Ακριβή μου αναβάθμιση!

Η νέα έκδοση του 10ετούς ομολόγου αποτελεί ένα ακόμη βήμα προς την κατεύθυνση της αναβάθμισης της Ελλάδας στην επενδυτική βαθμίδα. Όμως, το «μαξιλάρι» έχει κόστος που δεν θα πρέπει να αγνοηθεί

Η στήλη υποστήριζε σταθερά μετά την έξοδο της χώρας από το 3ο μνημόνιο ότι η Ελληνική Δημοκρατία θα πρέπει να γίνει κανονικός εκδότης ομολόγων στην αγορά όπως οι υπόλοιπες στην ευρωζώνη.
Υπό αυτή την έννοια, η χθεσινή, μικρή νέα έκδοση του 10ετούς ομολόγου είναι μια κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση, παρότι η Ελλάδα έχει ολοκληρώσει το ετήσιο χρηματοδοτικό της πρόγραμμα των 7 δισ. ευρώ.
Η νέα έκδοση επιβεβαιώνει την πρόσβαση της
χώρας στις αγορές με χαμηλά επιτόκια ενώ ενισχύει την εμπορευσιμότητα του 10ετούς ομολόγου αναφοράς.
Επιπλέον, επιτρέπει στην κυβέρνηση να μιλά για ενίσχυση της εμπιστοσύνης προς την ελληνική οικονομία όπως άλλωστε και η προκάτοχός της σε ανάλογες περιπτώσεις.

Όμως, δεν μπορεί να παραβλεφθεί το γεγονός ότι το μεγάλο αποθεματικό ρευστότητας που υπάρχει, κάπου 30-43 δισ. ευρώ, ανάλογα την περίοδο, έχει κόστος.
Η Ελλάδα πληρώνει μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε τόκους. Εκτιμάται σε 500 εκατ. ευρώ περίπου. Είναι μια επιλογή, σωστή κατά την άποψη της στήλης, που έγινε όταν η εναλλακτική ήταν η προληπτική πιστωτική γραμμή από τον ESM.
Φυσικά, το πραγματικό κόστος του «μαξιλαριού» είναι μικρότερο καθώς το «μαξιλάρι» ρευστότητας  λειτουργεί ως ένα είδος ασφάλειας ζωής, περιορίζοντας την αβεβαιότητα των επενδυτών.

Οι αγοραστές των ελληνικών ομολόγων γνωρίζουν πως το απόθεμα ρευστότητας καλύπτει τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας για μια σειρά ετών.
Επομένως αισθάνονται πιο σίγουροι πως θα πάρουν τα λεφτά τους πίσω, παρότι τα ελληνικά χρεόγραφα δεν θα συμμετάσχουν στο νέο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) της EKT.
Αυτό σημαίνει πως υποβάλλουν προσφορές με χαμηλότερα επιτόκια σε σχέση με εκείνα που θα ζητούσαν, αν δεν υπήρχε το «μαξιλάρι».
Η επίπτωση στις αποδόσεις των εκδόσεων ελληνικών ομολόγων δεν είναι εύκολο να εκτιμηθεί αλλά υφίσταται, μειώνοντας το προαναφερθέν κόστος.
Επιπλέον, τα χαμηλά επίπεδα δανεισμού του δημοσίου σε σχέση με το παρελθόν και το «μαξιλάρι» ρευστότητας αποτελούν ισχυρά ελληνικά επιχειρήματα για αναβάθμιση της πιστοληπτικής διαβάθμισης της χώρας.

Ας μην ξεχνάμε ότι η αναβάθμιση στην επενδυτική βαθμίδα το συντομότερο δυνατόν αποτελεί τον μεγάλο στόχο για να ενταχθούν τα ομόλογα στο πρόγραμμα αγορών της ΕΚΤ.

Η αναβάθμιση στην επενδυτική βαθμίδα αναμένεται να τροφοδοτήσει μια νέα αποκλιμάκωση των επιτοκίων δανεισμού της χώρας, των τραπεζών και των επιχειρήσεων, τονώνοντας τον ρυθμό ανάπτυξης.  
Πρόκειται για μια «ακριβή» επιχείρηση, αν κρίνει κανείς από τους τόκους που πληρώνουμε ετησίως για το «μαξιλάρι» ρευστότητας.
Όμως, το κόστος θα μπορούσε να μειωθεί ενδιάμεσα με αξιοποίηση μέρους του αποθέματος για μείωση του ρίσκου αναχρηματοδότησης, π.χ. μερική αποπληρωμή βραχυπρόθεσμου χρέους όπως έντοκα, και την αποπληρωμή παλαιού ακριβότερου χρέους, π.χ. ομόλογα ή δάνεια.
Η γκάμα των επιλογών είναι στο τραπέζι.
Περιμένουμε τις επιλογές.

Dr Money

euro2day.gr