Οι ξένες Βάσεις στην Ελλάδα έχουν τη δική τους ιστορία

Ο πρωθυπουργός Εμμανουήλ Τσουδερός,και ο υπουργός Οικονομικών Κυριάκος Βαρβαρέσσος

Η επικείμενη ανανέωση της «Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας» μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ, η οποία υπεγράφη το καλοκαίρι του 1990, έχει φέρει ξανά στο προσκήνιο το ζήτημα των ξένων βάσεων στο ελλαδικό χώρο.
 Ως γνωστόν, η ιστορία με τις στρατιωτικές Βάσεις τρίτων χωρών στην Ελλάδα ξεκινάει επί
κυβερνήσεως στρατηγού Αλέξανδρου Παπάγου, τον Οκτώβριο του 1953, όταν αποφασίσθηκε να παραχωρηθεί «εις τας Ηνωμένας Πολιτείας το δικαίωμα όπως βελτιώσωσιν και χρησιμοποιήσωσιν από κοινού μετά της ελληνικής κυβερνήσεως ορισμένα αεροδρόμια και ναυτικάς εγκαταστάσεις εν Ελλάδι».

Ωστόσο, δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό το γεγονός, ότι λίγα χρόνια πριν από την απόφαση του Παπάγου να προχωρήσει σε διευκολύνσεις προς τους Αμερικανούς, είχαμε μια ακόμα πρόταση, από ελληνικής πλευράς, προς τη σύμμαχο Βρετανία, η οποία, εκτός των άλλων, συνέπεσε με τα γεγονότα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και έτσι δεν τελεσφόρησε.

Πιο συγκεκριμένα, σε έγγραφο του Foreign Office, τον Σεπτέμβριο του 1941, ο τότε πρωθυπουργός της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης, Εμμανουήλ Τσουδερός, στο πλαίσιο σύναψης της εκκρεμούς ελληνοβρετανικής στρατιωτικής συμφωνίας έκανε την εξής πρόταση στον Βρετανό Alexander Cadogan, μόνιμο υφυπουργό Εξωτερικών: 
Προσέφερε τη χρήση συγκεκριμένων ναυτικών και αεροπορικών βάσεων επί ελληνικού εδάφους, ώστε να δελεάσει τη βρετανική πλευρά (Βλ. το απόσπασμα: «M. Tsouderos indicated to Sir Alexander Cadogan that it would be the intention of the Greek Government to offer to H.M.G. the use of certain naval and air bases in Greek territory». F.O. 371/29817, R8810).

Η απόφασή του αυτή συνδεόταν με την προσπάθεια ενίσχυσης της μεταπολεμικής διαπραγματευτικής θέσης της χώρας, αναφορικά με τις εθνικές της διεκδικήσεις (Βόρεια Ήπειρος, Δωδεκάνησα, Κύπρος).

Οι βρετανικές επιφυλάξεις

Οι Βρετανοί, από την πλευρά τους, βρήκαν την πρόταση του Τσουδερού ενδιαφέρουσα και του ζήτησαν να γίνει πιο συγκεκριμένος στις επόμενες συνομιλίες τους. Ειδικά, το ναυτικό σκέλος της πρότασης ήταν αυτό που τους κέντρισε το ενδιαφέρον.

 Ωστόσο, ορισμένοι κύκλοι του Foreign Office ήταν διστακτικοί έως αρνητικοί στο ενδεχόμενο έναρξης διαπραγματεύσεων με την ελληνική πλευρά για τη σύναψη μιας μεταπολεμικής στρατιωτικής συμφωνίας.

Κατά αρχάς, οι Βρετανοί αξιωματούχοι γνώριζαν τις βαθύτερες σκέψεις του Έλληνα πολιτικού. Εν ολίγοις, πιθανή χρήση του ελληνικού εδάφους από τις δυνάμεις τους θα έπρεπε να αντισταθμιστεί με εδαφικά ανταλλάγματα για την Αθήνα.

Μην μας μιλάτε για Κύπρο

Για την περίπτωση της Κύπρου, στην οποία εμπλεκόταν και η τουρκική πλευρά, δεν ήθελαν να ακούνε κουβέντα, ενώ οι άλλες δυο εθνικές διεκδικήσεις, η Βόρεια Ήπειρος και τα Δωδεκάνησα βρίσκονταν υπό ιταλική κυριαρχία (βλ. στρατιωτική κατάληψη Αλβανίας από τον Απρίλιο του 1939) και πιθανή ενσωμάτωση τους στο ελληνικό κράτος δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση, ακόμα και αν η Ιταλία έβγαινε ηττημένη από τον πόλεμο.

Για τη περίπτωση της Βορείου Ηπείρου, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τον παράγοντα Γιουγκοσλαβία. Αλλά και στην περίπτωση της Δωδεκανήσου, το Λονδίνο δεν θα αποφάσιζε χωρίς να σταθμίσει τις τουρκικές αντιδράσεις. Σημειωτέον δε, ότι η Άγκυρα τηρούσε στάση ουδετερότητας, αναφορικά με την εμπλοκή της στον εν εξελίξει πόλεμο («Επιτήδειος Ουδέτερος»).

Η εξέλιξη των γεγονότων επιβεβαιώνει την άποψή μας. Ακόμη, η Βρετανία δεν στερούνταν ναυτικών βάσεων στον ευρύτερο χώρο της Μεσογείου την περίοδο στην οποία αναφερόμαστε. Αντιθέτως, μάλιστα, διέθετε γεωστρατηγικά σημεία, τα οποία ήταν ιδανικά για τον έλεγχο των θαλάσσιων οδών στο χώρο της Μεσογείου. Γιβραλτάρ, Μάλτα, Αίγυπτος, Κύπρος και Παλαιστίνη συνθέτουν τα κομμάτια της βρετανικής παρουσίας στο δρόμο για την Άπω Ανατολή.

Πρόταση για Βάσεις σε λάθος χρόνο

Κάτι άλλο που πρέπει να σημειώσουμε είναι το γεγονός ότι η ελληνική πρόταση είχε γίνει σε λάθος χρόνο. Τον Σεπτέμβριο του 1941, το στρατιωτικό και διπλωματικό παιχνίδι ήταν ακόμα ρευστό και εκ των πραγμάτων δεν προσφερόταν για «συμμαχίες» και δεσμεύσεις. Τρεις μήνες πριν, είχε ξεκινήσει η σύγκρουση δυο στρατιωτικών γιγάντων, Σοβιετικής Ένωσης και Γερμανίας και το αποτέλεσμα της πάλης δεν μπορούσε να προβλεφθεί, ενώ οι ΗΠΑ δεν είχαν μπει καν στο πόλεμο (Δεκέμβριος του 1941).
Πράγματι, κανείς δεν μπορούσε να προδικάσει, το φθινόπωρο του 1941, προς ποια πλευρά θα έγερνε η πλάστιγγα της Ιστορίας και ποιο θα ήταν το μεταπολεμικό status quo στο χώρο των Βαλκανίων και της Ευρώπης γενικότερα. Επίσης, κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει ποιες θα ήταν οι μεταπολεμικές ανάγκες της Θαλασσοκράτειρας.
Θα παρέμενε μεγάλη δύναμη με παγκόσμιες ευθύνες; Θα συνέχιζαν τα Βαλκάνια και ο ευρύτερος χώρος της ανατολικής Μεσογείου να αποτελούν σημείο ενδιαφέροντος της βρετανικής πολιτικής; Ποιο εδαφικό κόστος (κατά βάση απώλεια αποικιών) θα πλήρωνε για τη συμμετοχή της στην παγκόσμια σύρραξη, ώστε να έχει ανάγκη από νέα εδαφικά ερείσματα; Τα ερωτήματα αυτά, απασχολούσαν έντονα τους αξιωματούχους του Foreign Office που χάραζαν τις κατευθυντήριες γραμμές της βρετανικής εξωτερικής πολιτικής.

Εν τέλει, οι Βρετανοί, για να μην απογοητεύσουν τον μοναδικό δραστήριο σύμμαχο του Λονδίνου (Βλ. Εθνική Αντίσταση), αλλά και για να μην αναλάβουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις, πρότειναν στον Τσουδερό μια περισσότερο αόριστη συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας των δυο χωρών, η οποία υπεγράφη τον Μάρτιο του 1942, χωρίς όμως καμία αναφορά σε στρατιωτικές βάσεις.
Στα βασικά σημεία της συμφωνίας περιλαμβάνονταν η υπαγωγή των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων της Μέσης Ανατολής στο βρετανικό στρατηγείο της περιοχής, καθώς και η δέσμευση του Λονδίνου για ανασυγκρότηση του ελληνικού στρατεύματος.

slpress.gr

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Εν μέσω του καυτού Αυγούστου, στις 20 του μήνα, το κανάλι OPEN και η ιστοσελίδα μας, μεταδώσαμε μία γραπτή δήλωση εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που κυριολεκτικά άλλαζε την αμερικανική θέση για τις τουρκικές προκλήσεις στα χωρικά ύδατα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Λόγω του καλοκαιριού λίγοι έδωσαν σημασία. Μας έκανε, όμως, εντύπωση ότι εθνικιστικά στοιχεία, μας επιτέθηκαν με ασύστολα ψέματα, αντιδρώντας με πρωτόγνωρη βιαιότητα στη θέση των Ηνωμένων Πολιτειών, ότι οι τουρκικές ενέργειες αποτελούν «προκλητικό βήμα». Στην γραπτή δήλωση, που μας εστάλη με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο από το Γραφείο Τύπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ τονιζόταν επίσης ότι «μόνο η Κυπριακή Δημοκρατία, ενεργώντας μέσω της κυβέρνησής της, μπορεί να συναινέσει σε δραστηριότητες όπως η γεώτρηση εντός των χωρικών της υδάτων». Έλληνες και Κύπριοι διπλωμάτες που επικοινώνησαν μαζί μας για να πληροφορηθούν τις λεπτομέρειες αυτής της δήλωσης, δεν πίστευαν στα μάτια τους. Το περιεχόμενο της δήλωσης ήταν κάτι που προσπαθούσαν να εκμαιεύσουν από την αμερικανική κυβέρνηση από την πρώτη μέρα της έναρξης των προκλητικών και παράνομων ενεργειών της κατοχικής δύναμης. Για εμάς, λοιπόν, δεν αποτελούσε έκπληξη η χθεσινή δήλωση του υπουργού Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, για την οποία ομιλεί με θαυμασμό όλη η Ελλάδα και όλη η Κύπρος. Γι’ αυτό το λόγο στο χθεσινό μας κείμενο δώσαμε τον εξής τίτλο (ΕΔΩ): Η ώρα να μιλήσει ο κ. Πομπέο: Η τρίτη εισβολή του τουρκικού Αττίλα είναι μία πραγματικότητα… Για πρώτη φορά η αμερικανική υπερδύναμη αποφάσισε να πει τα πράγματα με το όνομα τους. Άργησε μεν, αλλά ο κ. Πομπέο ανακοίνωσε αυτό που θέλαμε να ακούσουμε. Και είναι το ορθό, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο που παραβιάζει κατάφωρα η τουρκική κυβέρνηση. Για την ιστορία παραθέτουμε ξανά την ερώτησή μας και την γραπτή -μέσω e-mail- απάντηση του εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Υποβάλαμε, λοιπόν, το εξής ερώτημα: Παρά τις επίμονες εκκλήσεις και τις προσπάθειές σας, τα τουρκικά πολεμικά πλοία παραμένουν στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου. Είναι η θέση σας, ότι αυτές οι τουρκικές ενέργειες είναι ιδιαίτερα προκλητικές; Εξακολουθεί να ισχύει και σήμερα αυτή η θέση; Η δήλωση της 20ης Αυγούστου, του εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ακολουθεί: Οι Ηνωμένες Πολιτείες ανησυχούν για τις δραστηριότητες του γεωτρύπανου Yavuz, το οποίο δραστηριοποιείται στα χωρικά ύδατα της Κυπριακής Δημοκρατίας (ROC). Αυτό το προκλητικό βήμα δημιουργεί εντάσεις στην περιοχή. Μόνο η Κυπριακή Δημοκρατία, ενεργώντας μέσω της κυβέρνησής της, μπορεί να συναινέσει σε δραστηριότητες όπως η γεώτρηση εντός των χωρικών της υδάτων. Καλούμε τις τουρκικές αρχές να σταματήσουν άμεσα τις παράνομες δραστηριότητες και να απομακρύνουν το Yavuz από τα χωρικά ύδατα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ενθαρρύνουμε όλα τα μέρη να ενεργήσουν με αυτοσυγκράτηση. Η ανάπτυξη των πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο θα πρέπει να προωθήσει τη συνεργασία και να αποτελέσει τη βάση για βιώσιμη ενεργειακή ασφάλεια και οικονομική ευημερία σε ολόκληρη την περιοχή. Συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε την ανάπτυξη μιας ακριβοδίκαιης λύσης equitable solution) για την κατανομή των πλεονεκτημάτων των πόρων των υδρογονανθράκων της Κύπρου μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Από τότε, είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε το θέμα με Αμερικανούς διπλωμάτες που ασχολούνται με τα θέματα της Ελλάδας, της Κύπρου και της Τουρκίας. Τους έκανε εντύπωση ότι δεν δόθηκε μεγάλη δημοσιότητα αλλά και η λυσσώδης αντίδραση των εθνικιστικών στοιχείων. Υπήρχε μία βεβαιότητα σε όσους από εμάς ασχοληθήκαμε με το θέμα, ότι η δήλωση δεν συνέφερε στη Μόσχα, η οποία φαινόταν στα μάτια των ψεκασμένων, που πιστεύουν ότι ο «ξανθός ηγέτης» θα σώσει την Ελλάδα, ως να «καπελώθηκε» από τους Αμερικανούς. Ξαφνικά οι Αμερικανοί έγιναν οι καλοί και οι Ρώσοι οι υποστηρικτές των παράνομων ενεργειών της Τουρκίας. Η δήλωση του κ. Πομπέο στην Αθήνα, από το βήμα του υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας, αποκαθιστά μία μεγάλη αδικία. Η Τουρκία, έχοντας την εύνοια της Αμερικής, παρανομούσε ασύστολα στα χωρικά ύδατα της Κυπριακής Δημοκρατίας χωρίς να αντιδρά κανείς. Όπως είναι γνωστό, οι σοβαρές χώρες και οι σοβαροί υπουργοί -στη συγκεκριμένη περίπτωση ο κ. Μάικ Πομπέο- δεν κάνουν δηλώσεις έτσι για να τις κάνουν. Ούτε αντιδρούν συναισθηματικά για σημαντικά θέματα που αφορούν τα στρατηγικά τους συμφέροντα. Ο κ. Πομπέο, λοιπόν, γνώριζε ερχόμενος στην Ελλάδα ότι υπάρχουν κάποια θέματα που ενδιαφέρουν και ανησυχούν την ελληνική κυβέρνηση, αλλά και την ελληνική κοινή γνώμη. Γι’ αυτό ήταν και προετοιμασμένος. Και θα έλεγα ότι όσοι ασχοληθήκαμε με το θέμα, είχαμε μία γνώση για τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται η Αμερική το τελευταίο διάστημα για την επιθετικότητα της Τουρκίας. Όπως προανέφερα, είχαν προετοιμάσει το έδαφος από τις 20 Αυγούστου με τη δήλωση στο OPEN και στην ιστοσελίδα μας, αλλά ήταν καλοκαίρι και δεν δόθηκε σημασία. Απ’ εκεί και πέρα, αυτή είναι η νέα θέση των Ηνωμένων Πολιτειών για τις κινήσεις της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο. Πρόκειται για παράνομες ενέργειες και πρέπει να σταματήσουν. Πρόκειται για μία εξαιρετική δήλωση, και θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν εφαρμοστεί και πως θα εφαρμοστεί. Οι Αμερικανοί, όπως και οι Γάλλοι έχουν στρατηγικά συμφέροντα στην κυπριακή ΑΟΖ. Για να μην μένουν λάθος εντυπώσεις στους αναγνώστες, η γνώμη μου είναι ότι οι Αμερικανοί θα προσπαθήσουν να επιτύχουν την αποχώρηση της Τουρκίας από τα χωρικά ύδατα της Κυπριακής Δημοκρατίας, με διπλωματικά μέσα. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι και δεν αναφέρομαι σε στρατιωτικά μέσα. Αναφορικά με το θέμα των κυρώσεων, πιστεύω ότι θα μπορούσε να συνδεθεί με άλλα προβλήματα που δημιουργεί η Τουρκία. Ο κ. Πομπέο είπε κάτι που το είχαμε ξεχάσει, επειδή ο πρόεδρος Τραμπ πάγωσε τις κυρώσεις. Ότι ακόμα γίνονται συζητήσεις με τους Τούρκους για το θέμα των ρωσικών S-400. Και οι συζητήσεις σύμφωνα με τις πληροφορίες μας αφορούν το εξής: Κατατέθηκε μία νέα πρόταση. Να μην λειτουργήσει το ρωσικό σύστημα και να γλιτώσει η Τουρκία τις κυρώσεις. Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι Αμερικανοί ήδη αντιλήφθηκαν ότι οι S-400 θα λειτουργήσουν οπότε και τα δικά τους περιθώρια, να μην επιβάλουν κυρώσεις, τελειώνουν. Η αίσθηση που έχουμε είναι ότι οι κυρώσεις είναι ένα διπλωματικό και οικονομικό όπλο που έχει η Αμερική σε ότι αφορά την Τουρκία. Έχει πλέον πολλές δικαιολογίες να το χρησιμοποιήσει. Η δήλωση του κ. Πομπέο πρέπει να χρησιμοποιηθεί από την Ελλάδα και την Κύπρο στις συζητήσεις τους με τους Ευρωπαίους. Είναι μία άχρηστη μάζα γραφειοκρατών και πολιτικών, που ποδοπατούνται από τον Ερντογάν και το… απολαμβάνουν. Πρέπει επιτέλους να συνεννοηθούν με την Ουάσιγκτον και να δράσουν με κοινό και αποτελεσματικό τρόπο. ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Να σημειώσω ότι η αμερικανική πλευρά είναι πολύ ικανοποιημένη με τα αποτελέσματα της επίσκεψης του κ. Πομπέο. Η αλήθεια είναι ότι πήγε πάρα πολύ καλά. Πιστεύω ότι για όσο διάστημα παραμένει υπουργός των Εξωτερικών των ΗΠΑ, η Ελλάδα απέκτησε ένα σημαντικό συνομιλητή στην αμερικανική πρωτεύουσα…

Πηγή: Πως φτάσαμε στη δήλωση-καταδίκης της Τουρκίας από τον Μάικ Πομπέο: Όλο το παρασκήνιο… https://hellasjournal.com/2019/10/pos-ftasame-sti-dilosi-katadikis-tis-toyrkias-apo-ton-maik-pompeo-olo-to-paraskinio/

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Εν μέσω του καυτού Αυγούστου, στις 20 του μήνα, το κανάλι OPEN και η ιστοσελίδα μας, μεταδώσαμε μία γραπτή δήλωση εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που κυριολεκτικά άλλαζε την αμερικανική θέση για τις τουρκικές προκλήσεις στα χωρικά ύδατα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Λόγω του καλοκαιριού λίγοι έδωσαν σημασία. Μας έκανε, όμως, εντύπωση ότι εθνικιστικά στοιχεία, μας επιτέθηκαν με ασύστολα ψέματα, αντιδρώντας με πρωτόγνωρη βιαιότητα στη θέση των Ηνωμένων Πολιτειών, ότι οι τουρκικές ενέργειες αποτελούν «προκλητικό βήμα». Στην γραπτή δήλωση, που μας εστάλη με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο από το Γραφείο Τύπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ τονιζόταν επίσης ότι «μόνο η Κυπριακή Δημοκρατία, ενεργώντας μέσω της κυβέρνησής της, μπορεί να συναινέσει σε δραστηριότητες όπως η γεώτρηση εντός των χωρικών της υδάτων». Έλληνες και Κύπριοι διπλωμάτες που επικοινώνησαν μαζί μας για να πληροφορηθούν τις λεπτομέρειες αυτής της δήλωσης, δεν πίστευαν στα μάτια τους. Το περιεχόμενο της δήλωσης ήταν κάτι που προσπαθούσαν να εκμαιεύσουν από την αμερικανική κυβέρνηση από την πρώτη μέρα της έναρξης των προκλητικών και παράνομων ενεργειών της κατοχικής δύναμης. Για εμάς, λοιπόν, δεν αποτελούσε έκπληξη η χθεσινή δήλωση του υπουργού Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, για την οποία ομιλεί με θαυμασμό όλη η Ελλάδα και όλη η Κύπρος. Γι’ αυτό το λόγο στο χθεσινό μας κείμενο δώσαμε τον εξής τίτλο (ΕΔΩ): Η ώρα να μιλήσει ο κ. Πομπέο: Η τρίτη εισβολή του τουρκικού Αττίλα είναι μία πραγματικότητα… Για πρώτη φορά η αμερικανική υπερδύναμη αποφάσισε να πει τα πράγματα με το όνομα τους. Άργησε μεν, αλλά ο κ. Πομπέο ανακοίνωσε αυτό που θέλαμε να ακούσουμε. Και είναι το ορθό, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο που παραβιάζει κατάφωρα η τουρκική κυβέρνηση. Για την ιστορία παραθέτουμε ξανά την ερώτησή μας και την γραπτή -μέσω e-mail- απάντηση του εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Υποβάλαμε, λοιπόν, το εξής ερώτημα: Παρά τις επίμονες εκκλήσεις και τις προσπάθειές σας, τα τουρκικά πολεμικά πλοία παραμένουν στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου. Είναι η θέση σας, ότι αυτές οι τουρκικές ενέργειες είναι ιδιαίτερα προκλητικές; Εξακολουθεί να ισχύει και σήμερα αυτή η θέση; Η δήλωση της 20ης Αυγούστου, του εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ακολουθεί: Οι Ηνωμένες Πολιτείες ανησυχούν για τις δραστηριότητες του γεωτρύπανου Yavuz, το οποίο δραστηριοποιείται στα χωρικά ύδατα της Κυπριακής Δημοκρατίας (ROC). Αυτό το προκλητικό βήμα δημιουργεί εντάσεις στην περιοχή. Μόνο η Κυπριακή Δημοκρατία, ενεργώντας μέσω της κυβέρνησής της, μπορεί να συναινέσει σε δραστηριότητες όπως η γεώτρηση εντός των χωρικών της υδάτων. Καλούμε τις τουρκικές αρχές να σταματήσουν άμεσα τις παράνομες δραστηριότητες και να απομακρύνουν το Yavuz από τα χωρικά ύδατα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ενθαρρύνουμε όλα τα μέρη να ενεργήσουν με αυτοσυγκράτηση. Η ανάπτυξη των πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο θα πρέπει να προωθήσει τη συνεργασία και να αποτελέσει τη βάση για βιώσιμη ενεργειακή ασφάλεια και οικονομική ευημερία σε ολόκληρη την περιοχή. Συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε την ανάπτυξη μιας ακριβοδίκαιης λύσης equitable solution) για την κατανομή των πλεονεκτημάτων των πόρων των υδρογονανθράκων της Κύπρου μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Από τότε, είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε το θέμα με Αμερικανούς διπλωμάτες που ασχολούνται με τα θέματα της Ελλάδας, της Κύπρου και της Τουρκίας. Τους έκανε εντύπωση ότι δεν δόθηκε μεγάλη δημοσιότητα αλλά και η λυσσώδης αντίδραση των εθνικιστικών στοιχείων. Υπήρχε μία βεβαιότητα σε όσους από εμάς ασχοληθήκαμε με το θέμα, ότι η δήλωση δεν συνέφερε στη Μόσχα, η οποία φαινόταν στα μάτια των ψεκασμένων, που πιστεύουν ότι ο «ξανθός ηγέτης» θα σώσει την Ελλάδα, ως να «καπελώθηκε» από τους Αμερικανούς. Ξαφνικά οι Αμερικανοί έγιναν οι καλοί και οι Ρώσοι οι υποστηρικτές των παράνομων ενεργειών της Τουρκίας. Η δήλωση του κ. Πομπέο στην Αθήνα, από το βήμα του υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας, αποκαθιστά μία μεγάλη αδικία. Η Τουρκία, έχοντας την εύνοια της Αμερικής, παρανομούσε ασύστολα στα χωρικά ύδατα της Κυπριακής Δημοκρατίας χωρίς να αντιδρά κανείς. Όπως είναι γνωστό, οι σοβαρές χώρες και οι σοβαροί υπουργοί -στη συγκεκριμένη περίπτωση ο κ. Μάικ Πομπέο- δεν κάνουν δηλώσεις έτσι για να τις κάνουν. Ούτε αντιδρούν συναισθηματικά για σημαντικά θέματα που αφορούν τα στρατηγικά τους συμφέροντα. Ο κ. Πομπέο, λοιπόν, γνώριζε ερχόμενος στην Ελλάδα ότι υπάρχουν κάποια θέματα που ενδιαφέρουν και ανησυχούν την ελληνική κυβέρνηση, αλλά και την ελληνική κοινή γνώμη. Γι’ αυτό ήταν και προετοιμασμένος. Και θα έλεγα ότι όσοι ασχοληθήκαμε με το θέμα, είχαμε μία γνώση για τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται η Αμερική το τελευταίο διάστημα για την επιθετικότητα της Τουρκίας. Όπως προανέφερα, είχαν προετοιμάσει το έδαφος από τις 20 Αυγούστου με τη δήλωση στο OPEN και στην ιστοσελίδα μας, αλλά ήταν καλοκαίρι και δεν δόθηκε σημασία. Απ’ εκεί και πέρα, αυτή είναι η νέα θέση των Ηνωμένων Πολιτειών για τις κινήσεις της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο. Πρόκειται για παράνομες ενέργειες και πρέπει να σταματήσουν. Πρόκειται για μία εξαιρετική δήλωση, και θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν εφαρμοστεί και πως θα εφαρμοστεί. Οι Αμερικανοί, όπως και οι Γάλλοι έχουν στρατηγικά συμφέροντα στην κυπριακή ΑΟΖ. Για να μην μένουν λάθος εντυπώσεις στους αναγνώστες, η γνώμη μου είναι ότι οι Αμερικανοί θα προσπαθήσουν να επιτύχουν την αποχώρηση της Τουρκίας από τα χωρικά ύδατα της Κυπριακής Δημοκρατίας, με διπλωματικά μέσα. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι και δεν αναφέρομαι σε στρατιωτικά μέσα. Αναφορικά με το θέμα των κυρώσεων, πιστεύω ότι θα μπορούσε να συνδεθεί με άλλα προβλήματα που δημιουργεί η Τουρκία. Ο κ. Πομπέο είπε κάτι που το είχαμε ξεχάσει, επειδή ο πρόεδρος Τραμπ πάγωσε τις κυρώσεις. Ότι ακόμα γίνονται συζητήσεις με τους Τούρκους για το θέμα των ρωσικών S-400. Και οι συζητήσεις σύμφωνα με τις πληροφορίες μας αφορούν το εξής: Κατατέθηκε μία νέα πρόταση. Να μην λειτουργήσει το ρωσικό σύστημα και να γλιτώσει η Τουρκία τις κυρώσεις. Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι Αμερικανοί ήδη αντιλήφθηκαν ότι οι S-400 θα λειτουργήσουν οπότε και τα δικά τους περιθώρια, να μην επιβάλουν κυρώσεις, τελειώνουν. Η αίσθηση που έχουμε είναι ότι οι κυρώσεις είναι ένα διπλωματικό και οικονομικό όπλο που έχει η Αμερική σε ότι αφορά την Τουρκία. Έχει πλέον πολλές δικαιολογίες να το χρησιμοποιήσει. Η δήλωση του κ. Πομπέο πρέπει να χρησιμοποιηθεί από την Ελλάδα και την Κύπρο στις συζητήσεις τους με τους Ευρωπαίους. Είναι μία άχρηστη μάζα γραφειοκρατών και πολιτικών, που ποδοπατούνται από τον Ερντογάν και το… απολαμβάνουν. Πρέπει επιτέλους να συνεννοηθούν με την Ουάσιγκτον και να δράσουν με κοινό και αποτελεσματικό τρόπο. ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Να σημειώσω ότι η αμερικανική πλευρά είναι πολύ ικανοποιημένη με τα αποτελέσματα της επίσκεψης του κ. Πομπέο. Η αλήθεια είναι ότι πήγε πάρα πολύ καλά. Πιστεύω ότι για όσο διάστημα παραμένει υπουργός των Εξωτερικών των ΗΠΑ, η Ελλάδα απέκτησε ένα σημαντικό συνομιλητή στην αμερικανική πρωτεύουσα…

Πηγή: Πως φτάσαμε στη δήλωση-καταδίκης της Τουρκίας από τον Μάικ Πομπέο: Όλο το παρασκήνιο… https://hellasjournal.com/2019/10/pos-ftasame-sti-dilosi-katadikis-tis-toyrkias-apo-ton-maik-pompeo-olo-to-paraskinio/