Κατέχει πλέον το υψηλότερο ποσοστό πιστωτικών καρτών ανά
κάτοικο στον κόσμο, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της Τράπεζας της Κορέας, παρουσιάζοντας πενταπλάσιο αριθμό πιστωτικών καρτών σε σχέση με τον πληθυσμό της.
Ο Young- Sik Jeong, ερευνητής-συνεργάτης του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών Samsung της Σεούλ, παρακολουθεί το χρέος των νοικοκυριών της Νότιας Κορέας. Διαπίστωσε λοιπόν, ότι το 1990 οι Κορεάτες αποταμίευαν κατά μέσο όρο το 22,2% του καθαρού εισοδήματος του νοικοκυριού τους. Έως το 2012, το ποσοστό αυτό είχε μειωθεί στο 3,4%. Ο λόγος του χρέους των νοικοκυριών προς το διαθέσιμο εισόδημα το ίδιο έτος διαμορφώθηκε στο 160 -υψηλότερο από τον αντίστοιχο των ΗΠΑ το 2007, πριν σκάσει η φούσκα των ακινήτων.
Παρά το γεγονός ότι η Σεούλ είναι το σπίτι του «Gangnam Style», του διάσημου τραγουδιού του Psy που διακωμωδεί την εμμονή που έχουν με το στυλ και το στάτους οι κάτοικοι της ομώνυμης περιοχής, αλλά και η ασιατική Μέκκα της πλαστικής χειρουργικής, η έξαρση του υπερβολικού καταναλωτισμού δεν εξηγεί γιατί οι χρηματοοικονομικές συνήθειες της Κορέας άλλαξαν τόσο γρήγορα.
Ο Jeong εκτιμά ότι τα ενυπόθηκα δάνεια αντιπροσωπεύουν περίπου τα δύο τρίτα του χρέους των νοικοκυριών της Κορέας, ενώ και το υψηλό κόστος στέγασης σημαίνει ότι τα δάνεια διογκώνονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Τα δεδομένα που συλλέγονται από το McKinsey Global Institute δείχνουν ότι η μέση τιμή κατοικίας στην Κορέα ισοδυναμείι με 7,7 φορές το μέσο εισόδημα. Στις ΗΠΑ, ο λόγος αυτός φτάνει στο 3,5. Εν τω μεταξύ, ο δανεισμός για έξοδα που σχετίζονται με την εκπαίδευση -όπως τα φροντιστήρια μετά το σχολείο για την ελίτ και τα δίδακτρα των κολλεγίων- αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό τμήμα του χρέους των νοικοκυριών. Με άλλα λόγια, η επιδειξιομανία των Κορεατών δίνει τεράστια ώθηση στις δαπάνες.
«Δεν είναι απλά θέμα να κινείσαι με ρυθμούς Καρντάσιαν. Έχει σημασία να μην μένεις πίσω. Αυτή είναι μία πραγματική πηγή άγχους σε μία ταχέως μεταβαλλόμενη κοινωνία», λέει ο Tom Coyner της συμβουλευτικής επιχειρήσεων Soft Landing Consulting στη Σεούλ. «Η κορεατική οικονομία στο σύνολό της λειτουργεί βάσει της αρχής της υπερμόχλευσης. Εξωτερικά, μοιάζει σαν μια γιγάντια πυραμίδα Ponzi, που είναι ωστόσο διαχειρίσιμη για όσο διάστημα η κορεατική οικονομία συνεχίζει να πηγαίνει με το ρεύμα. Αν δεν είσαι υπερχρεωμένος, υπάρχει ο τεράστιος φόβος ότι κάποιος άλλος θα επενδύσει περισσότερα και θα μείνεις πίσω».
Η έκρηξη του χρέους είναι δυνατή, επειδή πλέον τα δάνεια είναι άμεσα διαθέσιμα. «Ήταν πολύ δύσκολο για τα νοικοκυριά να δανείζονται χρήματα τη δεκαετία του 1990», λέει ο Jeong. «Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα προτιμούσαν να δανείζουν χρήματα για να εξυπηρετούνται εταιρικά συμφέροντα». Τώρα είναι πολύ πιο εύκολο για τις οικογένειες για παίρνουν δάνειο από την τράπεζα και πολλές πιστωτικές κάρτες. «Πριν από μια δεκαετία περίπου, όταν οι πιστωτικές κάρτες διατέθηκαν ευρέως στο κοινό, έβλεπες ανθρώπους κυριολεκτικά στο πεζοδρόμιο με πτυσσόμενα τραπεζάκια να μοιράζουν αιτήσεις έκδοσης πιστωτικών καρτών» θυμάται ο Coyner. «Και ο κόσμος άρχισε να τις χρησιμοποιεί όσο υπεύθυνα θα συμπεριφέρεται ένας πρωτοετής φοιτητής».
Η επιβράδυνση της κορεατικής οικονομίας τις δύο τελευταίες δεκαετίες έχει κάνει δυσκολότερη την αποταμίευση για τις οικογένειες της μεσαίας τάξης. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, πριν από την ασιατική χρηματοπιστωτική κατάρρευση του 1997, η αύξηση του πραγματικού εισοδήματος κυμαινόταν γύρω στο 6% με 7%. Μετά από μερικά δύσκολα χρόνια, ο ρυθμός αύξησης του εισοδήματος ανέκαμψε σχεδόν στα ίδια επίπεδα που βρισκόταν στις αρχές του 2000. Ωστόσο τα τρία από τα τελευταία πέντε χρόνια, ο ρυθμός αύξησης του πραγματικού εισοδήματος ήταν αρνητικός. Και η ανεργία έχει ανοδική πορεία. «Η νέα γενιά αντιμετωπίζει μεγάλη δυσκολία να βρει καλές θέσεις εργασίας», λέει η Sarah Kim, δημοσιογράφος της JoongAng Daily στη Σεούλ. «Τα σχολεία και οι χώροι εργασίας είναι πλέον τόσο ανταγωνιστικοί επειδή υπάρχει λιγότερη σιγουριά για την απασχόληση και όχι αρκετές καλές θέσεις για όλους».
Αλλά τι γίνεται με τις παγκόσμιες επιπτώσεις της νέας κουλτούρας χρέους της Νότιας Κορέας; «Προκαλεί ανησυχία, αλλά όχι μεγάλη ανησυχία για την ώρα», λέει ο Coyner. «Αλλά θα μπορούσε να αποδειχθεί ένας πολύ αδύναμος ακρογωνιαίος λίθος για τη χώρα στην περίπτωση ενός ακόμη παγκόσμιου οικονομικού τραύματος».
Πηγή: Capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου