Πόσο δύσκολη είναι σήμερα η διαιώνιση του είδους μας, η εξέλιξη της παρουσίας του ανθρώπου στη γη μέσω των γεννήσεων? Φτάνει άραγε μόνο η αγάπη η θέληση για να γεμίσει ο κόσμος με παιδιά….με φωνές, νέο αίμα με αναβαθμισμένα δεδομένα που θα οδηγήσουν τον πλανήτη να κινείται σε τροχιά ανάπτυξης του είδους μας με ισχυρό θεμέλιο την δημιουργία οικογένειας, άρα την δημιουργία μιας νέας και συνηχούμενης κοιτίδας ανθρώπων.
Και ειδικά για την πατρίδα μας, ένα έθνος μικρό, αλλά με τεράστια ιστορία και πολιτιστική κληρονομιά παγκόσμιας ακτινοβολίας, όπως είναι η Ελλάδα, το πρόβλημα αυτό εάν
δεν αντιμετωπιστεί άμεσα είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα εξελιχθεί σε υπαρξιακό κίνδυνο.Της Φωτεινής Ανέστη
Θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε την διερεύνηση μιας απάντησης σε αυτό το καυτό ερώτημα της εποχής μας, αναλύοντας τι είναι η υπογεννητικότητα. Όταν, δηλαδή, ο αριθμός των γεννήσεων σε μια χώρα, είναι μικρότερος από τον αντίστοιχο αριθμό θανάτων.
Έτσι, μία χώρα στερείται σημαντικά δυναμικό για μακροπρόθεσμη χρήση και ο πολιτισμός της αδυνατεί να μεταφερθεί από γενιά σε γενιά.
Ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι οι γυναίκες εντάχθηκαν στην παραγωγική διαδικασία πολύ ενεργά δίνοντας τον περισσότερο χρόνο τους σε καριέρα και σπουδές αλλά και στην ευκολότερη πρόσβαση στην αντισύλληψη.
Παγκοσμίως οι γεννήσεις έχουν μειωθεί ανησυχητικά αν πάρουμε για παράδειγμα την πρόσφατη έρευνα που έγινε στις ΗΠΑ, όπου το 2020 το ποσοστό γεννήσεων ήταν 4% λιγότερο από το 2019. Σε ένα βαθμό η μείωση οφείλεται στον covid19 φυσικά, αλλά το μεγαλύτερο μέρος των παιδιών που γεννήθηκαν το 2020, είναι ότι είχαν συλληφθεί πριν το Μάρτιο όταν ξέσπασε η πανδημία.
Το καυτό αυτό πρόβλημα, έχει την δυναμική σε διάφορες χώρες, και ειδικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο άμεσο μέλλον, να προκαλέσει μεγάλες κοινωνικές εντάσεις, που όσο και να ακούγεται τραβηγμένο, μπορεί να δημιουργήσουν και συνθήκες εμφυλιακών συγκρούσεων.
Στην Ελλάδα καταγράφεται η χειρότερη επίδοση για το 2019 όπου οι γεννήσεις υπολείπονταν των θανάτων κατά 40.000 άτομα, ενώ το 2020 καταγράφηκαν 132.000 θάνατοι και 85.000 νέες γεννήσεις που βάση των στατιστικών στοιχείων του ληξιαρχείου αποτελούν ισοφάριση του αρνητικού ρεκόρ του προηγούμενου χρόνου.
Φυσικά και δεν έπαιξε αποκλειστικό ρόλο για την υπογεννητικότητα η πανδημία, αφού για να αποφασίσεις να κάνεις ένα παιδί πρέπει να ξέρεις ότι το κόστος είναι δυσβάσταχτο. Από την στιγμή της σύλληψης ξεκινάς και κάνεις έναν προϋπολογισμό για κόστος γέννας , καροτσάκια, καρεκλάκια αυτοκινήτου, κρεβατάκια, ριλάξ , κ.λπ.. με την φορολογία των ειδών αυτών στο Θεό, λες και σε τιμωρούν που διαιωνίζεις το είδος. Πόσο μάλλον όταν το ίδιο το παιδί που θα φέρεις στον κόσμο αποτελεί τεκμήριο!!!
Αρχίζει ένας δύσκολος και άνισος αγώνας με τις ελάχιστες παροχές και ελαφρύνσεις , αλλά και προτροπές για να αποκτήσεις παιδί, όπου δυστυχώς η σκέψη αγάπης που πρέπει να πρωτοστατεί, για μία τέτοια απόφαση εξαρτάται από την οικονομική δυνατότητα του ζευγαριού.
Και κάπου εκεί τις περισσότερες φορές χάνεται το παιχνίδι αφού το οικονομικό κόστος ενός παιδιού που μας επιβάλλεται, μας οδηγεί στο να έχουμε δύο και τρείς δουλειές με εξαντλητικά ωράρια άγχος, στρες, ανασφάλεια προκειμένου το project γέννηση παιδιού να αποκτήσει σάρκα και οστά.
Όταν λοιπόν για μια οικογένεια της μεσαίας τάξης, όσο υπάρχει και κρατιέται ακόμα η ανατροφή ενός παιδιού είναι τρομακτικά ασύμφορη, πολλές φορές η ώθηση για αναπαραγωγή μετριάζεται από την οικονομική πραγματικότητα.
Πρέπει να διαιωνίσουμε το είδος μας, ήδη για αρκετά χρόνια η ψαλίδα ανοίγει όλο ένα και περισσότερο, και όχι προς το μέρος μας προς τον άνθρωπο….
Ειδικά μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα, που κρατιέται με νύχια και με δόντια και χάρη στην πίστη ,την αγάπη, την κουλτούρα, αλλά και το πείσμα σε αυτό που λέγεται οικογένεια, μπορεί να εξαφανιστεί ως έθνος. Όλο αυτό το εκρηκτικό σκηνικό καθιστά άμεση την ανάγκη, να ληφθούν μέτρα και να δοθούν σοβαρά κίνητρα τα οποία θα τονώσουν την αύξηση των γεννήσεων. Δεν είναι απλά μια πολιτική, είναι εθνικό συμφέρον.
*Η Φωτεινή Ανέστη είναι Διερμηνέας Νοηματικής Γλώσσας και Δημοσιογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου