Τα πυρηνικά όπλα δεν σταματούν πλέον κανέναν και οι επιθέσεις σε πυρηνικές εγκαταστάσεις έχουν ουσιαστικά εγκριθεί τόσο από το Ισραήλ, το οποίο δεν έχει λάβει αποφασιστική απάντηση σε διεθνές επίπεδο, όσο και τώρα από τις ΗΠΑ.
Έχουν ξεπεραστεί τόσες πολλές κόκκινες γραμμές που δεν είναι σαφές αν υπάρχουν ακόμη κάποιες που δεν έχουν ξεπεραστεί, αναφέρει ο διάσημος Ρώσος φιλόσοφος και σύμβουλος του Vladimir Putin, Alexander Dugin.
Η ίδια πρακτική
Όλα αυτά αφορούν άμεσα τη Ρωσία. Οι Ναζί του Κιέβου έχουν ήδη προσπαθήσει να χτυπήσουν πυρηνικές εγκαταστάσεις σε ρωσικό έδαφος πολλές φορές, και οι επιθέσεις σε στρατηγικά αεροδρόμια αεροπορίας, που θυμίζουν αξιοσημείωτα τις ισραηλινές τακτικές στο Ιράν, δεν αφήνουν καμία αμφιβολία: αυτή είναι πλέον μια απολύτως αποδεκτή μέθοδος διεξαγωγής στρατιωτικής δράσης εναντίον οποιουδήποτε.
Εάν δεν υπάρχουν ακόμη άμεσες πυρηνικές επιθέσεις, τότε είναι θέμα χρόνου.
Το ατομικό κουτί της Πανδώρας είναι ανοιχτό.
Η μεταφορά του Άντον Τσέχοφ για ένα πιστόλι στη σκηνή έχει εφαρμοστεί στα πυρηνικά όπλα πολλές φορές: «Αν στην πρώτη πράξη κρεμάσεις ένα πιστόλι στον τοίχο, τότε στην επόμενη πράξη πρέπει να το πυροβολήσεις. Διαφορετικά, μην το κρεμάσεις εκεί».
Το πιστόλι κρεμάστηκε στον τοίχο στην πρώτη πράξη, που ήταν ο Ψυχρός Πόλεμος. Αρχίζουν να το πυροβολούν τώρα. Και αυτό είναι αναπόφευκτο.
Όλα τα όπλα που εφευρέθηκαν από ανθρώπους αργά ή γρήγορα τέθηκαν σε εφαρμογή. Ο Σεργκέι Καραγκάνοφ άρχισε να μιλάει γι’ αυτό πριν από πολύ καιρό, αλλά όλοι τον θεωρούσαν κινδυνολόγο ή κάποιον που υπερέβαλε.
Απλώς προειδοποιούσε για το αναπόφευκτο.
Η καλυμμένη ιδεολογία
Για ποιο μέλλον έχουν σχεδιαστεί, επειδή όταν ξεκινάμε έναν παγκόσμιο πόλεμο, πρέπει να έχουμε τουλάχιστον την πιο κατά προσέγγιση ιδέα για το τι θα συμβεί στη συνέχεια.
Ας δούμε την κατάσταση μέσα από τα μάτια των παγκοσμιοποιητών — εκείνων που ο Trump και οι υποστηρικτές του ονόμασαν πρόσφατα «βαθύ κράτος», αλλά των οποίων τα ίδια γίνονται εργαλεία μπροστά στα μάτια μας.
Η ιδεολογία του παγκοσμιοποιητισμού και η άποψή τους για το μέλλον αποτελούνται από δύο στάδια.
Το πρώτο βήμα
Το πρώτο βήμα είναι η εγκαθίδρυση της συνολικής εξουσίας της παγκόσμιας κυβέρνησης και η κατάργηση των κυρίαρχων κρατών — των βασικών στοιχείων του Βεστφαλιανού συστήματος.
Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί μια ολοκληρωτική ανάμειξη όλων των λαών, να καταργηθούν τα εθνικά σύνορα και να μετατραπεί όλη η ανθρωπότητα σε ένα ενιαίο χωνευτήρι.
Επιπλέον, είναι απαραίτητο να φέρουμε την αρχή του ατομικισμού στα όριά της και να καταργήσουμε το φύλο, καθιστώντας το ζήτημα επιλογής (όπως οι φιλελεύθεροι προηγουμένως έκαναν τη θρησκεία, την τάξη, το έθνος ζήτημα επιλογής).
Όσοι εμποδίζουν αυτό και υποστηρίζουν την κυριαρχία και τις παραδοσιακές αξίες πρέπει να καταστραφούν.
Έτσι είδε το μέλλον η συλλογική Δύση πριν από τον Trump, ήδη πολεμώντας εναντίον της Ρωσίας στην Ουκρανία, προετοιμαζόμενοι για πόλεμο με την Κίνα και διαβρώνοντας τον ισλαμικό κόσμο με έγχρωμες επαναστάσεις, ακόμη και άμεσες εισβολές.
Ταυτόχρονα, οι παγκοσμιοποιητές ανακάτευαν επίσης τη δύναμη του Ινδουισμού στην Ινδία.
Το πρώτο κιόλας βήμα υπολόγιζε τη χρήση πυρηνικών όπλων, καθώς τα εμπόδια στην πορεία της παγκόσμιας κυβέρνησης πρέπει να καταστραφούν με κάθε κόστος, και η ανθρωπότητα στο σύνολό της δεν είναι κρίμα εδώ – υπάρχει ήδη κάτι παραπάνω από αρκετό, αν το εξετάσουμε καθαρά ποσοτικά.
Το δεύτερο βήμα
Το δεύτερο βήμα υποτίθεται ότι είναι ακόμη πιο ριζοσπαστικό: η συνειδητή υπέρβαση και ακόμη και η κατάργηση της ανθρωπότητας υπέρ μιας ισχυρής τεχνητής νοημοσύνης.
Αυτό ονομάζεται μοναδικότητα και έχει γίνει μια κοινή έννοια των παγκοσμιοποιητών μελλοντολόγων.
Αρχικά, οι μετανάστες αντικαθιστούν τον ιθαγενή πληθυσμό, τα τρανς άτομα αντικαθιστούν τα δύο φυσικά φύλα και τις παραδοσιακές οικογένειες και, τέλος, οι ίδιοι οι μετανάστες και τα τρανς άτομα αντικαθίστανται από την Τεχνητή Νοημοσύνη και τους κυβερνο-οργανισμούς.
Υπάρχουν ακόμη περισσότεροι λόγοι για να χρησιμοποιηθούν πυρηνικά όπλα σε αυτό το βήμα εναντίον κάποιου που είναι απελπιστικά ξεπερασμένος.
Η ανθρωπότητα είναι σαν ένα πρώιμο τηλέφωνο με κουμπί ή τους πρώτους υπολογιστές με διάτρητες κάρτες, η θέση της είναι στα σκουπίδια μαζί με τα πυρηνικά απόβλητα.
Αυτό ακριβώς ήταν το θέμα πριν από τη νίκη του Trump, όταν η συλλογική Δύση κινούνταν σύμφωνα με αυτό το σχέδιο για το μέλλον.
Ο Trump και το κίνημά του MAGA (Make America Great Again) κέρδισαν τις εκλογές των ΗΠΑ ακριβώς επειδή αντιτάχθηκαν σε ένα τέτοιο σχέδιο για το μέλλον.
Αυτό περιελάμβανε τον αντιμιλιταρισμό, τον αντιεπεμβατισμό, την άρνηση της παράνομης μετανάστευσης και την απαγόρευση της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας.
Δηλαδή, το μέλλον θεωρούνταν μάλλον στις συνθήκες ενός πολυπολικού κόσμου (όπως μίλησε ευθέως ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Marco Rubio) και η πυρηνική καταστροφή της ανθρωπότητας ακυρώθηκε ή αναβλήθηκε. Υποτίθεται επίσης ότι θα περιόριζε τις συγκρούσεις στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή που εξαπέλυσαν οι παγκοσμιοποιητές.
Το ανεκπλήρωτο σχέδιο του MAGA
Ο Trump δεν ακολούθησε το πρόγραμμα MAGA για πολύ.
Πέτυχε κάποια πράγματα: δεν απαγόρευσε τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, αλλά τουλάχιστον την απώθησε σημαντικά και άρχισε να ταυτοποιεί και να διώχνει αυστηρά τους παράνομους μετανάστες.
Έκλεισε ακόμη και την USAID, την έδρα των παγκοσμιοποιητών για την εξαγωγή φιλελευθερισμού και έγχρωμων επαναστάσεων, και απέλυσε όλους τους υπαλλήλους της. Φαίνεται ότι ήθελε να αποσυρθεί πλήρως από τα πολεμικά παιχνίδια της Ουκρανίας, αλλά ταυτόχρονα έπρεπε να παραδώσει την Αμερική στους ολιγάρχες, και η επίθεση της Ρωσίας κατά του Κιέβου παρέμεινε, όπως και η περαιτέρω αποδυνάμωση της Ρωσίας και η καταστροφή του Πεκίνου και του Ιρανικού καθεστώτος.
Τα πάντα άρχισαν να γίνονται σαφή τον Ιούλιο του 2020.
Η τελευταία απόφαση του Trump να αποσύρει τις αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις από την Αφγανιστάν αναβλήθηκε και το χάσμα, όπως φαίνεται, με τη Ρωσία και την Κίνα σφίγγεται και γίνεται πιο επικίνδυνο.
Είναι λοιπόν σαφές ότι ο Trump δεν θα το πετύχει αυτό και πρέπει να μιλήσουμε για τις πραγματικές ευθύνες του, όπως τονίζει ο Alexander Dugin.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου