«Εικόνες που μοιάζουν να έχουν ζωντανέψει από τα μυθιστορήματα του
Κάρολου Ντίκενς τείνουν να γίνουν καθημερινότητα στη Βρετανία όπου κάθε
χρόνο 5.000 άνθρωποι μένουν άστεγοι, γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν είτε
το στεγαστικό τους δάνειο είτε το νοίκι τους».
Αυτό είναι το συμπέρασμα έκθεσης του
Κέντρου Κοινωνικής Δικαιοσύνης (Centre for Social Justice, CSJ), μιας ανεξάρτητης δεξαμενής σκέψης που δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα.
Επιπλέον, και παρά την επιστροφή στην οικονομική ανάπτυξη, το χρέος των προσωπικών δανείων ξεπερνάει το ποσό των 1,71 τρισεκατομμυρίων ευρώ, «ρεκόρ προσωπικών δανείων όλων των εποχών», όπως σημειώνουν οι αναλυτές της έκθεσης. Το χρέος του μέσου βρετανικού νοικοκυριού υπολογίζεται στις 65.000 ευρώ, ποσό σχεδόν διπλάσιο από το αντίστοιχο χρέος της προηγούμενης δεκαετίας.
Τα νούμερα εκτός από δέος προκαλούν κι έκπληξη, δεδομένου ότι από το 2009, το επιτόκιο της Τράπεζας της Αγγλίας βρίσκεται στο 0,5%, γεγονός που θα βοηθούσε τα νοικοκυριά να ξοφλήσουν τις οφειλές τους στις τράπεζες.
Ωστόσο, τα χρέη των Βρετανών αντί να μειώνονται αυξάνονται και εν μέρει αυτό οφείλεται και στα διάφορα μέτρα που ψαλιδίζουν το κράτος πρόνοιας που έχει πάρει η συντηρητική κυβέρνηση Κάμερον και ιδίως ο υπουργός Εργασίας και Συντάξεων, Ιαν Ντάνκαν Σμιθ, που σημειωτέον ίδρυσε το CSJ το 2004...
Μεταξύ αυτών, συμπεριλαμβάνεται και ο περιβόητος «φόρος της κρεβατοκάμαρας», βάσει του οποίου, 600.000 ως 900.000 φτωχά νοικοκυριά της Βρετανίας, που μένουν σε δημοτικά ή κρατικά σπίτια ή λαμβάνουν επιδότηση ενοικίου, θα αναγκαστούν είτε να τα εγκαταλείψουν, είτε να πληρώσουν επιπλέον φόρο περί τις 14-25 λίρες τη βδομάδα, αν στο σπίτι που κρατούν, υπάρχει έστω και ένα άδειο αχρησιμοποίητο υπνοδωμάτιο.
Σύμφωνα με το Κέντρο Κοινωνικής Δικαιοσύνης, ο αριθμός των άστεγων θα αυξηθεί τα επόμενα χρόνια, αν δεν παρθούν άμεσα μέτρα, καθώς υπολογίζεται ότι οι καταθέσεις 3,9 εκατομμυρίων οικογενειών είναι ικανές να καλύψουν απλά τη δόση του δανείου τους ή να πληρώσουν τον σπιτονοικοκύρη τους για μόλις έναν μήνα. Επιπλέον, όπως επισημαίνει ο διευθυντής του Κέντρου Κοινωνικής Δικαιοσύνης, Κρίστιαν Γκάι, το πρόβλημα με τα χρόνια γίνεται ακόμη πιο σοβαρό, καθώς «οι τράπεζες πια δεν δανείζουν τόσο εύκολα όσο στο παρελθόν και έτσι οι Βρετανοί, για να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους καταφεύγουν σε ιδιώτες «καρχαρίες» που δανείζουν με πολύ υψηλά επιτόκια». Υπολογίζεται πως πάνω από 310.000 Βρετανοί κάθε χρόνο προστίθενται στη λίστα των ανθρώπων που καταφεύγουν σε τέτοιου είδους δάνεια.
Παιδιά σε ξενώνες
Εξάλλου, μία άλλη έρευνα από τη φιλανθρωπική οργάνωση, Shelter (Καταφύγιο), που βοηθάει αστέγους, δείχνει πως τα Χριστούγεννα για 80 χιλιάδες παιδιά σ' όλη τη χώρα κάθε άλλο παρά λαμπερά θα είναι. Συγκεκριμένα, αυτά τα παιδιά θα περάσουν τις γιορτές είτε σε ξενώνες αστέγων, είτε σ' άλλο προσωρινό κατάλυμα - ο μεγαλύτερος αριθμός των τελευταίων δέκα ετών. Μάλιστα, σύμφωνα με την έρευνα του Shelter, τα δύο τρίτα αυτών των παιδιών αναγκάζονται να μοιράζονται το κρεβάτι με τους γονείς τους, ενώ τρώνε στο πάτωμα γιατί δεν υπάρχει τραπέζι.
Ως «εικόνες ντροπής για τη Βρετανία του 21ου αιώνα», χαρακτήρισε τα ευρήματα της έρευνας ο επικεφαλής της οργάνωσης, Κάμπελ Ρομπ, ενώ πρόσθεσε πως «κανένα παιδί δεν θα έπρεπε να είναι άστεγο, πόσω μάλλον 80 χιλιάδες». Είπε επίσης ότι η οργάνωση δέχεται καθημερινά 470 εκκλήσεις για βοήθεια, αύξηση κατά 10% από πέρσι, ενώ αυξήθηκε και η επισκεψιμότητα στην ιστοσελίδα της κατά 20%, με σχεδόν 400 χιλιάδες ανθρώπους να αναζητούν online βοήθεια.
Κανείς δεν μας δίνει σημασία
Ο «κόσμος μάς προσπερνά σαν να μην υπάρχουμε. Η λέξη "σκληρή" δεν μπορεί να περιγράψει την κατάσταση», προσπαθεί να σκιαγραφήσει τη ζωή του ως άστεγος ένας άνδρας που βρίσκει καταφύγιο τις κρύες νύχτες στο μετρό του Λονδίνου
απο το ethnos.gr
Αυτό είναι το συμπέρασμα έκθεσης του
Κέντρου Κοινωνικής Δικαιοσύνης (Centre for Social Justice, CSJ), μιας ανεξάρτητης δεξαμενής σκέψης που δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα.
Επιπλέον, και παρά την επιστροφή στην οικονομική ανάπτυξη, το χρέος των προσωπικών δανείων ξεπερνάει το ποσό των 1,71 τρισεκατομμυρίων ευρώ, «ρεκόρ προσωπικών δανείων όλων των εποχών», όπως σημειώνουν οι αναλυτές της έκθεσης. Το χρέος του μέσου βρετανικού νοικοκυριού υπολογίζεται στις 65.000 ευρώ, ποσό σχεδόν διπλάσιο από το αντίστοιχο χρέος της προηγούμενης δεκαετίας.
Τα νούμερα εκτός από δέος προκαλούν κι έκπληξη, δεδομένου ότι από το 2009, το επιτόκιο της Τράπεζας της Αγγλίας βρίσκεται στο 0,5%, γεγονός που θα βοηθούσε τα νοικοκυριά να ξοφλήσουν τις οφειλές τους στις τράπεζες.
Ωστόσο, τα χρέη των Βρετανών αντί να μειώνονται αυξάνονται και εν μέρει αυτό οφείλεται και στα διάφορα μέτρα που ψαλιδίζουν το κράτος πρόνοιας που έχει πάρει η συντηρητική κυβέρνηση Κάμερον και ιδίως ο υπουργός Εργασίας και Συντάξεων, Ιαν Ντάνκαν Σμιθ, που σημειωτέον ίδρυσε το CSJ το 2004...
Μεταξύ αυτών, συμπεριλαμβάνεται και ο περιβόητος «φόρος της κρεβατοκάμαρας», βάσει του οποίου, 600.000 ως 900.000 φτωχά νοικοκυριά της Βρετανίας, που μένουν σε δημοτικά ή κρατικά σπίτια ή λαμβάνουν επιδότηση ενοικίου, θα αναγκαστούν είτε να τα εγκαταλείψουν, είτε να πληρώσουν επιπλέον φόρο περί τις 14-25 λίρες τη βδομάδα, αν στο σπίτι που κρατούν, υπάρχει έστω και ένα άδειο αχρησιμοποίητο υπνοδωμάτιο.
Σύμφωνα με το Κέντρο Κοινωνικής Δικαιοσύνης, ο αριθμός των άστεγων θα αυξηθεί τα επόμενα χρόνια, αν δεν παρθούν άμεσα μέτρα, καθώς υπολογίζεται ότι οι καταθέσεις 3,9 εκατομμυρίων οικογενειών είναι ικανές να καλύψουν απλά τη δόση του δανείου τους ή να πληρώσουν τον σπιτονοικοκύρη τους για μόλις έναν μήνα. Επιπλέον, όπως επισημαίνει ο διευθυντής του Κέντρου Κοινωνικής Δικαιοσύνης, Κρίστιαν Γκάι, το πρόβλημα με τα χρόνια γίνεται ακόμη πιο σοβαρό, καθώς «οι τράπεζες πια δεν δανείζουν τόσο εύκολα όσο στο παρελθόν και έτσι οι Βρετανοί, για να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους καταφεύγουν σε ιδιώτες «καρχαρίες» που δανείζουν με πολύ υψηλά επιτόκια». Υπολογίζεται πως πάνω από 310.000 Βρετανοί κάθε χρόνο προστίθενται στη λίστα των ανθρώπων που καταφεύγουν σε τέτοιου είδους δάνεια.
Παιδιά σε ξενώνες
Εξάλλου, μία άλλη έρευνα από τη φιλανθρωπική οργάνωση, Shelter (Καταφύγιο), που βοηθάει αστέγους, δείχνει πως τα Χριστούγεννα για 80 χιλιάδες παιδιά σ' όλη τη χώρα κάθε άλλο παρά λαμπερά θα είναι. Συγκεκριμένα, αυτά τα παιδιά θα περάσουν τις γιορτές είτε σε ξενώνες αστέγων, είτε σ' άλλο προσωρινό κατάλυμα - ο μεγαλύτερος αριθμός των τελευταίων δέκα ετών. Μάλιστα, σύμφωνα με την έρευνα του Shelter, τα δύο τρίτα αυτών των παιδιών αναγκάζονται να μοιράζονται το κρεβάτι με τους γονείς τους, ενώ τρώνε στο πάτωμα γιατί δεν υπάρχει τραπέζι.
Ως «εικόνες ντροπής για τη Βρετανία του 21ου αιώνα», χαρακτήρισε τα ευρήματα της έρευνας ο επικεφαλής της οργάνωσης, Κάμπελ Ρομπ, ενώ πρόσθεσε πως «κανένα παιδί δεν θα έπρεπε να είναι άστεγο, πόσω μάλλον 80 χιλιάδες». Είπε επίσης ότι η οργάνωση δέχεται καθημερινά 470 εκκλήσεις για βοήθεια, αύξηση κατά 10% από πέρσι, ενώ αυξήθηκε και η επισκεψιμότητα στην ιστοσελίδα της κατά 20%, με σχεδόν 400 χιλιάδες ανθρώπους να αναζητούν online βοήθεια.
Κανείς δεν μας δίνει σημασία
Ο «κόσμος μάς προσπερνά σαν να μην υπάρχουμε. Η λέξη "σκληρή" δεν μπορεί να περιγράψει την κατάσταση», προσπαθεί να σκιαγραφήσει τη ζωή του ως άστεγος ένας άνδρας που βρίσκει καταφύγιο τις κρύες νύχτες στο μετρό του Λονδίνου
απο το ethnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου