Μπορεί ο υπολογιστής να γίνει αληθινός δάσκαλος;

Οι τεχνολογικές επενδύσεις  των σχολείων, αξίας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων δεν μεταφράζονται σε παιδιά που μαθαίνουν. Εάν έχετε καταλάβει ότι η πραγματική ανατροφή των παιδιών σας δεν μπορεί να γίνει μέσω τηλεφώνου ή μέσω του Zoom, τότε να είστε βέβαιοι ότι ούτε η πραγματική διδασκαλία μπορεί να γίνει με αυτόν τον τρόπο.

                                                                                                                 Lifesitenews,

31 Αυγούστου 2020, Randall Smith

Το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ ξόδεψε περισσότερα από 26 δις. δολάρια μέσα στο

2018 για να επενδύσει στην τεχνολογία. Οι δαπάνες για νέα τεχνολογία ή για αναβάθμιση της παλαιάς στην αμερικανική εκπαίδευση για το 2020, εκτιμάται ότι ανέρχεται στα 56 δισεκατομμύρια δολάρια. Για να γίνει καλύτερα κατανοητό, το ποσό αυτό ισοδυναμεί με την πρόσληψη 400.000 δασκάλων με μισθό 70.000 $ ετησίως (πολύ περισσότερα από αυτά που κερδίζουν οι περισσότεροι..) για δύο χρόνια, δηλαδή για  το χρονικό διάστημα που θα διαρκέσει η «νέα» τεχνολογία πριν αντικατασταθεί ως παλαιά.

Αλλά αξίζει τον κόπο αυτή η δαπάνη; Το θέμα έχει σημασία γιατί αφορά την εκπαίδευση των ίδιων των παιδιών μας.

Ας εξετάσουμε λοιπόν τα στοιχεία. Το Κέντρο Ανάπτυξης Δημόσιας Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου της Washington  εξέτασε το  πώς ανταποκρίθηκαν στην κρίση λόγω COVID-19,  477 σχολικές διευθύνσεις  σε εθνικό επίπεδο. 

Η έκθεση διαπίστωσε ότι μόνο στο 27 % των περιοχών  οι καθηγητές απαιτούσαν να καταγραφεί  εάν οι μαθητές συμμετέχουν στη τηλεκπαίδευση.  Εν τω μεταξύ, η  διαδικτυακή παρακολούθηση ήταν πολύ προβληματική. Κατά τις πρώτες δύο εβδομάδες της διακοπής λειτουργίας των σχολείων, περίπου 15.000 μαθητές του Los Angeles δεν εμφανίστηκαν για μαθήματα, ούτε έκαναν οποιαδήποτε σχολική εργασία.

Η εφημερίδα Philadelphia Inquirer ανέφερε ότι σε 10 εβδομάδες καραντίνας, «στη σχολική Περιφέρεια της Philadelphia καταγράφηκε φοίτηση μόλις του 61% των μαθητών που φοιτούν κανονικά στο σχολείο κατά μέσο όρο την ημέρα». Την ίδια εβδομάδα η Boston Globe ανέφερε ότι «μόνο οι μισοί μαθητές συνδέονται στο διαδικτυακό μάθημα ή υποβάλλουν εργασίες στο διαδίκτυο σε μια τυπική ημέρα».

Μόνο το 57,9% των σχολικών περιοχών κάνει οποιονδήποτε έλεγχο προόδου, σύμφωνα με την έκθεση. Οι υπόλοιποι δεν έχουν θέσει ούτε καν τις ελάχιστες προδιαγραφές που ζητούν και ελέγχουν οι δάσκαλοι,  ούτε παρακολουθούν τις εργασίες που κάνουν οι μαθητές τους. Πολλά σχολεία, συμπεριλαμβανομένων των κολεγίων και των πανεπιστημίων, προσέφεραν στους μαθητές τους την  επιλογή επιτυχίας / αποτυχίας αντί να απαιτούν τυπική βαθμολογία.

Εντάξει, θα μας πουν, υπήρξαν κάποια προβλήματα. Αλλά αυτά τα προβλήματα θα επιλυθούν άμεσα, έτσι δεν είναι;

Φοβάμαι πως η απάντηση στην καταστροφική αποτυχία του μεγάλου πανεθνικού πειράματος της διαδικτυακής μάθησης θα είναι η συνήθης γραφειοκρατική απάντηση που δίνεται σε όλες τις αποτυχίες: Δηλαδή ότι πρέπει να διπλασιάσουμε αυτό που δεν λειτούργησε. «Απλώς δεν είχαμε αρκετή τεχνολογία. Δεν ξοδέψαμε αρκετά χρήματα. Δεν είχαμε χρόνο να εκπαιδεύσουμε τους εκπαιδευτικούς λειτουργούς μας (γνωστούς και ως "δασκάλους"), και να το κάνουμε σωστά. Αλλά τώρα (θα ακούσετε τους υπεύθυνους σε όλη τη χώρα να υπόσχονται), έχουμε ενισχύσει την τεχνολογία μας και είμαστε έτοιμοι. Θα εντυπωσιαστείτε και θα μείνετε έκπληκτοι.»

Δεδομένου ότι ανήκω σε μια γενιά που μεγάλωσε με ταινίες τύπου CGI  ( Computer-Generated Imagery) και Star Wars, κάπως αμφιβάλλω. Και βέβαια ο στόχος της εκπαιδευτικής τεχνολογίας δεν είναι να εντυπωσιάσει και να εκπλήξει, αλλά να εκπαιδεύσει. Πώς θα το καταφέρει λοιπόν;

Αλλά τα αποτελέσματα της τηλεμάθησης δεν είναι αποτυχημένα μόνο στις ΗΠΑ. Ανάλογα συμπεράσματα εξήχθησαν πρόσφατα από ένα πρόγραμμα αξιολόγησης του ΟΟΣΑ (έχει έδρα το Παρίσι) που έκανε την εκπαιδευτική αξιολόγηση πάνω από 540.000 μαθητών από εβδομήντα δύο χώρες, οι οποίοι που έδωσαν εξετάσεις ανάγνωσης, φυσικών επιστημών και μαθηματικών:  

 «Η χρήση μέσα στην τάξη της τελευταίου τύπου τεχνολογίας συσχετίστηκε με την χειρότερη απόδοση των μαθητών σε οποιοδήποτε τύπο εξετάσεων. Οι μαθητές που χρησιμοποιούσαν υπολογιστές τύπου tablet στο σχολείο σημείωσαν κατά μέσο όρο 10% χαμηλότερη βαθμολογία στα μαθηματικά σε σχέση με τους συνομηλίκους που δεν το έκαναν. Η ανάγνωση ηλεκτρονικών βιβλίων (e-book reading)  σήμαινε 18% χαμηλότερη βαθμολογία στην ανάγνωση. Επιτραπέζιοι υπολογιστές, φορητοί υπολογιστές, πρόσβαση στο διαδίκτυο και Wi-Fi συνδέονταν  όλα με χαμηλότερες βαθμολογίες. Ακόμη και ο ευρέως διαδεδομένος διαδραστικός πίνακας συσχετίστηκε με χειρότερα αποτελέσματα στην ανάγνωση, τις φυσικές επιστήμες και τα μαθηματικά.»

Δεν υπήρξε όμως έστω και μία τεχνολογία που να προσφέρει σημαντική βελτίωση στα μαθησιακά αποτελέσματα; Υπήρξε πράγματι μία: ο από δεκαετίας γνωστός projector  (προβολέας).

Όλοι οι καλοί  δάσκαλοι που ξέρω απαγορεύουν τους φορητούς υπολογιστές και τα κινητά τηλέφωνα στην τάξη. Το ίδιο ισχύει και στο πιο δημοφιλές ιδιωτικό σχολείο της  Silicon Valley, όπως και στο ελίτ ιδιωτικό σχολείο στο Sydney, Australia το οποίο  τέλειωσαν  ήδη τρεις πρωθυπουργοί. Ο διευθυντής  είπε ότι το σχολείο του αποφάσισε πως «χρήματα που δαπανώνται σε διαδραστικούς λευκούς πίνακες, φορητούς υπολογιστές και το σχετικό λογισμικό είναι απολύτως χαμένα λεφτά.».

Να είστε βέβαιοι, κανένα από αυτά τα σχολεία  δεν εμπόδισε τους διευθυντές του να δαπανήσουν τεράστια ποσά στην τελευταίου τύπου τεχνολογία, ώστε να καταφέρουν να τραβήξουν τους μαθητές στο σχολείο κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Έχει όμως την ικανότητα κάποια από αυτές τις τεχνολογίες να παράγει την εκπαιδευτική ποιότητα που υπόσχεται ; Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι η απάντηση είναι όχι.

Οι ίδιοι οι μαθητές φαίνεται να το γνωρίζουν αυτό, καθώς πολλοί από αυτούς, σε όλη τη χώρα ζητούν επιστροφές χρημάτων ή και εκπτώσεις (σημ. πρόκειται για ιδιωτικά σχολεία ή πανεπιστήμια) εάν πρόκειται να τους προσφερθούν μόνο μαθήματα δεύτερης κατηγορίας «από το διαδίκτυο». Οι διευθυντές που επένδυσαν εκατομμύρια για την αναβάθμιση της τεχνολογίας και οι καθηγητές που έχουν ξοδέψει ώρες προετοιμάζοντας νέο υλικό για τη διαδικτυακή μάθηση δεν θα έχουν μάλλον μεγάλη ανταπόκριση σε αυτή τους  τη πρόσκληση.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος σε οποιασδήποτε κρίση είναι η αδυναμία να πάρεις το μάθημα που η ίδια η κρίση σε διδάσκει. Θα  μας περάσει η διαδικτυακή τεχνολογική μανία όταν περάσει η πανδημία του κοροναϊού; Είναι η διαδικτυακή μέθοδος μια προσωρινή μόνο λύση για ένα προσωρινό πρόβλημα ;

Δεν είμαι βέβαιος για αυτό. Έχοντας ξοδέψει δισεκατομμύρια για τη νέα τεχνολογία και ενώ απολύουν τους πραγματικούς εκπαιδευτικούς, οι διευθυντές εκπαίδευσης  θα διστάσουν να απαρνηθούν τα νέα τους gadget που θα τα χρησιμοποιήσουν για να «μεταμορφώσουν» την εκπαίδευση. Δεδομένου ότι όλο και λιγότεροι ακαδημαϊκοί διευθυντές έχουν μεγάλη (εάν έχουν  καθόλου…) εμπειρία στην τάξη,  και όλο και περισσότεροι από αυτούς έχουν κάποιο (εάν υπάρχει...) σεβασμό για την σχολή τους, και δεδομένων των  δισεκατομμυρίων που επενδύουν οι τεχνολογικές εταιρείες με την ελπίδα των μελλοντικών πωλήσεων εκπαιδευτικής τεχνολογίας, είναι όλο και πιο απίθανο οι εκπαιδευτικές αποτυχίες της τεχνολογικής επανάστασης να θεωρηθούν κάτι άλλο εκτός από μια σειρά «θαυμάσιων επιτυχιών».  Θα μας πουν βέβαια πως υπάρχουν κάποιες «δυσλειτουργίες», αλλά αυτά τα προβλήματα «θα διορθωθούν στην επόμενη ακριβώς σειρά των  ολοένα και πιο ακριβών αγορών των όλο και πιο υπέροχων μηχανημάτων»..

Η «τεχνολογική επανάσταση» σίγουρα μεταμορφώνει την αμερικανική εκπαίδευση. Ίσως αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους  οποίους οι σημερινοί μαθητές δεν μπορούν να διαβάσουν, να γράψουν ή να λύσουν τα μαθηματικά, ούτε στο μισό από αυτά  που έλυναν οι παππούδες τους. Οι έμπειροι εκπαιδευτικοί ξέρουν πώς να χρησιμοποιούν την τεχνολογία και πότε να μην την χρησιμοποιούν. Έτσι, εάν είστε πεπεισμένοι, όπως θα έπρεπε, ότι κανένα μηχάνημα δεν μπορεί να σας αντικαταστήσει ως γονέα, επιτρέψτε μου να σας διαβεβαιώσω ότι κανένα μηχάνημα δεν μπορεί να αντικαταστήσει έναν πραγματικό δάσκαλο, κάποιον που γνωρίζει τον γιο ή την κόρη σας με έναν τρόπο που ποτέ δεν θα μπορέσει να κάνει ένας υπολογιστής.

Και αν πιστεύετε  ότι η πραγματική διαπαιδαγώγηση και φροντίδα του γονέα δεν γίνεται  μέσω ενός κινητού ή μέσω Zoom, τότε να είστε βέβαιοι ότι ούτε η πραγματική διδασκαλία  μπορεί να γίνει με αυτόν τον τρόπο.

Πηγή: lifesitenews.com, mumdadandkids