ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ
Αγαπητοί
μας!
Έπί τη έορτή τού Πάσχα εκατοντάδας χιλιάδες άνθρωποι, ιδίως των μεγάλων
άστικών κέντρων, εξέρχονται και πορεύονται στην ύπαιθρο, γιά να αναπνεύσουν καθαρό
άέρα.
Γιά να όσφρανθούν τό άρωμα τών λουλουδιών. Γιά νά ακούσουν το
γλυκολάλημα τοϋ άηδονιού. Γιά νά άπολαύσουν τά ποικίλα θέλγητρα της ώραιοτέρας εποχής,
τού έαρος.
Οί δέ φυσιολάτρες, μέ τά σακκίδιά τους φορτωμένα στην ράχι τους και
μέ τις φωτογραφικές μηχανές, άνέρχονται στις υψηλότερες κορυφές, γιά νά ιδούν
και άπολαύσουν άπο έκεί τό πανόραμα της φύσεως.
Άλλ'
οί μανιώδεις θαυμαστές της φύσεως περιωρισμένη έχουν την αίσθησι. Στενός ό
ορίζοντας τού ψυχικού τους κόσμου.
Γήινα τά ένδιαφέροντά τους.
Σαρκικές οί
έπιθυμίες και οί πόθοι τους. Βλέπουν, άλλά δεν βλέπουν! Δεν βλέπουν, ότι οπίσω
άπ' όλα τά ώραία της φύσεως είνε 'Εκείνος, ό όποιος έποίησε όλα τά ώραία της
γης.
Δέν βλέπουν τόν Χριστό, άνευ τού όποιου, όπως κηρύττει μεγαληγόρως κατά
την νύκτα ττίς Αναστάσεως ό Αγαπημένος μαθητής, ό 'Ιωάννης ό ευαγγελιστής, δέν θά υπήρχε ό κόσμος.
«Πάντα δι αύτού εγένετο, και χωρίς αύτού έγένετο ούδε εν ό
γέγονεν» (Ίωάν. 1:3).
Κύμα φυσιολατρείας!
'Άνθρωποι λατρεύουν τήν κτίσι, άλλά
δέν λατρεύουν τον Κτίοαντα! Ουδεμία λέξι ευχαριστίας προς τον Θεό εξέρχεται
άπό την καρδία τους για την ώραιότητα της φύσεως, την μοναδική αυτή ωραιότητα,
ή όποία υπάρχει μόνο στον πλανήτη μας.
Θά έπρεπε νά έκσφενδονισθούν στην σελήνη
και νά ζήσουν έκεί ολίγα λεπτά», για νά ίδούν την τεραστία διαφορά και νά
έκτιμήσουν δεόντως τά άγαθά της γής, τά όποια τόσο πλουσίως έσκόρπισε στόν πλανήτη
μας ό Δημιουργός τού παντός.
Άλλ'
οί πιστοί, οί πιστεύοντες στο μέγα μυστήριο της ενανθρωπήσεως τοϋ Λόγου, μέ
άλλα μάτια βλέπουν τά έγκόσμια. Βλέπουν αύτά ώς σκιές των ύπερκοσμίων αγαθών.
'Απολαμβάνουν και αυτοί τις τέρψεις της ανοίξεως, τοϋ φυσικού έαρος. Άλλα μέ
τήν πίστι ατενίζοντες στόν Χριστό, τον δημιουργό τού σύμπαντος, τοϋ ορατού και του
άοράτου, μυστικώς λέγουν
- «"Ωραία είνε ή άνοιξι Άλλ' άσυγκρίτως ωραιότερο
είνε τό άλλο έαρ. Είνε ή νοητή άνοιξι, τό πνευματικό έαρ, τό όποιο μας εδειξε
ό Χριστός μέ την άνάστασί του.
Αυτός είνε τό αιώνιο έαρ! «Ώ γλυκύ μου έαρ..."».
Ώ
άνθρωποι του παρόντος κόσμου!
Έξέρχεσθε νά προϋπαντήσετε τά ώραία τής ανοίξεως.
επισκέπτεσθε τά ώραία τοπία, άνεβαίνετε στις κορυφές τών όρέων, πετάτε στα
άχανή ύψη τού διαστήματος, περιπατείτε και έρευνάτε συνεχώς τό βασίλειο τής
φύσεως.
Δεν σας κατηγορούμε.
Σας κατηγορούμε όμως, διότι ουδεμία ποοσπάθεια
κάνετε γιά νά περιπατήσετε και ερευνήσετε τό βασίλειο τής χάριτος. Εξέλθετε
λοιπόν, φωνάζει προς όλους μας ό προατήτης, «εξέλθετε, και οί έν τω σκότει
άνακαλύφθητε» (Ήσ. 49:9).
Εξέλθετε γιά νά ίδήτε τον νικητή τού θανάτου, τον
θριαμβευτή τών αιώνων. Εξέλθετε γιά νά ίδήτε τον 'Ήλιο τόν φωτίζοντα τά σκότη
τού κόσμου. Εξέλθετε. Γιατί δέν έξέρχεσθε;
Σάς άρέσει τό σκότος;
Θέλετε νά
ζήτε ώς τυφλοπόντικες στους υπογείους λαβυρίνθους τών παθών;
Μισείτε τό Φώς;
'Ώ πόσο δυστυχείς είσθε! Ματαία ή ζωή σας, έφ' οσον δέν συνδέθηκε μέ τήν Ζωήν.
Εξέλθετε Σάς φωνάζουμε γιά μία τελευταία ίσως φορά. Εξέλθετε προς το Φώς.
«Ζωή
γαρ ό Χριστός ών», όπως λέγει ό άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας, «ζων κατά φυσιν,
ανέστη τριήμερος σκυλεύσας τον άδην, άναπετάσας τοις κάτω τάς αεί κεκλεισμένας
πύλας φωνεί είρηνικώς τε τοις έν δεσμοίς έξέλθετε και τοίς έν σκότει
άνακαλύφθητε».
Περιοδικό “Ο ΣΤΑΥΡΟΣ”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου