Περί Παλαιοημερολογιτών...

Πιστοί ρωτούν να μάθουν για το τι είναι οι Πλαιοημερολογίτες και για το αν είναι ή δεν είναι εκτός Ορθόδοξης γραμμής. Σαφώς, κατά την εκτίμησή μας, με τις

ενέργειές τους, παραβιάζουν βασικά στοιχεία της Ορθοδοξίας.

Από την αρχή να διευκρινιστεί ότι δεν πρόκειται πλέον περί της διαφοράς για παλαιό ή νέο ημερολόγιο, όπως αρχικά είχε ξεκινήσει η υπόθεση.

Αυτό δεν είναι ζήτημα πρωτεύον, αφού το παλαιό ημερολόγιο το ακολουθούν και Εκκλησίες και Πατριαρχεία, όπως και το Άγιο Όρος.

Αλλά πρόκειται για το μεγάλο και αξεπέραστο πρόβλημα περί αληθινής ή όχι ιεροσύνης, γεγονός, που έχει σχέση με τη σωτηρία ή την απώλεια των ψυχών.

Παλαιοημερολογίτικες ομάδες λειτουργούν με ιερείς και αρχιερείς άγνωστης προέλευσης και αμφίβολης και όχι «ηκριβωμένης» ιεροσύνης, που εμφανίζονται ως «σούπερ Ορθόδοξοι».

Ακόμη εμμονές και ακρότητες και φανατισμοί και ακατανόητοι ισχυρισμοί του τύπου «η επίσημη Εκκλησία είναι σχισματική και αιρετική» ή «στους ναούς των νεοημερολογιτών δεν υπάρχει η χάρη του Θεού» ή «είναι άκυρα τα μυστήριά τους» ή η άρνηση και κατασυκοφάντηση αγίων, όπως ο Νεκτάριος και ο Παΐσιος, δείχνουν στην πράξη ότι έχουν ξεπεραστεί κατά πολύ από την πλευρά των Παλαιοημερολογιτών τα όρια της εκκλησιαστικής νομιμότητας.

Όσα άτομα ακολουθούν τις πολλές (αμέτρητες κοντεύουν να γίνουν) και αλληλοκαταγγελλόμενες και ενίοτε αλληλοσπαρασσόμενες Εκκλησίες των Παλαιοημερολογιτών, δεν αμφισβητούμε ότι είναι άνθρωποι ευσέβειας και ζήλου.

Από κει και μετά, όμως, παρασύρονται από πρόσωπα, τα οποία αγνοούν το βάθος και το πλάτος της Ορθοδοξίας ή και έχουν ενδεχομένως και ιδιοτελείς σκοπούς.

Έτσι εδώ και δεκαετίες δεν τηρούν στάση σεβασμού, αποδοχής και παραδοχής της επίσημης Ορθόδοξης Εκκλησίας, δυναμιτίζοντας το κλίμα και την ανάλογη ατμόσφαιρα, που είναι απαραίτητα για την επίτευξη κοινωνίας και επικοινωνίας.

Ο σεβασμός, που οφείλουν, προς την επίσημη Εκκλησία, δεν τους αφήνει περιθώρια σύγκρισης, κρίσης και κατάκρισης. Η αποδοχή της κανονικότητας σημαίνει ότι δεν είναι επιτρεπτό να αρνούνται ή να παραμορφώνουν κανόνες και δόγματα.

Η παραδοχή της εκτροπής, θα τους οδηγήσει, μέσω της μετάνοιας, στη συνειδητοποίηση της καθολικότητας και της ενότητας, ως δυναμικού συστήματος στάσεων και αναγκών, στον ορθό προσανατολισμό τους.

Ποιος είναι ο τρόπος για να αμβλυνθεί το ζήτημα;

Η αγάπη εκ μέρους των Παλαιοημερολογιτών ως διάθεση και ως πράξη. Η αγάπη ενεργείται και τις ενέργειές της τις γνωρίζουμε κατά τρόπο εμπειρικό.

Συγκεντρωμένα όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της αγάπης συνοψίζονται σε δύο ρήματα, που το καθένα εγκαινιάζει ένα πρόγραμμα ζωής: Η αγάπη «χρηστεύεται», η αγάπη «ουκ ασχημονεί».

Πράττει, δηλαδή, κάθε τι, που είναι αγαθό και αποφεύγει κάθε τι το άσχημο.

romfea.gr