«Οικονομική καταιγίδα» στον ορίζοντα: «Εκτοξεύεται» το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών – Στο τραπέζι των Βρυξελλών σενάρια για νέο μνημόνιο

Η ελληνική οικονομία βρίσκεται εκ νέου υπό το μικροσκόπιο των Βρυξελλών, καθώς το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών για το 2025 αναμένεται να αγγίξει το 8% του ΑΕΠ, προκαλώντας ανησυχία και επαναφέροντας στο προσκήνιο το ενδεχόμενο επιβολής ενός νέου προγράμματος δημοσιονομικής εποπτείας.

Οικονομική καταιγίδα στον ορίζοντα: Εκτοξεύεται το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών – Στο τραπέζι των Βρυξελλών σενάρια για νέο μνημόνιο.

Παρά τις διαβεβαιώσεις της ελληνικής κυβέρνησης για έλλειμμα στο 6%, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί βλέπουν μεγαλύτερη απόκλιση, συγκρίνοντας το με το ήδη επιβαρυμένο ισοζύγιο του 2024 που έφτασε τα 15,1 δισ. ευρώ.

Η βασική αιτία ανησυχίας δεν είναι απλώς η λογιστική απόκλιση, αλλά η θεμελιώδης αδυναμία της ελληνικής οικονομίας να παράγει και να εξάγει προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής προστιθέμενης αξίας. Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, που αποτυπώνει τη διαφορά μεταξύ εισαγωγών και εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών, παραμένει σταθερά ελλειμματικό. Η εγχώρια παραγωγή είναι περιορισμένη, οι εξαγωγές ασθενικές και η κατανάλωση βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε εισαγόμενα προϊόντα – συχνά φθηνά και μαζικά προερχόμενα από τρίτες χώρες όπως η Κίνα.

Το παράδοξο είναι ότι, ενώ η κυβέρνηση προβάλλει τη δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος ως επιτυχία, αυτό βασίζεται κυρίως σε υψηλή φορολόγηση και όχι σε αναπτυξιακή δυναμική. Με τον ΦΠΑ να παραμένει σε υψηλά επίπεδα και την ακρίβεια να διαβρώνει το διαθέσιμο εισόδημα, τα φορολογικά έσοδα αυξάνονται τεχνητά χωρίς ουσιαστική βελτίωση της παραγωγικής βάσης.
Οικονομική καταιγίδα στον ορίζοντα: Εκτοξεύεται το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών – Στο τραπέζι των Βρυξελλών σενάρια για νέο μνημόνιο

Οι πολίτες, μη έχοντας επαρκές εισόδημα για αποταμίευση ή μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, καταναλώνουν όσο μπορούν – κυρίως φθηνά εισαγόμενα προϊόντα – γεγονός που επιβαρύνει περαιτέρω το εξωτερικό ισοζύγιο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση φέρεται να εξετάζει ακόμα και την επιβολή δασμών σε εισαγόμενα είδη, κυρίως από την Κίνα, προκειμένου να τιθασεύσει την καταναλωτική συμπεριφορά που θεωρείται “υπερβολική” σε σχέση με τα εισοδήματα.

Το πρόβλημα όμως δεν είναι η κατανάλωση. Είναι η απουσία παραγωγικού μοντέλου. Η ελληνική οικονομία παραμένει εξαρτημένη από τον τουρισμό και την κατανάλωση, χωρίς ουσιαστική βιομηχανική βάση ή επενδυτικό σχέδιο για την ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής.

Αντί λοιπόν να υπάρξει μια στρατηγική στροφή προς τη δημιουργία ενός βιώσιμου και ανταγωνιστικού παραγωγικού προτύπου, η συζήτηση επικεντρώνεται ξανά σε περιοριστικά μέτρα και επιτήρηση – σε μια χώρα που έχει ήδη βιώσει τις επιπτώσεις πολυετούς λιτότητας.

Το διακύβευμα είναι ξεκάθαρο: χωρίς αναστροφή της παραγωγικής υστέρησης και μακροπρόθεσμο οικονομικό όραμα, η Ελλάδα κινδυνεύει να εγκλωβιστεί σε έναν φαύλο κύκλο ελλειμμάτων, φορολογικής εξάντλησης και εξάρτησης από εξωτερικούς δανειστές.

https://europost.gr/