Οι νεκροί μας παρακαλούν συνεχώς να τους σκεφτόμαστε.Οι νεκροί μας ζούν και μας κοιτάζουν να δούν εάν εμείς τους μνημονεύουμε.
Ένα σώμα είμεθα εμείς με τους νεκρούς.
Μία Εκκλησία είμεθα με τον ουρανόν, με τους κεκοιμημένους μας.
Οι νεκροί μας παρακαλούν συνεχώς να έχουμε τον νού μας εις αυτούς. Οι νεκροί μας ζούν και μας κοιτάζουν να δούν εάν εμείς τους μνημονεύουμε.
Υπάρχει μεγάλη ανάγκη δι᾽αυτήν την επικοινωνία. Την προσευχή μας να την αναπέμπουμε και γι᾽ αυτούς. Την ελπίδα μας εις τον Χριστό να την έχουμε και γι᾽ αυτούς.
Ακόμη πρέπει να σας πω ότι, όταν εμείς τους ενθυμούμεθα και τους μνημονεύουμε, τότε εκείνοι αγάλλονται, χαίρονται, ελπίζουν, προσμένουν, προχωρούν συνεχώς προς την ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας, καλλιεργώντας μέσα τους την ελπίδα.
Και όσοι από αυτούς δεν αντιδρούν, όσοι από αυτούς δεν απορρίπτουν τον Θεόν εκεί επάνω, αυτοί όλο και περισσότερο τον πλησιάζουν και μας στέλνουν διαρκώς μηνύματα να τους μνημονεύουμε.
Να ξέρετε πόσην ευγνωμοσύνη μας χρεωστούν και πόσο μας την ανταποδίδουν, όταν εμείς τους μνημονεύουμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου