Ο Λικ Καρβουνά είναι Γάλλος αλλά απέκτησε ελληνικό διαβατήριο.
Είναι Τούρκος από πατέρα και ο πρώτος πολιτικός στη χώρα του που υπέγραψε σύμφωνο συμβίωσης με τον σύντροφό του και αργότερα, το 2015 τον παντρεύτηκε.
Γνωρίστηκαν όταν ο σύντροφός του ήταν διευθυντής του γραφείου της Υπουργού για
θέματα γυναικών στην κυβέρνηση Βάλς, την Pascale Boistard.
Ο Καρβουνά (Carvunas στα Γαλλικά) είναι κεντροαριστερός πολιτικός, σήμερα Γερουσιαστής ο οποίος φιλοδοξεί να αναρριχηθεί ακόμη ψηλότερα στην ιεραρχία του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Ο πατέρας του από τη Σμύρνη δούλευε στα καράβια και ύστερα έγινε εργάτης στη Γαλλία, στα εργοστάσια της Citroen.
Η μητέρα του είναι Ελληνίδα από την Αθήνα. Σπούδασε Ιστορία και το 1995 εισήλθε στις τάξεις του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Το 1996 αναλαμβάνει αρμοδιότητες στα δευτεροβάθμια κομματικά όργανα.
Σε ηλικία 29 ετών τον βρίσκουμε αναπληρωτή Δήμαρχο της Alfortville.
Ο Λικ Καρβουνά αποδεικνύει πως σε μία ανοικτή, ελεύθερη και σύγχρονη κοινωνία μπορείς να είσαι και Έλληνας και Τούρκος, να έχεις γεννηθεί σε εργατική συνοικία, να είσαι Γάλλος πολιτικός και γερουσιαστής, να διεκδικείς την ηγεσία ενός κόμματος, να είσαι και gay.
Σκεφτείτε αν κάτι ανάλογο συνέβαινε στην Ελλάδα.
Πώς θα αντιδρούσε η Εκκλησία, το πολιτικό κατεστημένο, τα πρωινάδικα, οι κουτσομπόλες, οι εκδότες ποδοσφαιρομανείς, οι εκδότες γενικώς, οι Τούρκοι του Ερντογάν, οι κατσαπλιάδες των ελληνικών κομμάτων και οι συστημικοί Ελληνάρες Κοτζαμπάσηδες.
Σκεφτείτε αν σε μία χώρα όπως η δική μας με το συγκεκριμένο πολιτικό φαίνεσθαι, ένας νέος πολιτικός με τουρκική καταγωγή και γαλλική εθνικότητα, με πατέρα εργάτη –μετανάστη, θα μπορούσε με αξιοκρατικές και μόνον διαδικασίες διεκδικήσει μία θέση στο πολιτικό προσκήνιο και να διεκδικήσει ηγεσία κόμματος.
Αναλογιστείτε μάλιστα το τι θα συνέβαινε αν ήταν gay και είχε παντρευτεί κάπου στην Ολλανδία τον σύντροφό του. Για να μην γελιόμαστε. Η πρόσφατη πολιτική ιστορία του τόπου καταδεικνύει πώς για πολύ πιο απλά ζητήματα τα συντηρητικά ανακλαστικά της ελληνικής κοινωνίας πρυτανεύουν και καθοδηγούν αποφάσεις και πολιτικές.
Το ζωντανό παράδειγμα του Γάλλου – Ελληνοτούρκου – gay πολιτικού δείχνει πώς σε μία ευρωπαϊκή κοινωνία ανοίγουν δρόμοι και προοπτικές αλλά και πώς οι κοινωνίες αυτές εκπαιδεύτηκαν και αποδέχτηκαν την έννοια του «Άλλου» και του «Διαφορετικού».
Υγιαίνετε.
απο τη zougla.gr
Είναι Τούρκος από πατέρα και ο πρώτος πολιτικός στη χώρα του που υπέγραψε σύμφωνο συμβίωσης με τον σύντροφό του και αργότερα, το 2015 τον παντρεύτηκε.
Γνωρίστηκαν όταν ο σύντροφός του ήταν διευθυντής του γραφείου της Υπουργού για
θέματα γυναικών στην κυβέρνηση Βάλς, την Pascale Boistard.
Ο Καρβουνά (Carvunas στα Γαλλικά) είναι κεντροαριστερός πολιτικός, σήμερα Γερουσιαστής ο οποίος φιλοδοξεί να αναρριχηθεί ακόμη ψηλότερα στην ιεραρχία του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Ο πατέρας του από τη Σμύρνη δούλευε στα καράβια και ύστερα έγινε εργάτης στη Γαλλία, στα εργοστάσια της Citroen.
Η μητέρα του είναι Ελληνίδα από την Αθήνα. Σπούδασε Ιστορία και το 1995 εισήλθε στις τάξεις του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Το 1996 αναλαμβάνει αρμοδιότητες στα δευτεροβάθμια κομματικά όργανα.
Σε ηλικία 29 ετών τον βρίσκουμε αναπληρωτή Δήμαρχο της Alfortville.
Ο Λικ Καρβουνά αποδεικνύει πως σε μία ανοικτή, ελεύθερη και σύγχρονη κοινωνία μπορείς να είσαι και Έλληνας και Τούρκος, να έχεις γεννηθεί σε εργατική συνοικία, να είσαι Γάλλος πολιτικός και γερουσιαστής, να διεκδικείς την ηγεσία ενός κόμματος, να είσαι και gay.
Σκεφτείτε αν κάτι ανάλογο συνέβαινε στην Ελλάδα.
Πώς θα αντιδρούσε η Εκκλησία, το πολιτικό κατεστημένο, τα πρωινάδικα, οι κουτσομπόλες, οι εκδότες ποδοσφαιρομανείς, οι εκδότες γενικώς, οι Τούρκοι του Ερντογάν, οι κατσαπλιάδες των ελληνικών κομμάτων και οι συστημικοί Ελληνάρες Κοτζαμπάσηδες.
Σκεφτείτε αν σε μία χώρα όπως η δική μας με το συγκεκριμένο πολιτικό φαίνεσθαι, ένας νέος πολιτικός με τουρκική καταγωγή και γαλλική εθνικότητα, με πατέρα εργάτη –μετανάστη, θα μπορούσε με αξιοκρατικές και μόνον διαδικασίες διεκδικήσει μία θέση στο πολιτικό προσκήνιο και να διεκδικήσει ηγεσία κόμματος.
Αναλογιστείτε μάλιστα το τι θα συνέβαινε αν ήταν gay και είχε παντρευτεί κάπου στην Ολλανδία τον σύντροφό του. Για να μην γελιόμαστε. Η πρόσφατη πολιτική ιστορία του τόπου καταδεικνύει πώς για πολύ πιο απλά ζητήματα τα συντηρητικά ανακλαστικά της ελληνικής κοινωνίας πρυτανεύουν και καθοδηγούν αποφάσεις και πολιτικές.
Το ζωντανό παράδειγμα του Γάλλου – Ελληνοτούρκου – gay πολιτικού δείχνει πώς σε μία ευρωπαϊκή κοινωνία ανοίγουν δρόμοι και προοπτικές αλλά και πώς οι κοινωνίες αυτές εκπαιδεύτηκαν και αποδέχτηκαν την έννοια του «Άλλου» και του «Διαφορετικού».
Υγιαίνετε.
απο τη zougla.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου