Έχετε δει πολλούς χριστιανο-τζιχαντιστές να ανατινάζονται;

Μάκης Πολλάτος 18/08/2017

Δεν ξέρω αν πρόκειται γα πόλεμο θρησκειών. Δεν ξέρω αν είναι σύγκρουση πολιτισμών.

Αυτό όμως που είναι πασιφανές και δεν σηκώνει συζήτηση είναι ότι όλες οι τρομακτικές επιθέσεις εναντίον ανυποψίαστων ανθρώπων -που έβλεπαν μια συναυλία, έπιναν το ποτό τους, περπατούσαν αμέριμνοι στους δρόμους, συζητούσαν με τους αγαπημένους τους- έγιναν από φανατικούς μουσουλμάνους.

Γεγονός. Τα τρομοκρατικά χτυπήματα με βανάκια και φορτηγά σε Νίκαια, Βερολίνο, Στοκχόλμη, Λονδίνο και χθες στη Βαρκελώνη έγιναν από μουσουλμάνους που αυτοπροσδιορίζονται ως
τζιχαντιστές. 

Και προσέξτε: Είναι οι δράστες που προβάλλουν τη θρησκεία ως την ειδοποιό διαφορά μεταξύ των αρρωστημένων μυαλών τους και των γυναικόπαιδων που θέλουν να εξοντώσουν.

Τα περισσότερα -αν όχι όλα- χτυπήματα στις ευρωπαϊκές πόλεις έγιναν από μουσουλμάνους που είχαν διαβατήρια γαλλικά, βρετανικά, σουηδικά, βελγικά ή ισπανικά, που είχαν πάει σε ευρωπαϊκά σχολεία, αλλά κάποια στιγμή ριζοσπαστικοποιήθηκαν και αποφάσισαν ότι μισούν τον δυτικό τρόπο ζωής.

 Άρα ένα μεγάλο ερώτημα είναι γιατί κάποιοι μουσουλμάνοι -προφανώς όχι όλοι- δεν ενσωματώνονται στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, παρά το γεγονός ότι έρχονται μόνοι τους στην Ευρώπη για να ξεφύγουν από τη φτώχεια και να βελτιώσουν τη ζωή τους.

Τι συμβαίνει και κάποια στιγμή αποφασίζουν να σκοτώσουν τους αλλόθρησκους χριστιανούς;

 

Το εντυπωσιακό είναι ότι πλέον δεν χρειάζονται εκρηκτικά ή όπλα για να σκοτώσουν. Χρησιμοποιούν αυτοκίνητα και σαν τρελοί σαρώνουν τους ανυποψίαστους διαβάτες που τυχαίνει να βρεθούν στο δρόμο τους.

 Και πολύ φοβάμαι ότι όσα κάγκελα κι αν βάλεις στα πεζοδρόμια, όπως έκαναν οι Βρετανοί μετά την επίθεση στη γέφυρα Ουέστμινστερ, οι αποφασισμένοι να σκοτώσουν θα βρουν τρόπο. 

Πολλοί θα πουν ότι οι κοινωνίες μας πρέπει να παραμείνουν ανοικτές και ανεκτικές. Όμως για πόσο θα συγχωρούμε αθρώπους που χωρίς λόγο δολοφονούν επειδή δεν τους αρέσει το ευρωπαϊκό μοντέλο ζωής ή επειδή θεωρούν πόρνες τις γυναίκες που δεν φορούν μπούρκα;

 

Κάτι που τείνει να μας διαφύγει είναι ότι πολλοί φονταμενταλιστές-τζιχαντιστές βρίσκονται στα Βαλκάνια: Στο Κόσοβο, στη Βοσνία, στην Αλβανία. 

Και προτού μετακινηθούν στη Συρία για να εγκαθιδρύσουν το κράτος του... Λεβάντε, είχαν πολεμήσει σε άλλες χώρες.

 Πρόκειται για μεταφερόμενους μισθοφόρους σε κάποιο βαθμό. Και αυτοί που θέλουν να αποσταθεροποιήσουν συγκεκριμένες περιοχές χρησιμοποιούν τους «τζιχαντιστές» αξιοποιώντας τη μουσουλμανική θρησκεία για να κάνουν προσηλυτισμό υποψήφιων δολοφόνων. 

Με τα προσφυγικά ρεύματα και αφού το Ισλαμικό Κράτος ηττάται στη Συρία, πολλοί τζιχαντιστές ξαναγυρίζουν στην Ευρώπη, όχι για να βρουν δουλειά, ούτε για να αλλάξουν ζωή και να ενσωματωθούν, αλλά για να προετοιμάσουν το επόμενο μακελειό.

 

Πραγματικά, δεν ξέρω για πόσο ακόμη μπορούμε να χαμογελάμε, να τραγουδάμε χαρωπά «μια ωραία πεταλούδα» και να κάνουμε σαν να μην τρέχει τίποτα όταν άνθρωποι δολοφονούνται μέρα μεσημέρι σε εμπορικούς δρόμους. 

Και ναι, είναι και θέμα θρησκείας. 

Ο φόβος είναι ότι όσο ανεχόμαστε τέτοιου είδους αποτρόπαιες πράξεις που προκαλούν εκατόμβη θυμάτων, τόσο ενισχύουμε τις πιο ακραίες φωνές που θέλουν να κλείσουν την Ευρώπη σε όλους τους μουσουλμάνους, σε όλους τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. 

Και ο χρόνος λιγοστεύει για να βρούμε την χρυσή τομή μεταξύ του ανθρωπισμού, της ενσωμάτωσης των μεταναστών και του «σφραγίσματος» των συνόρων για τους κήρυκες του μίσους και τους τζιχαντιστές δολοφόνους. 

Όπως και να έχει όμως, ακόμη και οι πρόσφυγες που θέλουν να μείνουν στην Ευρώπη νομίζω ότι πρέπει να αποδείξουν πως δεν έφυγαν από τις πατρογονικές τους εστίες για να εισπράττουν επιδόματα και να κάθονται αλλά πρέπει να αρχίσουν να δουλεύουν, να προσφέρουν και να ενσωματώνονται στις ανοιχτές κοινωνίες μας. 

Και όσο για τους τζιχαντιστές, είναι απλό: Ο πολιτισμένος κόσμος πρέπει να τους αντιμετωπίσει και να τους εξαϋλώσει όπως έκανε με τους ναζί του Χίτλερ.

protothema.gr