Η δολοφονία ως αποτέλεσμα μιας απρεπούς πολιτικής.

Η οποιαδήποτε καταδικαστική ρητορική, δεν επιλύει το πρόβλημα. Απαιτείται η ειλικρινής μετάνοια, η παραίτηση και η παραδειγματική τιμωρία των ηθικών αυτουργών...

Γράφει ο Γιώργος Πολίτης

Όσο και θλίβει το γεγονός του χαμού των παιδιών, όσο και αν συντρίβει κάθε γονιό –και όλους τους άλλους- η ιδέα και μόνον της αυθαίρετης πράξης, δεν είναι δυνατόν να μην σταθούμε στα βαθύτερα αίτια του γεγονότος με τα
μάτια στραμμένα ψηλά και την ευγενή διάθεση για αναζήτηση ή ενδελεχή έρευνα στο αίτιο του γεγονότος.

Όσο και αν μοιάζει παράξενο, μακρινό, λιγότερο πιθανό, ακόμη και αστείο για πολλούς, το χέρι οπλίζεται από τις εκάστοτε πολιτικές. Βεβαίως στο επιχείρημα πως η κάθε πολιτική έχει φίλους και εχθρούς και άρα και αντίρροπες δυνάμεις, υποκλινόμεθα, μα υπάρχουν πέρα από τα σωστά επιχειρήματα των αντιλόγων και μέτρα και σταθμά και ασφαλώς και όρια.

Η υποκρισία και ο εμπαιγμός, ανήκει στο εκτυφλωτικό λευκό, ή το μαύρο του ερέβους.

Και τα δύο ομοίως κακά.
Η ανισοδικία, ή ανισονομία, το δόλιο χαμόγελο και η απάτη, είναι και αυτά ομοίως επιλήψιμα, όπως και πάρα πολλά άλλα που σαν σύνολο συντάσσονται στις ακραίες εκείνες πολιτικές που είναι ικανές εγείρουν οργίλες αντιδράσεις.
Στον φόνο όμως ακόμη δεν φτάνουν…

Όταν οι κυβερνήσεις επί σειρά ετών επιχειρούν να σαχλαμαρίσουν την κοινή λογική, έχοντας εν πολλοίς θεωρήσει εαυτούς ως τις μόνες εν δυνάμει, δυνάμεις, τότε γεννάται μέσα από φυσιολογικότατες διαδικασίες, ένα αντίρροπο κίνημα ως αντιστάθμισμα.

Γεννάται ένα κίνημα ως αντίδραση, ως λύση ή ως ψευδολύση αν προτιμάτε, όμως γεννάται. Και αυτό είναι το μέγα ζήτημα. Η ερώτηση που αυθόρμητα προκύπτει έχει να κάνει με την πατρότητα του τέκνου!

Ποιος είναι ο πατέρας λοιπόν;

Ποια πολιτική γέννησε την χρυσή αυγή εν προκειμένω; Ποιοι υπηρέτησαν αυτή την πολιτική της εκκόλαψης;
 Γιατί χρυσή αυγή δεν υπήρχε… Και αν κάπου υφίστατο ήταν ένα …αυγό μονάχα.

Και ερχόμαστε στο προκείμενο.

Κάθε κίνημα που αποκτά υπόσταση υπόκειται σε κρίση. Θεμιτό.

Κάθε κίνημα που αρθρώνει λόγο, αποκτά φίλους και εχθρούς. Ορθό.

Εάν το κόμμα είναι κόμμα βίαιης αντίδρασης όπως είναι η χρυσή αυγή, είναι πολύ λογικό οι αντιδράσεις που προέρχονται του χώρου της να είναι από έντονες, άλογες έως και ακραίες. 

Τις έννομες λογικές που απαιτείτε κύριοι του συνταγματικού τόξου από τέτοια κόμματα, τις έχετε οι ίδιοι πολεμήσει με νόμους παράλογους, καταχρηστικούς και άδικους.
Με υπηρεσίες προκλητικές σε ημέτερους.
 Με κλοπές, συγκαλύψεις και ατιμωρησίες…
Με ψευτιές, με χοντράδες, με βρομιές.

Τι ζητάτε λοιπόν από ένα κόμμα καθαρής αντίδρασης που γεννήθηκε μόνο για αυτό;
 Που απαρτίζεται από τους δικούς σας –συνταγματικούς- εξοργισμένους ψηφοφόρους;

Οι ασφαλώς και οι κατακριτέες πρακτικές του δικού σας ‘’παιδιού’’, ενόχλησαν.

 Και αυτό είναι πολύ λογικό, διότι η πλειοψηφία του λαού δεν είναι των άκρων. Οι πολλοί και ‘’ενεργά’’ αμέτοχοι, περιφέρονται κάπου στο μέσον όλης αυτής της κατάστασης, σκεπτόμενοι και αγωνιούντες. Οι κάποιοι άλλοι όμως της άλλης μεριάς ενίστανται ως είναι φυσικό και αντιδρούν αναλόγως αποζητώντας μια ''ρεβάνς''. Ας πούμε ρεβάνς κατά της βίας. Με βια!

Μπορεί τελικά να αποδειχθεί πως το χθεσινό έγκλημα των δύο παιδιών, δεν ήταν πολιτικό και πως εμπίπτει στο κοινό ποινικό δίκαιο.
Αδιάφορο.
 Ειλικρινά αδιάφορο.
Τα δύο παιδιά που χάθηκαν τώρα και το άλλο που έφυγε λίγες ημέρες πιο πριν, ετούτο ενδιαφέρει.
 Και ετούτο οφείλει να μας ενδιαφέρει.

Μάθετε λοιπόν, πως το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής βίας, είναι αποτέλεσμα της στραβής πολιτικής σας ή ακόμη και της ανικανότητας σας …αλλά όχι. Χίλιες φορές όχι.

Ετούτη την χάρη δεν σας την κάνουμε. Θα ‘’δικαστείτε’’ από λαό όχι ως ανίκανοι ή χαζεμένοι, αλλά ως έξυπνοι και απολύτως ικανοί.
Ως έχοντες πλήρη συνείδηση των πεπραγμένων σας και η μεγαλύτερη τιμωρία, ίσως έρθει από το ‘’αυγό’’ που στους κόλπους σας εκκολάψατε.

Εστέ βέβαιοι πως θα έχετε για πολλά να απολογηθείτε…

politisg.blogspot.gr