Από τον ΙAN BIRRELL FOR THE DAILY MAIL
Ο Farrar ήταν επίσης μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής της Βρετανίας, Sage, μέχρι που παραιτήθηκε πέρυσι λίγο μετά τη δημοσίευση ενός βιβλίου με τίτλο «Spike: The Virus v The People». «Όλοι πρέπει να πάρουν μαθήματα, συμπεριλαμβανομένων των επιστημόνων», έγραφε, επιτιθέμενος στον Boris Johnson και χαρακτηρίζοντας «ντροπή» την καθυστέρηση δημόσιας έρευνας για την πανδημία. «Τιμούμε τους νεκρούς, υποσχόμενοι μόνο να μάθουμε από τα λάθη που τους κόστισαν τη ζωή».
Λίγοι θα διαφωνούσαν με τόσο ωραία λόγια.
Ο Farrar ήταν επίσης μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής της Βρετανίας, Sage, μέχρι που παραιτήθηκε πέρυσι λίγο μετά τη δημοσίευση ενός βιβλίου με τίτλο «Spike: The Virus v The People». «Όλοι πρέπει να πάρουν μαθήματα, συμπεριλαμβανομένων των επιστημόνων», έγραφε, επιτιθέμενος στον Boris Johnson και χαρακτηρίζοντας «ντροπή» την καθυστέρηση δημόσιας έρευνας για την πανδημία. «Τιμούμε τους νεκρούς, υποσχόμενοι μόνο να μάθουμε από τα λάθη που τους κόστισαν τη ζωή».
Λίγοι θα διαφωνούσαν με τόσο ωραία λόγια.
Πόσο περίεργο λοιπόν, αυτός ο ίδιος άνθρωπος να κατηγορείται τώρα, μετά και τις πρόσφατες αποκαλύψεις στις ΗΠΑ, ότι έπαιξε ρόλο στην καθυστέρηση των ερευνών για την προέλευση της πανδημίας.
Η επιστήμη εξαρτάται από την ανταλλαγή δεδομένων, τις έντονες συζητήσεις και τα αποκαλυπτικά στοιχεία και λίγες επιστημονικές έρευνες είναι πιο σημαντικές από την ανακάλυψη της προέλευσης της Covid προκειμένου να υπάρξει προστασία από μελλοντικές καταστροφές.
Ωστόσο, ο Farrar, στις αρχές του 2020, είχε συμφωνήσει με άλλους κορυφαίους Βρετανούς και Αμερικανούς επιστήμονες που χαρακτήριζαν ως «θεωρία συνωμοσίας» οποιεσδήποτε αντίθετες απόψεις, ότι δηλαδή το νέο στέλεχος του κορωνοϊού μπορεί να συνδέεται με ένα εργαστηριακό ατύχημα στην κινεζική πόλη Wuhan, όπου πρωτοεμφανίστηκε.
Ωστόσο, ο Farrar, στις αρχές του 2020, είχε συμφωνήσει με άλλους κορυφαίους Βρετανούς και Αμερικανούς επιστήμονες που χαρακτήριζαν ως «θεωρία συνωμοσίας» οποιεσδήποτε αντίθετες απόψεις, ότι δηλαδή το νέο στέλεχος του κορωνοϊού μπορεί να συνδέεται με ένα εργαστηριακό ατύχημα στην κινεζική πόλη Wuhan, όπου πρωτοεμφανίστηκε.
Αυτό επιβεβαιώθηκε και πάλι αυτή την εβδομάδα όταν Ρεπουμπλικανοί, μέλη του Κογκρέσου, δημοσίευσαν αποσπάσματα συζητήσεων μέσω email στα οποία παρέχονται νέα στοιχεία για το πώς αυτοί οι ειδικοί φοβόντουσαν, σε ιδιωτικό επίπεδο, ότι ο νέος ιός έδειχνε σημάδια εργαστηριακής χειραγώγησης, ενώ καταδίκαζαν δημόσια τέτοιες θεωρίες.
Είχαν παραδεχτεί μάλιστα ότι ανησυχούσαν πως μία τέτοια «καταστροφική» συζήτηση θα μπορούσε να βλάψει την επιστήμη γενικά και τους συναδέλφους τους στην κινεζική επιστήμη ειδικότερα.
Είχαν παραδεχτεί μάλιστα ότι ανησυχούσαν πως μία τέτοια «καταστροφική» συζήτηση θα μπορούσε να βλάψει την επιστήμη γενικά και τους συναδέλφους τους στην κινεζική επιστήμη ειδικότερα.
Οι ανησυχητικές ενέργειές τους και ο επαίσχυντος κατευνασμός της Κίνας όχι μόνο παρεμπόδισαν την παγκόσμια κατανόηση αυτής της καταστροφικής νέας ασθένειας, αλλά και πλήγωσαν σοβαρά την πίστη στην επιστήμη, σε μια εποχή που τέτοια εμπιστοσύνη δεν ήταν ποτέ πιο ζωτικής σημασίας.
Υπάρχουν τώρα δύο βασικά ερωτήματα σχετικά με τη γέννηση αυτής της πανδημίας:
Υπάρχουν τώρα δύο βασικά ερωτήματα σχετικά με τη γέννηση αυτής της πανδημίας:
H Covid εμφανίστηκε μέσω κάποιου είδους επιστημονικού ατυχήματος ή μέσω φυσικής μετάδοσης από ζώα;
Και γιατί το επιστημονικό κατεστημένο δούλεψε τόσο σκληρά για να φιμώσει τις αντίθετες φωνές;
Πράγματι, φαίνεται απίστευτο ότι όχι μόνο ο Farrar παραμένει σε μια δουλειά μέσω της οποίας διευθύνει μία τόσο κρίσιμη ιατρική έρευνα, αλλά είδε ακόμη και τον ετήσιο μισθό του να αυξάνεται κατά 28.000 λίρες, σε 512.000 λίρες πέρυσι, σύμφωνα με τους τελευταίους λογαριασμούς.
Ο Sir Jeremy είναι μια κομβική φιγούρα στην αλληλουχία των μυστικών γεγονότων που ακολούθησαν την εμφάνιση της νέας ασθένειας στη Wuhan στα τέλη του 2019. Πολλές από τις αυξανόμενες ανησυχίες περιστρέφονται γύρω από μια μυστική τηλεδιάσκεψη του Farrar, την 1η Φεβρουαρίου 2020, καθώς οι φόβοι για την αναδυόμενη πανδημία είχαν αρχίσει να εξαπλώνονται.
Και όσα περισσότερα μαθαίνουμε μέσω διαρροών, αιτημάτων ελευθερίας της πληροφόρησης, συνεντεύξεων και επίμονων ερευνών, τόσο περισσότερο μυρίζει συνωμοσία του κατεστημένου προκειμένου να πνιγεί η συζήτηση για την επιστήμη υψηλού κινδύνου, κατηγορώντας ειρωνικά όσους αμφισβητούν τη συναίνεση ότι είναι θεωρητικοί συνωμοσίας.
Σε εκείνη την τηλεδιάσκεψη συμμετείχαν οι δύο επιστήμονες με τη μεγαλύτερη επιρροή στην Αμερική, ο αμφιλεγόμενος προεδρικός σύμβουλος Dr Anthony Fauci και ο Dr Francis Collins, τότε επικεφαλής του αμερικανικού οργανισμού χρηματοδότησης, που υποστήριξε οικονομικά την έρευνα υψηλού κινδύνου για κορωνοϊούς νυχτερίδων που διεξάγονταν στη Wuhan, συν 11 ειδικούς, συμπεριλαμβανομένου του Sir Patrick Vallance, επικεφαλής επιστημονικού σύμβουλου της βρετανικής κυβέρνησής.
Γνωρίζουμε από το βιβλίο του Farrar και από προηγούμενες αποκαλύψεις μέσω email, ότι αρκετοί βασικοί συμμετέχοντες στη συγκεκριμένη τηλεδιάσκεψη, συμπεριλαμβανομένου του Farrar, ανησυχούσαν ότι ο θανατηφόρος νέος ιός ήταν συνδεδεμένος με τα επιστημονικά πειράματα της Wuhan, όπου βρίσκονται πολλά εργαστήρια που διεξάγουν έρευνες για τους κορωνοϊούς νυχτερίδων.
Ένας ιολόγος με έδρα την Αυστραλία ανέφερε ότι ήταν «80% σίγουρος ότι αυτό το πράγμα είχε βγει από ένα εργαστήριο», ενώ ένας άλλος βασικός συμμετέχων ήταν «από 60 έως 70%» πεπεισμένος. Μετά την ωριαία συζήτησή τους, ο Farrar παρέμεινε αβέβαιος, λέγοντας ότι «αυτό θα παραμείνει γκριζαρισμένο εκτός εάν υπάρξει πρόσβαση στο εργαστήριο της Wuhan».
Ωστόσο, μετά από αυτή την τηλεδιάσκεψη και την προβολή αυτών των απόψεων, η δημόσια στάση των επιστημόνων άλλαξε με παράξενη ταχύτητα για ένα τόσο ενοχλητικό επιστημονικό αίνιγμα, δεδομένης, ειδικά, της έλλειψης στοιχείων από τη Wuhan ή οποιασδήποτε βοήθειας από το Πεκίνο.
Άρχισαν να δημοσιεύουν δηλώσεις που απέρριπταν τη θεωρία της εργαστηριακής διαρροής στα πιο διάσημα επιστημονικά περιοδικά, μερικά από τα οποία έχουν εκτεταμένους εμπορικούς δεσμούς με την Κίνα.
Ο Sir Jeremy είναι μια κομβική φιγούρα στην αλληλουχία των μυστικών γεγονότων που ακολούθησαν την εμφάνιση της νέας ασθένειας στη Wuhan στα τέλη του 2019. Πολλές από τις αυξανόμενες ανησυχίες περιστρέφονται γύρω από μια μυστική τηλεδιάσκεψη του Farrar, την 1η Φεβρουαρίου 2020, καθώς οι φόβοι για την αναδυόμενη πανδημία είχαν αρχίσει να εξαπλώνονται.
Και όσα περισσότερα μαθαίνουμε μέσω διαρροών, αιτημάτων ελευθερίας της πληροφόρησης, συνεντεύξεων και επίμονων ερευνών, τόσο περισσότερο μυρίζει συνωμοσία του κατεστημένου προκειμένου να πνιγεί η συζήτηση για την επιστήμη υψηλού κινδύνου, κατηγορώντας ειρωνικά όσους αμφισβητούν τη συναίνεση ότι είναι θεωρητικοί συνωμοσίας.
Σε εκείνη την τηλεδιάσκεψη συμμετείχαν οι δύο επιστήμονες με τη μεγαλύτερη επιρροή στην Αμερική, ο αμφιλεγόμενος προεδρικός σύμβουλος Dr Anthony Fauci και ο Dr Francis Collins, τότε επικεφαλής του αμερικανικού οργανισμού χρηματοδότησης, που υποστήριξε οικονομικά την έρευνα υψηλού κινδύνου για κορωνοϊούς νυχτερίδων που διεξάγονταν στη Wuhan, συν 11 ειδικούς, συμπεριλαμβανομένου του Sir Patrick Vallance, επικεφαλής επιστημονικού σύμβουλου της βρετανικής κυβέρνησής.
Γνωρίζουμε από το βιβλίο του Farrar και από προηγούμενες αποκαλύψεις μέσω email, ότι αρκετοί βασικοί συμμετέχοντες στη συγκεκριμένη τηλεδιάσκεψη, συμπεριλαμβανομένου του Farrar, ανησυχούσαν ότι ο θανατηφόρος νέος ιός ήταν συνδεδεμένος με τα επιστημονικά πειράματα της Wuhan, όπου βρίσκονται πολλά εργαστήρια που διεξάγουν έρευνες για τους κορωνοϊούς νυχτερίδων.
Ένας ιολόγος με έδρα την Αυστραλία ανέφερε ότι ήταν «80% σίγουρος ότι αυτό το πράγμα είχε βγει από ένα εργαστήριο», ενώ ένας άλλος βασικός συμμετέχων ήταν «από 60 έως 70%» πεπεισμένος. Μετά την ωριαία συζήτησή τους, ο Farrar παρέμεινε αβέβαιος, λέγοντας ότι «αυτό θα παραμείνει γκριζαρισμένο εκτός εάν υπάρξει πρόσβαση στο εργαστήριο της Wuhan».
Ωστόσο, μετά από αυτή την τηλεδιάσκεψη και την προβολή αυτών των απόψεων, η δημόσια στάση των επιστημόνων άλλαξε με παράξενη ταχύτητα για ένα τόσο ενοχλητικό επιστημονικό αίνιγμα, δεδομένης, ειδικά, της έλλειψης στοιχείων από τη Wuhan ή οποιασδήποτε βοήθειας από το Πεκίνο.
Άρχισαν να δημοσιεύουν δηλώσεις που απέρριπταν τη θεωρία της εργαστηριακής διαρροής στα πιο διάσημα επιστημονικά περιοδικά, μερικά από τα οποία έχουν εκτεταμένους εμπορικούς δεσμούς με την Κίνα.
Αυτές οι δηλώσεις και τα άρθρα υποστηρίχθηκαν από πολλούς πολιτικούς και δημοσιογράφους, των οποίων η εχθρότητα πυροδοτήθηκε από τους ισχυρισμούς του τότε προέδρου Donald Trump για τον «κινεζικό ιό».
Το αποτέλεσμα ήταν αυτή η ζωτικής σημασίας συζήτηση να καθυστερήσει τουλάχιστον ένα χρόνο.
Ο Farrar και δύο άλλοι ειδικοί της Wellcome Trust συνυπέγραψαν ένα άρθρο στο ιατρικό περιοδικό Lancet, επαινώντας τις κινεζικές προσπάθειες για την αντιμετώπιση της νόσου, λέγοντας ότι «καταδικάζουν έντονα τις θεωρίες συνωμοσίας που υποδηλώνουν ότι η Covid δεν έχει φυσική προέλευση».
Αργότερα προέκυψε ότι η σύνταξη του συγκεκριμένου άρθρου οργανώθηκε κρυφά, λίγες ημέρες μετά την τηλεδιάσκεψη, από τον Peter Daszak, έναν Βρετανό επιστήμονα του οποίου η ΜΚΟ με έδρα τη Νέα Υόρκη διοχέτευε κονδύλια των ΗΠΑ σε ερευνητικούς εταίρους της στο Wuhan Institute of Virology, το κορυφαίο εργαστήριο βιοασφάλειας της Κίνας.
Ο Farrar βοήθησε επίσης αθόρυβα πέντε επιστήμονες, τέσσερις από τους οποίους ήταν σε αυτή την τηλεδιάσκεψη, να γράψουν ένα άρθρο στο περιοδικό Nature Medicine που δήλωνε ότι «δεν πιστεύουν το σενάριο της εργαστηριακής διαρροής του ιού (“δεν είναι εύλογο”)».
Ο Farrar και δύο άλλοι ειδικοί της Wellcome Trust συνυπέγραψαν ένα άρθρο στο ιατρικό περιοδικό Lancet, επαινώντας τις κινεζικές προσπάθειες για την αντιμετώπιση της νόσου, λέγοντας ότι «καταδικάζουν έντονα τις θεωρίες συνωμοσίας που υποδηλώνουν ότι η Covid δεν έχει φυσική προέλευση».
Αργότερα προέκυψε ότι η σύνταξη του συγκεκριμένου άρθρου οργανώθηκε κρυφά, λίγες ημέρες μετά την τηλεδιάσκεψη, από τον Peter Daszak, έναν Βρετανό επιστήμονα του οποίου η ΜΚΟ με έδρα τη Νέα Υόρκη διοχέτευε κονδύλια των ΗΠΑ σε ερευνητικούς εταίρους της στο Wuhan Institute of Virology, το κορυφαίο εργαστήριο βιοασφάλειας της Κίνας.
Ο Farrar βοήθησε επίσης αθόρυβα πέντε επιστήμονες, τέσσερις από τους οποίους ήταν σε αυτή την τηλεδιάσκεψη, να γράψουν ένα άρθρο στο περιοδικό Nature Medicine που δήλωνε ότι «δεν πιστεύουν το σενάριο της εργαστηριακής διαρροής του ιού (“δεν είναι εύλογο”)».
Αυτό το άρθρο, το οποίο είχε τεράστια επιρροή, έχει αναγνωσθεί 5,62 εκατομμύρια φορές και έχει αναφερθεί από περισσότερες από 2.000 ακαδημαϊκές εργασίες.
Ένας από το κουιντέτο, ένας μικροβιολόγος από το Τέξας ονόματι Robert Garry, είπε αργότερα ότι το προσχέδιο του άρθρου ολοκληρώθηκε την ημέρα εκείνης της μυστικής κλήσης.
Η εφημερίδα Mail on Sunday, ήταν μια μοναχική φωνή στη Βρετανία και συνεργάστηκε με μερικούς γενναίους επιστήμονες και ερευνητές προκειμένου να αμφισβητηθούν τα κινέζικα ψέματα, να αποκαλυφθούν στοιχεία για τους δεσμούς χρηματοδότησης των ΗΠΑ με τη Wuhan και να έρθουν στο φως κραυγαλέες συγκρούσεις συμφερόντων μεταξύ των βασικών ανθρώπων σε αυτό το σκοτεινό έπος.
Ωστόσο, όταν υπέβαλα αίτημα FOI, με βάση το νόμο για την ελευθερία της πληροφόρησης, προκειμένου να μάθω περισσότερα για εκείνη την τηλεδιάσκεψη, στην οποία μετείχε ο Sir Patrick, έλαβα σελίδες αναθεωρημένων εγγράφων, κάτι που επίσης συνέβη και στους Αμερικανούς ερευνητές που προσπαθούν να ανακαλύψουν γιατί όλοι αυτοί οι ειδικοί άλλαξαν ξαφνικά γνώμες.
Το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου αρνήθηκε επίσης να κοινοποιήσει δεδομένα, με τη δικαιολογία ότι οι αποκαλύψεις μπορεί να «θέσουν σε κίνδυνο» την υγεία ή την ασφάλεια του Andrew Rambaut, ενός βιολόγου που συμμετείχε στην τηλεδιάσκεψη και από κοινού συγγραφέα του άρθρου στο Nature Medicine.
Πλέον, με τη συμβολή ορισμένων μελών του Κογκρέσου των ΗΠΑ, έχουμε μερικές ακόμη λεπτομέρειες που τροφοδοτούν τις ανησυχίες σχετικά με την απόκλιση μεταξύ των όσων είπαν κορυφαίοι επιστήμονες δημόσια και ιδιωτικά, αν και το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου παραμένει τροποποιημένο από τις υπηρεσίες.
Ένα σημείωμα που έστειλε ο Farrar την επόμενη μέρα, μετά την τηλεδιάσκεψη, ανέφερε ότι ο Garry δυσκολευόταν «να σκεφτεί ένα εύλογο φυσικό σενάριο» προκειμένου να εξηγήσει την «θέση διάσπασης φουρίνης», ένα χαρακτηριστικό που δεν βρέθηκε σε παρόμοιους τύπους κορωνοϊού και που επιτρέπει στον ιό να εισχωρεί πιο αποτελεσματικά στα ανθρώπινα κύτταρα.
Ο Rambaut, συνυπογράφων εκείνου του άρθρου που απέρριπτε τη σχέση της covid-19 με το εργαστήριο της Wuhan, ανέφερε την ίδια μέρα ότι παρέμεινε «ρεαλιστής» αν και είχε εντυπωσιαστεί από το «ασυνήθιστο» σημείο διάσπασης της φουρίνης.
Και ίσως η μεγαλύτερη ένδειξη για το τι κρυβόταν πίσω από αυτά προήλθε από τον Ron Fouchier, έναν πρωτοπόρο των ερευνών «Gain Of Function», για την ενίσχυση της μολυσματικότητας των ιών των νυχτερίδων στους ανθρώπους, όταν είπε ότι «περαιτέρω συζήτηση» σχετικά με τον κατασκευασμένο ιό θα «αποσπούσε την προσοχή κορυφαίων ερευνητών από τα καθήκοντα τους και ότι κάνουν περιττό κακό στην επιστήμη, γενικά και στην Κίνα ειδικότερα».
Ευτυχώς, το κλίμα πλέον έχει αλλάξει προκειμένου να εξασφαλιστεί μεγαλύτερη αποδοχή της υπόθεσης της εργαστηριακής διαρροής, ειδικά επειδή δεν υπάρχουν σταθερά στοιχεία που να υποστηρίζουν τις θεωρίες της φυσικής μετάδοσης του ιού από ζώο στον άνθρωπο.
Ένας από το κουιντέτο, ένας μικροβιολόγος από το Τέξας ονόματι Robert Garry, είπε αργότερα ότι το προσχέδιο του άρθρου ολοκληρώθηκε την ημέρα εκείνης της μυστικής κλήσης.
Η εφημερίδα Mail on Sunday, ήταν μια μοναχική φωνή στη Βρετανία και συνεργάστηκε με μερικούς γενναίους επιστήμονες και ερευνητές προκειμένου να αμφισβητηθούν τα κινέζικα ψέματα, να αποκαλυφθούν στοιχεία για τους δεσμούς χρηματοδότησης των ΗΠΑ με τη Wuhan και να έρθουν στο φως κραυγαλέες συγκρούσεις συμφερόντων μεταξύ των βασικών ανθρώπων σε αυτό το σκοτεινό έπος.
Ωστόσο, όταν υπέβαλα αίτημα FOI, με βάση το νόμο για την ελευθερία της πληροφόρησης, προκειμένου να μάθω περισσότερα για εκείνη την τηλεδιάσκεψη, στην οποία μετείχε ο Sir Patrick, έλαβα σελίδες αναθεωρημένων εγγράφων, κάτι που επίσης συνέβη και στους Αμερικανούς ερευνητές που προσπαθούν να ανακαλύψουν γιατί όλοι αυτοί οι ειδικοί άλλαξαν ξαφνικά γνώμες.
Το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου αρνήθηκε επίσης να κοινοποιήσει δεδομένα, με τη δικαιολογία ότι οι αποκαλύψεις μπορεί να «θέσουν σε κίνδυνο» την υγεία ή την ασφάλεια του Andrew Rambaut, ενός βιολόγου που συμμετείχε στην τηλεδιάσκεψη και από κοινού συγγραφέα του άρθρου στο Nature Medicine.
Πλέον, με τη συμβολή ορισμένων μελών του Κογκρέσου των ΗΠΑ, έχουμε μερικές ακόμη λεπτομέρειες που τροφοδοτούν τις ανησυχίες σχετικά με την απόκλιση μεταξύ των όσων είπαν κορυφαίοι επιστήμονες δημόσια και ιδιωτικά, αν και το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου παραμένει τροποποιημένο από τις υπηρεσίες.
Ένα σημείωμα που έστειλε ο Farrar την επόμενη μέρα, μετά την τηλεδιάσκεψη, ανέφερε ότι ο Garry δυσκολευόταν «να σκεφτεί ένα εύλογο φυσικό σενάριο» προκειμένου να εξηγήσει την «θέση διάσπασης φουρίνης», ένα χαρακτηριστικό που δεν βρέθηκε σε παρόμοιους τύπους κορωνοϊού και που επιτρέπει στον ιό να εισχωρεί πιο αποτελεσματικά στα ανθρώπινα κύτταρα.
Ο Rambaut, συνυπογράφων εκείνου του άρθρου που απέρριπτε τη σχέση της covid-19 με το εργαστήριο της Wuhan, ανέφερε την ίδια μέρα ότι παρέμεινε «ρεαλιστής» αν και είχε εντυπωσιαστεί από το «ασυνήθιστο» σημείο διάσπασης της φουρίνης.
Και ίσως η μεγαλύτερη ένδειξη για το τι κρυβόταν πίσω από αυτά προήλθε από τον Ron Fouchier, έναν πρωτοπόρο των ερευνών «Gain Of Function», για την ενίσχυση της μολυσματικότητας των ιών των νυχτερίδων στους ανθρώπους, όταν είπε ότι «περαιτέρω συζήτηση» σχετικά με τον κατασκευασμένο ιό θα «αποσπούσε την προσοχή κορυφαίων ερευνητών από τα καθήκοντα τους και ότι κάνουν περιττό κακό στην επιστήμη, γενικά και στην Κίνα ειδικότερα».
Ευτυχώς, το κλίμα πλέον έχει αλλάξει προκειμένου να εξασφαλιστεί μεγαλύτερη αποδοχή της υπόθεσης της εργαστηριακής διαρροής, ειδικά επειδή δεν υπάρχουν σταθερά στοιχεία που να υποστηρίζουν τις θεωρίες της φυσικής μετάδοσης του ιού από ζώο στον άνθρωπο.
Οι ανησυχίες κλιμακώθηκαν μετά τις αποκαλύψεις ότι ο Daszak ζήτησε ακόμη και χρηματοδότηση από τις ΗΠΑ το 2018 για να εργαστεί στη Wuhan σε ένα σχέδιο εισαγωγής «σπάνιων τοποθεσιών διάσπασης σε κορωνοϊούς τύπου SARS», που θα συλλέγονταν στο πεδίο και στη συνέχεια να διεξάγει πειράματα σε ζωντανές νυχτερίδες.
Αυτή η συζήτηση συνεχίζεται αλλά, ανεξάρτητα από τα συμπέρασματα, υπογραμμίζει την ανάγκη ρύθμισης των πιο άγριων ορίων της επιστήμης.
Αυτή η συζήτηση συνεχίζεται αλλά, ανεξάρτητα από τα συμπέρασματα, υπογραμμίζει την ανάγκη ρύθμισης των πιο άγριων ορίων της επιστήμης.
Όσο οι ηγέτες της επιστήμης αποτυγχάνουν να το κάνουν, δείχνουν περιφρόνηση για εκείνους που τους αμφισβητούν νόμιμα αλλά και για το δημόσιο καλό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου