Για ποια κυβέρνηση συνεργασίας μιλάμε

Εντάξει, το παιχνίδι είναι ντέρμπυ, το λένε οι δημοσκοπήσεις, το λέει η λογική και δεν χρειάζεται καμία ιδιαίτερη ανάλυση. Αν για άλλη μία φορά διαψευστούν οι δημοσκοπήσεις και η λογική … κακό του κεφαλιού τους.
Το χειρότερο όμως είναι ότι ο Τσίπρας  και οι δικοί του με τα αλλοπρόσαλλα που ξεστομίζουν βάζουν πάλι σε δίλλημα τον κόσμο.
 Όχι τόσο εκείνους που επιμένουν να τον ξαναψηφίσουν για
διάφορους λόγους και κυρίως γιατί δεν κατάλαβαν τι έγινε το τελευταίο 7μηνο, αλλά και τους άλλους που αντιλήφθηκαν ότι της χώρας της ήλθε ο ουρανός σφοντύλι εξαιτίας της διακυβέρνησης  ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Αν.Ελ. 

Γιατί περί αυτού πρόκειται, κακά τα ψέματα και ας ζητάει ο Τσίπρας ξανά την ψήφο του κόσμου ως δήθεν εκπρόσωπος του «νέου», τρομάρα του.
Ο άσχετος που δεν ξέρει τι του γίνεται…

Το δίλημμα είναι αν πρέπει να έλθει πρώτο κόμμα ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για να είναι αναγκασμένος να μετέχει σε κυβέρνηση συνεργασίας και να μη το ρίξει πάλι στο καταστροφικό τσάμικο επιλέγοντας τη δυναμική αντιπολίτευση, ή όχι.
 Φυσικά, το θέμα δεν έχει τεθεί επίσημα από τον Τσίπρα και τους δικούς του, κάπου υπονοείται, κάπου όχι, αν επρόκειτο για κανονικούς πολιτικούς και ανθρώπους δεν θα υπήρχε αμφισβήτηση από τη στιγμή που έχουν υπογράψει το μνημόνιο και παραδεχθεί ταυτόχρονα ότι αν δεν το έκαναν θα καταστρεφόταν η χώρα, αλλά με δαύτους ποτέ δεν ξέρεις.

Εξάλλου το DNA και των περισσοτέρων που έχουν μείνει πιστοί στον αρχηγό, παραμένει ουσιαστικό αντιευρωπαϊκό – αντιμνημονιακό. Μη νομίζετε ότι έχουν αλλάξει από τότε που σε πλήρη συντροφικότητα με τους Λαφαζαναίους έλεγαν απίθανες παλαβομάρες, έβριζαν, λοιδορούσαν και προπηλάκιζαν…

 Ούτε είναι σίγουρο ότι τα λάθη που έκαναν (και παραδέχθηκαν ο Τσίπρας, ο Δραγασάκης, ο Βούτσης, ο Φλαμπουράρης και άλλοι) τους έγιναν μαθήματα.

Η ρητορική που χρησιμοποιούν παραμένει η ίδια και μόλις προχθές η Γεροβασίλη δήλωσε ότι μετά τις εκλογές ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α θα συνεργαστεί μόνο με αντιμνημονιακά κόμματα, ενώ ο απίθανος Σπρίντζης ευχήθηκε να μην ευοδωθεί η συμφωνία για την πώληση των περιφερειακών αεροδρομίων.

Από την άλλη πλευρά, αντέχει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α να μη μπει σε κυβέρνηση συνεργασίας άν έλθει δεύτερος στις εκλογές;
Η υπογραφή του μνημονίου είναι πολύ πρόσφατη, ο χώρος στα αριστερά του έχει καλυφθεί από τους το ΚΚΕ και τους Λαφαζαναίους, η νεολαία που έκανε τις ταρζανιές και τους μπαχαλακισμούς έφυγε από το κόμμα του και οι περισσότεροι από όσους έμειναν μαζί του το έκαναν με την προοπτική της εξουσίας γιατί νόμιζαν ότι θα έκαναν περίπατο.
Άρα, δύσκολα τον παίρνει, εκτός αν θέλει να επαναλάβει τον παλιό εαυτό του, μήπως και απορροφήσει πάλι τους Λαφαζαναίους. Αυτό όμως έχει μεγάλο ρίσκο. Θα δούμε…

Σύμφωνα με αυτά που λέει ή αφήνει να εννοηθούν, η άλλη επιλογή του, όχι εκείνη της Γεροβασίλη, αν έλθει πρώτος ο Τσίπρας αποκλείει συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ., αλλά όχι το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι μάλλον. Θα ήθελε πολύ και τους Αν.Ελ., αλλά αυτοί το πιθανότερο είναι να μην βρίσκονται στη Βουλή και μακάρι.
 Μπορεί να βρει θαλπωρή στην αγκαλιά του Λεβέντη, ωστόσο ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι (που πιέζεται πάρα πολύ από τη Ν.Δ. στο επίπεδο των ποσοστών) έχουν τη δυνατότητα να τον εκβιάσουν να περιλάβει και τη Νέα Δημοκρατία, αν εκείνη θέλει.
Γιατί μπορεί να προτιμήσει να μείνει στην αντιπολίτευση, ως τελευταία λύση για την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη, αν η κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αλλά χωρίς την ίδια, αποτύχει.

 Υπάρχει ακόμη ένα θέμα αν γίνει κυβέρνηση συνεργασίας Ν.Δ. – ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΠΑΣΟΚ – Ποτάμι. Σε αυτή την περίπτωση το πιθανότερο είναι ότι Αξιωματική Αντιπολίτευση θα είναι η νεοναζιστική «Χρυσή Αυγή» που στην προεκλογική περίοδο κρατάει χαμηλό προφίλ, αλλά ας μη γελιόμαστε.
Πρόκειται για νεοναζιστές με περικεφαλαία και θα αποκτήσουν θεσμικό ρόλο. Υποτίθεται ότι η δημοκρατία έχει όπλα για να τους αντιμετωπίσει, αλλά στην Ελλάδα μας όλα υποτίθενται!

απο τον Άγγελο Στάγκο

απο το reporter.gr

Πηγή:www.reporter.gr

Πηγή:www.reporter.gr