Μέχρι το 1971 ο χρυσός αποτελούσε το βασικό συστατικό του συστήματος σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών, το οποίο όριζε τις πραγματικές αξίες των παγκοσμίων νομισμάτων. Το 1971, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον, αποσύνδεσε μονομερώς την αξία του δολλαρίου από το χρυσό, με συνέπεια ο ρόλος του μετάλλου να φθίνει σταδιακά στις παγκόσμιες νομισματο-οικονομικές δραστηριότητες και συναλλαγές.
Η σημασία του πολύτιμου μετάλλου στη σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη οικονομία φαίνεται πως έρχεται πάλι στο προσκήνιο, ιδιαίτερα εν μέσω των έντονων κοινωνικών εντάσεων που σαρώνουν την ανθρωπότητα ως αποτέλεσμα της οικονομικής ανισορροπίας. Η εκτόξευση της τιμής του χρυσού στα 1.350 δολλάρια, άλλωστε, είναι ακόμη ένα ισχυρό στοιχείο που επιβεβαιώνει την «αναγέννηση» του μετάλλου.
Αν κρίνουμε, δε, και από την πρόσφατη απόφαση της πανίσχυρης επενδυτικής τράπεζας, J.P. Morgan Chase, η οποία ανακοίνωσε ότι θα δέχεται χρυσό ως εγγύηση σε κάποιες συναλλαγές, τότε γίνεται πλέον ξεκάθαρο πως το πολύτιμο αγαθό έχει επιστρέψει για τα καλά στην οικονομική «εξίσωση».
Με την ενέργειά της αυτή, η τράπεζα ουσιαστικά αναγνωρίζει την αξία του χρυσού ως μέσο εμπορικής συναλλαγής, κατατάσσοντάς το στο επίπεδο των υψηλότερων ομολόγων της αγοράς. Η J.P. Morgan δεν είναι η μόνη, όμως, που αναβαθμίζει τη θέση του χρυσού στις διεθνής συναλλαγές, αφού και τα χρηματιστήρια της Νέας Υόρκης και του Σικάγου, όπως και η Ευρώπη, αποφάσισαν να δέχονται το πολύτιμο μέταλλο ως εγγυητική για κάποιες εμπορικές πράξεις.
Όπως αναφέρει ο Carlos Sanchez, στέλεχος της CPM, εταιρίας οικονομικών συμβούλων, η κίνηση αυτή της J.P. Morgan απλώς θεμελιώνει μιά τάση στις αγορές που θέλει το χρυσό να επανακτά το ρόλο του ως νομισματικό και οικονομικό πάγιο. Ο οικονομικός αναλυτής και επενδυτής, Marc Faber, που θεωρείτε ένας εκ των «γκουρού» της παγκόσμιας οικονομίας, συνεχίζει να «στοιχηματίζει» υπέρ του χρυσού, παρά το ότι προβλέπει μια σύντομη κάμψη στην τιμή του.
Ακόμη και κερδοσκόποι, όπως ο διαβόητος George Soros, που έχουν θησαυρίσει σπεκουλάροντας σε διεθνή νομίσματα και άυλους τίτλους, αρχίζουν να αναγνωρίζουν την αξία του χρυσού αναθεωρώντας προηγούμενες απόψεις τους. Ο Soros, που δημοσίως καλεί τους επενδυτές να αποφεύγουν το χρυσό, υποστηρίζοντας ότι το ράλι ανόδου του χρυσού θα ξεφουσκώσει, πρόσθεσε στο χαρτοφυλάκιό του χρυσό αξίας 64 εκατομμυρίων δολλαρίων στο τέλος του 2010. Όπως σημειώνουν κάποιοι αναλυτές των αγορών «είναι καλύτερα να παρατηρείς τι πράττουν οι μεγάλοι κερδοσκόποι και όχι τι λένε».
Η Κίνα, που συνεχίζει να επωμίζεται το μεγαλύτερο βάρος της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης, δείχνει επίσης εμπιστοσύνη στο χρυσό. Ο παγκόσμιος οικονομολόγος, David Hale, σε πρόσφατη ομιλία του στη Νότιο Αφρική προέβλεψε ότι η Κίνα θα αυξήσει το χρυσό στην κατοχή της από χίλιους τόνους σε 10 χιλιάδες τόνους, καθιστώτνας την πρώτη σε αποθέματα χρυσού παγκοσμίως. Σημείωσε πως η Κίνα θα αρχίσει σύντομα να αγοράζει χρυσό εν κρυπτώ, όπως ακριβώς συνέβη και το 2009 όταν ξαφνικά ανακοίνωσε ότι τα αποθέματα χρυσού είχαν αυξηθεί από 600 τόνους σε 1.000.
Όπως είχε πει ο μεγάλος Γάλλος πολιτικός Charles De Gaulle: «Όποιος ποντάρει εναντίον του χρυσού ποντάρει κατά 6 χιλιάδων χρόνων ανθρώπινης ιστορίας»
πηγη:ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΤΩΠΟΔΗΣ
www.statesmen.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου