Οι ψευδαισθήσεις της Δύσης για την επόµενη µέρα στη Λιβύη

ΤΟΥ CHARLES A. KUPCHAN

Η βία κλιµακώνεται στη Λιβύη, αλλά οι δυτικές κυβερνήσεις παραµένουν σιωπηλές και µπερδεµένες. Η σύγχυση είναικατανοητή. Η αναταραχή επιβεβαιώνει την επιθυµία των λαών για αξιοπρέπεια και ελευθερία, και ταυτόχρονα ανατρέπει καθεστώτα στα οποίαβασίζεται η Δύση για ενέργεια και στρατηγική συνεργασία. Εάν η δηµοκρατία αποκτήσειρίζες στην περιοχή – κάτι που δεν είναι ακόµα σίγουρο –οι κυβερνήσεις που θα προκύψουν θα είναι πολύ λιγότερο συνεργάσιµες από τα απολυταρχικά ....

καθεστώτα που θα αντικαταστήσουν. Οσο πιο δηµοκρατική γίνεται η Μέση Ανατολή τόσο µεγαλύτερο ρόλο θα παίξει το Ισλάµ στην πολιτική ζωή. Οι Δυτικοί θα πρέπει να σταµατήσουν να έχουν την ψευδαίσθηση ότι η εξάπλωση της δηµοκρατίαςστην περιοχή θα σηµαίνει και την εξάπλωση των δυτικών αξιών. Το έθνος - κράτος στη Μέση Ανατολή είναι εισαγόµενο κατασκεύασµα που έφθασε εκεί µέσω των ευρωπαϊκών αυτοκρατοριών. Το Ιράκ, η Ιορδανία, ο Λίβανος, η Συρία και τα περισσότερα κράτη στην Αραβική Χερσόνησο και τη Βόρεια Αφρική είναι πολιτικές κατασκευές που άφησαν πίσω τους οι αποικιοκρατικές δυνάµεις.

Ολα αυτά δεν σηµαίνουν ότι η Δύση θα πρέπει να αντισταθεί στα πολιτικά ανοίγµατα που επιτέλους σηµειώνονται στη Μέση Ανατολή. Οµωςθα πρέπει να προσεγγίσει τις εξελίξεις µε ανοιχτά µάτια. Αντί να κάνουν υπερβολικά διαγγέλµατα για την εξάπλωση της ελευθερίας, οι δυτικοί ηγέτες καλύτερα θα ήταν να καταστρώνουν σχέδια αντιµετώπισης µιας Μέσης Ανατολής που, αν και θα είναι πιο δηµοκρατική, θα συνδέεται πιο στενά µε το πολιτικό Ισλάµ και θα είναι πιο ευάλωτη στις περιφερειακές αναταράξεις.

Ο Charles A. Kupchan είναι καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήµιο Τζορτζτάουν.

Δημοσιεύθηκε στους ΤΗΕ NEW YORK तिमेस

πηγη:www.tanea.gr