Όταν περιποιείσαι κάποιον, εκτός απ' το γεγονός ότι τον κάνεις ομορφότερο, τον κάνεις και πιο χαρούμενο. Πιστεύω πως αυτό ήταν που με τράβηξε στην Αισθητική. Έγραψα τόσο υψηλή βαθμολογία γιατί ήθελα να δω μέχρι πού μπορώ να φτάσω. Ναι, είναι κάπως άβολο και ίσως υποτιμητικό να πρέπει ν' απολογούμαι για τη Σχολή που επέλεξα.
Πέρασε καθόλου απ' το μυαλό σου ν' ακούσεις τον κοινωνικό σου περίγυρο και να μην ακολουθήσεις το ένστικτό σου;
Έχω πίστη στις επιλογές μου, γι' αυτό και δεν επηρεάζομαι ιδιαίτερα απ' τον κοινωνικό μου περίγυρο.
Διαβάζω στα σχόλια του κειμένου της HuffPost και αναμεταδίδω: «Μπράβο της που είναι συνειδητοποιημένη και θέλει να κάνει στη ζωή της αυτό που την αρέσει κι όχι αυτό που τις επιβάλουν οι βαθμοί της και η κοινωνική προκατάληψη». Πιστεύω πως είναι πάρα πολλοί που σε θαυμάζουν γι' αυτή σου την απόφαση. Ξέρεις, υπάρχουν πολλά άτομα που δεν ακολούθησαν ποτέ τ' όνειρό τους και εγκλωβίστηκαν σε μια δουλειά με κοινωνική καταξίωση.
Είναι τουλάχιστον λυπηρό να παίρνουμε αποφάσεις που καθορίζουν τη ζωή μας με γνώμονα τις απόψεις των άλλων και τις προκαταλήψεις που επικρατούν.
Στόχος μας πρέπει να είναι να κάνουμε κάτι που μας γεμίζει ψυχικά και όχι απαραίτητα κάτι που μας καθιστά κοινωνικά καταξιωμένους.
Τι θα σου λείψει περισσότερο απ' τα Χανιά; Τι αγαπάς περισσότερο στον τόπο σου;
Απ' τα Χανιά εκτός απ' την οικογένεια και τους φίλους μου, πιστεύω ότι θα μου λείψει το εύκρατο κλίμα, καθώς στη Θεσσαλονίκη απ' όσο ξέρω έχει αρκετό κρύο. Αυτό που αγαπώ περισσότερο στον τόπο μου είναι οι άνθρωποι που κατοικούν σ' αυτόν.
Ποια είναι τα πρώτα πράγματα που θέλεις να κάνεις με το που έρθεις Θεσσαλονίκη;
Θέλω να διακοσμήσω το σπίτι μου (επιτέλους δικό μου σπίτι!) και να βγω το βράδυ στο κέντρο.
Ποια είναι τα πιο τρελά όνειρά σου για το μέλλον;
Στο μέλλον θέλω να έχω τελειώσει τη σχολή μου και ν' ανοίξω το δικό μου κέντρο αισθητικής. Ένα απ' τα πιο τρελά μου όνειρα θα ήταν να εργάζομαι ως make up artist ειδικών εφέ στο Hollywood.
από publishitmaganzine.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου