Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ στοιχηματίζουν στην ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησης του Ιράν και στην εγκατάσταση ενός καθεστώτος-μαριονέτα. Αλλά το Ιράν έχει την εμπειρία της Βενεζουέλας, σημειώνει η αρθρογράφος του Pravda.Ru, Λιούμποφ Στεπούσοβα.
Είναι γνωστό ότι το πραξικόπημα που οργάνωσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες στη Βενεζουέλα τον
Απρίλιο του 2002 για την απομάκρυνση του Ούγκο Τσάβες κατέληξε σε αποτυχία. Ο Τσάβες επέστρεψε θριαμβευτικά στην εξουσία από την εξορία σε μεγάλο βαθμό χάρη στη σαφή θέση των ηγετών της Λατινικής Αμερικής, οι οποίοι καταδίκασαν τις ενέργειες των Ηνωμένων Πολιτειών και αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν τις μαριονέτες τους στη Βενεζουέλα.Μια παρόμοια κατάσταση εξελίσσεται γύρω από το Ιράν στη Μέση Ανατολή. Το πυρηνικό Πακιστάν απειλεί να συμμετάσχει στον πόλεμο στο πλευρό του γείτονά του και μάλιστα να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα σε απάντηση σε μια υποθετική ισραηλινή πυρηνική επίθεση.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ κάλεσε στις 18 Ιουνίου, τον αρχηγό του στρατού του Πακιστάν, Ασίμ Μουνίρ (ο στρατός είναι ο πραγματικός κυρίαρχος του Πακιστάν) σε ένα ιδιωτικό δείπνο στον Λευκό Οίκο.
Αυτή θα είναι η πρώτη συνάντηση σε αυτό το επίπεδο εδώ και 15 χρόνια και είναι λογικό να υποθέσουμε ότι η Ουάσινγκτον θα προσπαθήσει να πείσει το Καράτσι να αλλάξει τη θέση της με αντάλλαγμα, για παράδειγμα, βοήθεια στην άσκηση πίεσης στην Ινδία, με την οποία το Πακιστάν είχε πρόσφατα αιματηρές συγκρούσεις στο Κασμίρ.
Έχουν προκύψει πληροφορίες ότι ο Τραμπ τηλεφώνησε στον Ινδό πρωθυπουργό Ναρέντρα Μόντι χθες, 17 Ιουνίου, και εκείνος αρνήθηκε τη μεσολάβηση των ΗΠΑ για την επίλυση της συνοριακής σύγκρουσης. Αυτό σημαίνει ότι υπήρξε πίεση στην Ινδία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου