Ο Μέγας Κωνσταντίνος δεν στράφηκε στην αστρολογία αλλά αναζήτησε βοήθεια από τον Θεό!

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Αγίου Μαξίμου του Γραικού, Λόγος ις’
Επιστολή στον κύριο Θεόδωρο Ιβάνοβιτς Κάρπωφ

Ισχυρίζεσθε ότι κανένας από όσους βασίλευσαν κατά την αρχαιότητα και δοξάσθηκαν εξαιτίας των πολεμικών αρετών τους δεν διέπραξε τίποτα, χωρίς προηγουμένως να συμβουλευθεί την αστρολογία.

Βάσει αυτού θεωρείτε ότι αυτή η επιστήμη είναι απαραίτητη, επειδή διατηρεί και στηρίζει το χρήσιμο για την κοινωνία των ανθρώπων βασιλικό πολίτευμα.

Όποιος και αν σου το υπέδειξε αυτό, αποδεικνύεται ψεύτης.

Ας μην αναφερθώ στους Λακεδαιμονίους και τους Πέρσες ή στις πράξεις του Αλεξάνδρου που καταρρίπτουν τα επιχειρήματά σου, αλλά θα σου θυμίσω μόνο τις πράξεις του τιμομένου από αυτούς Σκιπίωνος του Αφρικανού ως του πιο γνωστού σε αυτόν, περί του οποίου διηγούνται οι «Πράξεις του Σκιπίωνος».

Όταν ο Καρχηδόνιος Αννίβας, ο αποκαλούμενος από τους Ρωμαίους Hannibal, κατέκτησε την Ιταλία και κατήγαγε κατά των Ρωμαίων ένδοξη νίκη στις Κάννες, οι Ρωμαίοι βρέθηκαν σε πάρα πολύ δύσκολη κατάσταση. 

Πουθενά δεν αναφέρεται για τον Σκιπίωνα ότι αυτός, εμπνευσμένος από κάποια αστρολογική προφητεία, έφθασε στην Αφρική με ολιγάριθμο στρατό, άφησε τον Αννίβα κάπου κοντά στην Ρώμη και δεν ησύχασε πολεμώντας εκεί ανδρείως, έως ότου κατέστρεψε την πατρίδα του Αννίβα, την Καρχηδόνα, και αιχμαλώτισε τους κατοίκους της.

Μήπως δεν τα διέπραξε όλα αυτά με το ανδρείο φρόνημα της ψυχής του, εκμεταλλευόμενος την παραμονή του Αννίβα στην Ιταλία; 

Μήπως και ο Ιούλιος Καίσαρ με τις αστρολογικές προβλέψεις και την οιωνοσκοπία επέδειξε μεγίστη ανδρεία και θάρρος εναντίον των Γαλατών η το κατάφερε με την αρετή της ψυχής του, της στρατηγικής τέχνης και του υψηλού ήθους του; 

Επιπλέον από όσους βασίλευσαν στην Ρώμη, μολονότι όλοι τους, όπως ισχυρίζεσθε, συμβουλεύονταν την αστρολογία, δεν κατείχαν όλοι στον ίδιο βαθμό το θάρρος, την πολεμική τέχνη και την ανδρεία του ήθους, ενώ μάντεις αφέθηκαν να εισέλθουν στην Ρώμη από τους πιο αδυνάμους στον χαρακτήρα κυβερνήτες που τους παρείχαν μεγάλες τιμές.

Αντίθετα, οι πιο ενάρετοι και ευγενείς στην ψυχή και στον νου τους έδιωχναν όχι μόνον από την Ρώμη, αλλά και από την Ιταλία γενικώς ως γητευτές, που, με την πρόφαση ότι προφητεύουν το μέλλον στους βασιλείς, άδειαζαν τους βασιλικούς θησαυρούς. 

Ο Καίσαρ Κλαύδιος τους έδιωξε μακριά από την Ρώμη και από την Ιταλία γενικώς ως απατεώνες και διαφθορείς και όχι ως φιλοσόφους. 

Η φιλοσοφία είναι ένα πράγμα πολύ ιερό και εν μέρει αληθινά θείο, επειδή διδάσκει με επιμέλεια περί του Θεού, περί της αληθείας Του και της ασύλληπτης πρόνοιάς Του.

Μολονότι δεν κατανοεί τα πάντα ως αμέτοχη της θείας εμπνεύσεως, που ήταν οικεία στους θείους προφήτες, επαινεί όμως την σωφροσύνη, την σοφία και την πραότητα και προωθεί την χρηστότητα των ηθών. 

Προάγει επίσης την αρίστη πολιτεία και γενικώς εισάγει στην οικουμένη κάθε αρετή και κάθε αγαθό. Γι’ αυτό κάποιος από τους αρχαίους είπε ότι είναι πιο ευεργετικός ένας φιλόσοφος σε αυτήν την ζωή παρά ένας καλός βασιλιάς.

 Με αυτούς αρμόζει να ζούμε πάντα μαζί και να δεχόμαστε από αυτούς το καλύτερο και ότι μας ωθεί στην ευσέβεια. 

Αλλά για το θέμα αυτό αρκετά.

Επομένως, από το παράδειγμα που σου ανέφερα στην πρώτη επιστολή μου έπρεπε να κατανοήσεις την αλήθεια. 

Επειδή η αστρολογία δεν έφερε κανένα καλό, αλλά αντίθετα κατέστρεψε τον Λουδοβίκο, κυβερνήτη των Μεδιολάνων, στον οποίον ο Αμβρόσιος συμβούλευσε να μη φρονεί ότι είναι αδύνατο οι βασιλείς να ευημερούν και να έχουν επιτυχίες άνευ αστρολογίας.

Αφού αυτό το παράδειγμα δεν μπόρεσε να σε νουθετήσει, τότε μάθε την αλήθεια τουλάχιστον από τους δικούς μας Ρώσσους ευσεβείς και αειμνήστους μεγάλους ηγεμόνες. 

Για να μην πολυλογώ, δεν θα μιλήσω για όλους, αλλά θα αναφέρω μόνο τον μεγάλο ηγεμόνα Δημήτριο Ντονσκόι, που εξολόθρευσε την πολυάριθμη στρατιά του αθέου Μαμάι4. 

Με ποιαν σύμπραξη αστρολογικών προβλέψεων κατέστρεψε τους αθέους; 

Μήπως δεν οπλίσθηκε με τον θείο ζήλο και, αφού προστατεύθηκε με την ασπίδα της πίστεως, πολέμησε τον βασανιστή και τον νίκησε;

Ποιος από όσους βασίλευσαν σε μας μετά την βάπτισή μας χρειάσθηκε τους αστρολόγους εναντίον των αθέων Τατάρων; 

Γιατί τόσο φανερά και απρεπώς μάχεσαι εναντίον της αληθείας; Γιατί αναμιγνύεις ό,τι δεν πρέπει να αναμιγνύεται;

Μία και μόνη αστρολογία πρέπει να υπάρχει άκρως απαραίτητη για τους ευσεβείς βασιλείς, η ορθόδοξη πίστη στην αγία, ζωοποιό Τριάδα, και ο θεάρεστος βίος, που γεννιέται πάνω σε αυτό το στερεό θεμέλιο και στηρίζεται από όλες τις πλευρές με την σοφία περί του Χριστού, την ανυπόκριτη δικαιοσύνη, την ανδρεία της ψυχής και την σωφροσύνη της αγνής ζωής, σαν κάποιο όμορφο κτίσμα που υποστηρίζουν τέσσερις ακλόνητοι κίονες.

Όποιος ολόψυχα βασίζεται σε αυτόν τον θεάρεστο τρόπο ζωής, δεν έσφαλε σε τίποτα, επειδή προστατεύεται από τον «δυνατόν εν πολέμω». 

Αντίθετα όσοι καταφρονούν αυτήν την θεάρεστη ζωή και απορρίπτουν την πιστή ευσέβεια, δεν θα έχουν επιτυχία σε τίποτα, έστω και αν είχαν συμμάχους τον ίδιο τον Σηθ και τον Ενώχ που πρώτοι εδίδαξαν την αστρολογία.

Σε ποιο σημείο οι «Πράξεις Αλεξάνδρου», που γράφηκαν από τους σοφούς άνδρες, ανταξίους του θάρρους και του νου του Αλεξάνδρου, αναφέρουν ότι χάρη στην αριστοτέλεια αστρολογία στην διάρκεια δέκα τριών ετών διέπραττε τα ένδοξα θαρραλέα κατορθώματά του; 

Και από πού φαίνεται ότι ο ίδιος ο Αριστοτέλης ενεργούσε σύμφωνα με την αστρολογία;

Γιατί ψεύδεσθε τόσο φανερά εναντίον αυτών των εναρέτων και θαυμασίων ανδρών; 

Για τον Θεμιστοκλή, επίσης, αυτόν τον ενδοξότατο στρατηγό, που κατέστρεψε τον αναρίθμητο στρατό του Ξέρξη σε στεριά και θάλασσα χάρη στις έξυπνες πολεμικές ενέργειες και την οξύνοιά του, πού γράφει ο Θουκυδίδης πως συμβουλεύτηκε κατά των Περσών αστρολογικές προβλέψεις;

Πού είναι αυτό, πείτε μας, δώστε μας γραπτές αποδείξεις, αν τις έχετε, και θα συμφωνήσουμε μαζί σας. Και αν ισχυριζόμενοι ότι αυτοί που βασίλευσαν σε μας τους Έλληνες στρέφονταν στους αστρολόγους κατά την διάρκεια πολεμικών επιχειρήσεων αποδεχθείτε ενώπιον όλων πως μας εξαπατάτε και μας εκφοβίζετε, σαν να είμασταν μικρά παιδιά.

Τι απάντηση μπορείτε να δώσετε άραγε ως απολογία σας;

 Με ποιόν τρόπο, πείτε μας, ο μέγας βασιλεύς Κωνσταντίνος κατέστρεψε την σκληρή εξουσία του Μαξεντίου; 

Με αστρολογικές συμβουλές και παραδόσεις, όπως το θέλετε εσείς, η αφού οπλίσθηκε με τον έναστρο σταυρό, που εμφανίσθηκε στον ουρανό, με την επιγραφή «Εν τούτω νίκα»;

Ο Μαξέντιος, ο οποίος με ιδιαίτερο ζήλο πίστευε στις μαντείες, τα γητέματα και τις αστρολογικές απάτες, έμενε εντός των τειχών της Ρώμης και ο Κωνσταντίνος, όπως λέγει η ιστορία, τον φοβόταν εξαιτίας των μαγικών του.

 Όμως, αν και δυσκολευόταν από αυτόν τον φόβο, δεν στράφηκε στην αστρολογία, όπως νομίζετε, αλλά αναζήτησε βοήθεια από τον Θεό, τον δημιουργό ουρανού και γης, και γι’ αυτό αναθάρρησε από τα έναστρα γράμματα που τον προέτρεψαν τελικώς προς την μάχη.

4. Ο πρίγκιπας Δημήτριος Ντονσκόι, γεννήθηκε το 1350. Κατά την αποφασιστική μάχη με τις ορδές του Μαμάι, ηγεμόνα των μογγόλων, ο Δημήτριος ζήτησε και έλαβε την ευλογία του Οσίου Σεργίου του Ραντονέζ. 

Η νίκη του κατά την ημέρα της εορτής του Γενεσίου της Θεοτόκου, στο πεδίο της μάχης Κουλικώφ σήμανε την απελευθέρωση των Ρώσων, ο δε πρίγκιπας έλαβε το όνομα Ντονσκόι. 

Η μνήμη του τιμάται από την ρώσικη εκκλησία την 19η Μαίου.



Απόσπασμα από το βιβλίο, Αγίου Μαξίμου Γραικού, Λόγοι, τ. Β’, έκδοση Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, Άγιον Όρος 2011.

Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=331574