Προβληματισμός επικρατεί μεταξύ των τραπεζιτών και των μετόχων των ελληνικών τραπεζών για τις αυξήσεις κεφαλαίου που θα γίνουν στα πλαίσια των ανακεφαλαιοποιήσεων

  Αγνωστο παραμένει τι κεφάλαια θα χρειασθεί να εισφερθούν, ποιοί θα κληθούν να συμμετάσχουν στις ΑΜΚ και με ποιούς όρους θα γίνουν οι ανακεφαλαιοποιήσεις.

Σε κάθε περίπτωση, από την έκβαση των αυξήσεων κεφαλαίων θα εξαρτηθεί το μέλλον του εγχώριου τραπεζικού συστήματος.

Θα κριθεί ειδικότερα πόσες και ποιες θα παραμείνουν σε ιδιωτικά χέρια, πόσες και ποιες θα καταστούν κρατικές, αν θα γίνει baill in –τουλάχιστον στους senior ομολογιούχους– κι αν θα  υπάρξουν συγχωνεύσεις, που αυτή την ώρα διαψεύδονται.

Τα σενάρια για τις ανακεφαλαιοποιήσεις είναι δύο  - το "αισιόδοξο" και το "κακό-απαισιόδοξο: ¨

Κατά πρώτο,  οι κεφαλαιακές ανάγκες που θα προκύψουν από τα
stress test δεν θα είναι πολύ μεγάλες -συνολικά δεν θα υπερβάινουν τα 8 δισ. Οι ΑΜΚ θα μπορούν λοιπόν να καλυφθούν κατά μεγάλο μέρος από ιδιώτες.
Αυτό το σενάριο υποστηρίζουν οι παλαιοί μέτοχοι, Έλληνες και ξένοι, που αφενός δεν θέλουν να δουν τις περιουσίες τους να εξαϋλώνονται και αφετέρου επιθυμούν να έχουν τη δυνατότητα να βρουν τα κεφάλαια που απαιτούνται από τη διεθνή αγορά.

Το κακό σενάριο

Το δεύτερο σενάριο, το οποίο υποστηρίζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, θέλει τα stress tests να "βγάζουν" μεγάλες κεφαλαιακές ανάγκες. Ντράγκι και Ρέγκλινγκ φέρονται να επιδιώκουν αυξήσεις κεφαλαίου άνω των 15 δισ., προκειμένου:
- οι τράπεζες να καταστούν απόλυτα υγιείς
- να τεθούν υπό έλεγχο οι διοικήσεις των τραπεζών, έστω κι αν αυτό προϋποθέτει την κρατικοποίησή τους. Και είναι προφανές ότι εάν οι επιδιώξεις των δύο Ευρωπαίων ισχυρών ευοδωθούν, τότε στην κυριολεξία θα ισχύσει στο τραπεζικό σύστημα η ρήση «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω».

Το λόμπινγκ των ξένων

Υπό το πρίσμα τούτο, Έλληνες και ξένοι παλαιοί μέτοχοι των τραπεζών προσπαθούν να ανασυνταχθούν και παράλληλα επιδιώκουν μέσα από λόμπινγκ να ανατρέψουν τις φερόμενες ως προθέσεις της ΕΚΤ και του ESM.
Έτσι, οι διεθνείς επενδυτές Γουάτσα και Ρος της Eurobank, ο Πόλσον, οι Καταριανοί μέτοχοι της Alpha καθώς και άλλοι πολλοί, Έλληνες και ξένοι, έχουν συνασπιστεί και ήδη μέσω ισχυρών κύκλων στη Φρανκφούρτη προσπαθούν να επηρεάσουν αποφάσεις. Γιατί έχουν αντιληφθεί ότι, με το αρνητικό σενάριο, το πιθανότερο είναι να έχουμε δύο τράπεζες ή αλλιώς τέσσερις, όπου οι τρεις εξ αυτών θα ελέγχονται όχι απλώς από ιδιώτες αλλά από «κομματάρχες τεχνοκράτες». Υπό αυτή την έννοια, το λόμπινγκ έχει πλέον μεγάλη σημασία και οι πληροφορίες λένε ότι ο πολύ γνωστός σε όλους μας στην Ελλάδα κ. Άκερμαν έχει πιάσει δουλειά.

Παρενέργειες

Η έκβαση των αυξήσεων κεφαλαίου των τραπεζών θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι πέραν των τραπεζών θα επηρεάσει και το εγχώριο επιχειρηματικό περιβάλλον.
Θα καθορίσει εν πολλοίς το τι θα γίνει με παλαιά και νέα επιχειρηματικά τζάκια, τι θα γίνει με τη διαπλοκή, την ολιγαρχία, το σύστημα. Και ακόμη ποιοι τομείς της επιχειρηματικής δραστηριότητας θα ανοίξουν, στους οποίους, βάσει των νέων συνθηκών στις τράπεζες, θα τοποθετηθούν επενδυτικά οι ξένοι.

απο το sofokleousin.gr